Όπως έχουμε ξαναγράψει ο Daniel Hersog είναι ένας σχετικά νέος ακόμη καναδός
συνθέτης, τρομπετίστας και ενορχηστρωτής. Γεννημένος το 1985 στο Βανκούβερ, o Hersog εφοδιάζεται
με όλα εκείνα τα προσόντα, ώστε, κάποια στιγμή, να φθάσει να διευθύνει ευρύτερα
ensembles, στα οποία
συμμετείχαν μουσικοί τής κλάσης των Terry Clarke (ο ντράμερ, όχι ο Clark Terry ο τρομπετίστας), Kevin Turcotte, Jason Palmer
κ.ά. Ένα τέτοιο μεγάλο σχήμα είναι και η 18μελής Daniel Hersog Jazz Orchestra,
στην οποίαν συναντάμε γνωστά ονόματα (για παράδειγμα τον τενόρο σαξοφωνίστα Noah Preminger, τον βαρυτονίστα,
μπάσο-κλαρινίστα και φλαουτίστα Scott Robinson κ.ά.) και που μας παρουσιάζει τώρα το παράξενο άλμπουμ “Open
Spaces / Folk Songs Reimagined” [Cellar Music 2023]. Τι το παράξενο έχει το εν λόγω CD; Το λέει ο τίτλος του. Ο Daniel Hersog διασκευάζει
για μεσαία προς μεγάλη ορχήστρα κάποια folk τραγούδια, ενώ συνθέτει κιόλας επηρεασμένος από folk μελωδίες.
Το άλμπουμ ανοίγει με το “The wreck of the Edmund Fitzgerald” του Gordon Lightfoot,
συνεχίζει με το “How many roads”
του Daniel Hersog,
που βασικά είναι μια ανακατασκευή του “Blowin’ in the wind”
του Bob Dylan,
περνάει από το κλασικό “Shenandoah”
και καταλήγει με το επίσης πολύ γνωστό “Red river valley”, που έχει διασκευαστεί από πολύ κόσμο (Jimmie Rodgers, Woody Guthrie, Ventures κ.ά.).
Ενδιαμέσως υπάρχει ακόμη μία version, στο ροκ κομμάτι “Ahead by a century” (1996) των Tragically Hip και
βεβαίως οι συνθέσεις του Daniel Hersog,
που όχι σπανίως εμπνέονται από trad κομμάτια (σαν το “I hear”, που είναι βασισμένο σ’ ένα γαλλο-καναδικό παραδοσιακό, το “J’entends le Moulin”).
Μάλιστα, αυτό ακριβώς το κομμάτι, το “I hear” είναι ένα από τα ωραιότερα του δίσκου (θα το αποκαλούσαμε εκπληκτικό!), καθότι διαρκεί πάνω από έντεκα λεπτά, διαθέτοντας άγριους αυτοσχεδιασμούς από τον Ben Kono στο σοπράνο σαξόφωνο και τον Brad Turner στην τρομπέτα, με τον ντράμερ Dan Weiss να κάνει φοβερή δουλειά, και με το πνευστό τμήμα, γενικώς, να βρίσκεται σε απίστευτη έξαψη. Οι συνεχείς αλλαγές, τα διαδοχικά soli και οι ομαδικές ομοβροντίες σε καθηλώνουν, ως ακροατή, δείχνοντας, για μιαν εισέτι φορά, τη δύναμη και την ένταση, που διαχέεται από τέτοιου τύπου μεγάλα σχήματα.
Φυσικά, στο “Open Spaces / Folk Songs Reimagined” κάθε κομμάτι ακούγεται με μεγάλο και αυξανόμενο ενδιαφέρον, αφού η δουλειά που έχει γίνει από τον Daniel Hersog στις ενορχηστρωτικές προσεγγίσεις, τόσο των διασκευών όσο και των πρωτοτύπων, είναι εντυπωσιακή.
Ένα αληθινά απολαυστικό άλμπουμ!
Επαφή: www.danielhersog.com
Μάλιστα, αυτό ακριβώς το κομμάτι, το “I hear” είναι ένα από τα ωραιότερα του δίσκου (θα το αποκαλούσαμε εκπληκτικό!), καθότι διαρκεί πάνω από έντεκα λεπτά, διαθέτοντας άγριους αυτοσχεδιασμούς από τον Ben Kono στο σοπράνο σαξόφωνο και τον Brad Turner στην τρομπέτα, με τον ντράμερ Dan Weiss να κάνει φοβερή δουλειά, και με το πνευστό τμήμα, γενικώς, να βρίσκεται σε απίστευτη έξαψη. Οι συνεχείς αλλαγές, τα διαδοχικά soli και οι ομαδικές ομοβροντίες σε καθηλώνουν, ως ακροατή, δείχνοντας, για μιαν εισέτι φορά, τη δύναμη και την ένταση, που διαχέεται από τέτοιου τύπου μεγάλα σχήματα.
Φυσικά, στο “Open Spaces / Folk Songs Reimagined” κάθε κομμάτι ακούγεται με μεγάλο και αυξανόμενο ενδιαφέρον, αφού η δουλειά που έχει γίνει από τον Daniel Hersog στις ενορχηστρωτικές προσεγγίσεις, τόσο των διασκευών όσο και των πρωτοτύπων, είναι εντυπωσιακή.
Ένα αληθινά απολαυστικό άλμπουμ!
Επαφή: www.danielhersog.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου