2L8 νέες μάχες

Οι 2L8 έξι χρόνια μετά το “Armed Angels, Frustrated Youth, The Art of Self Deceit and Music Industry” [Poeta Negra, 2005] και τρία μετά το “He & She, angry enough to keep loving in the dark ages” [Inner Ear, 2008] επέστρεψαν μ’ ένα ακόμη παράξενο, ξεχωριστό και αυτοδύναμο άλμπουμ. Έχει τίτλο “New Battles Without Honor and Humanity” και κυκλοφορεί σε ανεξάρτητη παραγωγή [No More Happy Music] από το τέλος του 2011. Κάποιες ιδιαιτερότητες τις πληροφορούμαι αμέσως-αμέσως, ρίχνοντας μια ματιά στο δίκτυο και περιεργαζόμενος το packaging. Διαβάζω λοιπόν πως το “New Battles…” χρηματοδοτήθηκε από το ίδιο το κοινό του, όταν την 14/2/2011 οι 2L8 ζήτησαν… από τους φίλους τους να αποδείξουν έμπρακτα την αγάπη τους και να βρεθούν αρωγοί σε μία καινοτόμο διαδραστική μουσική ενέργεια. Έχουμε να κάνουμε λοιπόν μ’ ένα άλμπουμ ειδικών συνθηκών· κάτι που το διαπιστώνει ο καθείς κοιτάζοντας εκ πρώτης και το εξώφυλλό του. Αυτό, το cover, δεν είναι παρά μία… πειρατική παραποίηση του εμβλήματος των Anonymous, του γνωστού διαδικτυακού γκρουπ, που πολεμά on line μέσα από το hacktivism, υποστηρίζοντας, βασικά, την ελευθερία στο net, συμπαρατασσόμενο με το Pirate Bay π.χ., παίζοντας σημαντικό ρόλο στην anti-Stop Online Piracy Act μάχη και άλλα διάφορα. Το ακέφαλο λοιπόν σώμα των Anonymous έχει, στην περίπτωσή μας, το κεφάλι του κλόουν, δηλαδή του Κ. (Κωνσταντίνος Βοζίκης), του βασικού δημεγέρτη των 2L8. Κατά τα λοιπά υπάρχει το σκληρό εξώφυλλο, ένα σχήμα μικρού βιβλίου που εμπεριέχει τα δύο CD, όπως κι ένα 48σέλιδο booklet με τους στίχους των τραγουδιών, comic, σχέδια και λοιπές πληροφορίες.

Πρώτο CD το επονομαζόμενο “Sunlight” (71:56) και αρχικό κομμάτι η “Agenda”, εκεί όπου καθορίζονται οι αγωνίες των 2L8. Διαβάζω αγγλιστί και αποδίδω ελληνιστί: «Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε μια καθοριστική στιγμή στην ιστορία. Είμαστε αντιμέτωποι με τη διαιώνιση των διαφορών μεταξύ των κρατών (αλλά και των εσωτερικών διαφορών μέσα στα ίδια τα κράτη), την επιδείνωση της ένδειας, της πείνας, των ασθενειών και του αναλφαβητισμού, με την ταυτόχρονη επιδείνωση των οικοσυστημάτων, από τα οποία εν πολλοίς εξαρτάται η ευημερία μας. Ωστόσο, η ενσωμάτωση του περιβάλλοντος και των ανησυχιών μας για ανάπτυξη, και βεβαίως η μεγαλύτερη προσοχή μας σε αυτά τα ζητήματα, θα οδηγήσει σταδιακά στην εκπλήρωση των βασικών αναγκών, στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου όλων, στην καλύτερη προστασία και διαχείριση των οικοσυστημάτων, όπως και σε ένα ασφαλέστερο και πιο ευνοϊκό μέλλον. Κανένα κράτος δεν μπορεί να τα επιτύχει αυτά από μόνο του· αλλά, όλοι μαζί μπορούμε. Σε μια παγκόσμια σύμπραξη για την αειφόρο ανάπτυξη. ΑΓΩΝΙΣΟΥ!!».

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα που είναι οπωσδήποτε μαχητικό και που, στη διαδρομή, ενσωματώνει όλα τα βασικά ζητήματα (η άδολη αγάπη, ο έρως, η ανάγκη μιας ελεύθερης και ανεκτικής κοινωνίας, οι ίσες ευκαιρίες…) με τα οποία προχωρά (και) το τραγούδι, οι 2L8 συντάσσουν μία σειρά από τραγούδια –γράφω αρχικώς για ’κείνα του “Sunlight” CD– που έλκουν την καταγωγή τους όχι από το brechtian punk του “He & She”, αλλά από ένα είδος πιο straight ahead punk-rock των 80s (post-punk το λένε…), που δεν εγκαταλείπει τις electro-prog αναφορές. Εξαιρετικά τα “Fight” και “To calm our brothers fears” (αμφότερα με φωνή, κιθάρα, μπάσο, ντραμς), καταπληκτικό το αυθάδες στην αντιμετώπισή του “Respect the brightness of our souls”, ένα 4λεπτο τραγούδι που το ακούς ξανά και ξανά με την ίδια πάντα προσμονή και άσσος το σπαρακτικό στην ουσία του “Fading”, ένα άσμα που θα το ζήλευαν πολλοί ψαγμένοι πανκο-νταρκάδες (και όχι μόνο στην Ελλάδα). Δεν είναι μόνον η υφέρπουσα και πανταχού παρούσα μελωδία, είναι και οι ελεγειακοί στίχοι, τα φωνητικά, η ενοργάνωση, τα πάντα. Διαβάζω το όμορφο κόμικ του Παναγιώτη Πανταζή, που συμπλέει απολύτως μ’ ένα από τα κεντρικά ζητήματα του άλμπουμ (ίσως το κεντρικότερο), που δεν είναι άλλο από τη δύναμη των αληθινών αισθημάτων και προχωρώ στην ακρόαση του “Moonlight”…

To 71:37 CD ξεκινά με το παραληρηματικό “Greatness falls” με ωραία δουλειά στον φωνητικό τομέα, που αφήνει κάτι από τα τολμήματα των Joy Division, δίχως όμως τη δική τους απελπισία. Εκεί, στο πρώτο μισό του δεύτερου CD, υπάρχουν εξαιρετικά τραγούδια. Το “A moment!!!” με το βιολί και κυρίως τη βιόλα να υποδηλώνει το «βελβετικό» απόθεμα που κουβαλά εντός του ο K., το “Lover” που θα μπορούσε να γίνει (αν το επιθυμούσαν οι 2L8 – είναι θέμα παραγωγής δηλαδή) ένα ασυναγώνιστο power-pop hit, το “Lost pictures” που σε ταρακουνά με τη ρυθμική μονοτονία του, τις εναλλαγές punky και αριστοκρατικών φωνητικών, τις διαπεραστικές κιθάρες. Αλλά και από το δεύτερο μισό δεν μπορεί να μη μείνεις γοητευμένος από την μπαλάντα “Don’t follow me” (που αφήνει, περισσότερο από άλλα tracks, κάτι από τη δραματουργία των Tiger Lillies), το θορυβώδες-εξοντωτικό, αλλά pop κατά βάθος “Love is gone”, το “Close your eyes when orbiting new planets”. (Ανακάλεσα στη μνήμη μου κάτι από τα space/prog ρίγη του “Delayed” των Σουηδών Älgarnas Trädgård. Απίστευτο; Μπορεί.)

Η ουσία είναι πως οι 2L8 κατόρθωσαν να φτιάξουν ένα άλμπουμ σχεδόν δυόμισι ωρών(!), που ακούγεται με άνεση· αρκεί ν’ αποφασίσεις να το πράξεις. Που έχει τα μουσικά σκαμπανεβάσματά του, ok, αλλά έχει και μία concept-στιχουργική συνέπεια διαρκώς σε πρώτο πλάνο. Κι είναι αυτή, εν τέλει, η πίστη στη δύναμη του λόγου, που καλύπτει και με το παραπάνω τις όποιες, ενδιάμεσες (και αδιάφορες), ηχητικές αδυναμίες.

Επαφή: www.2l8.gr , info@2l8.gr