τι θα ψηφίσουμε λοιπόν;

ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Δεν υπάρχει τίποτα στον τρόπο που πολιτεύεται το Πα.Σο.Κ που να έχει την κατανόησή μου. Ακόμη και την τελευταία εβδομάδα της προεκλογικής περιόδου φρόντισε να δείξει πως είναι ένα κόμμα σφόδρα καθεστωτικό, που ρέπει (και) προς τον ολοκληρωτισμό. Η δημοσιοποίηση των φωτογραφιών των οροθετικών γυναικών, η διαπόμπευση επί της ουσίας αυτού του μικρού μέρους της κοινωνίας (το οποίο δεν έπεσε από τον ουρανό – εντάξει;), φανερώνει όχι μόνον αναλγησία και εκδικητικότητα, αλλά και τον πιο οδυνηρό συμβολισμό τού… σκοπού που αγιάζει τα μέσα.

Ν.Δ.

Χρειάζεται κόπος και κουράγιο ώστε να μην ξεχνάς, και η Νέα Δημοκρατία στηρίζει την ύπαρξή της στους… λωτοφάγους ψηφοφόρους. Απαιτείται αναίδεια και θράσος, ένα κόμμα που δεν άφησε τίποτα όρθιο στην τελευταία φάση που κυβέρνησε να απαιτεί να ξαναψηφιστεί, προβάλλοντας, στις πρώτες θέσεις, τους ίδιους κατά βάση ανθρώπους. Εκείνους δηλαδή που μετέτρεψαν το «σεμνά και ταπεινά», στη μεγαλύτερη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος την περίοδο 2007-2009. Ένα νούμερο. Οι δαπάνες της γενικής κυβέρνησης (χωρίς τους τόκους) το 2004 ήταν 75,3 δις, το 2008 ήταν 105,9 δις, ενώ το 2009 ήταν 112,7 δις. Δεν χρειάζεται τίποτ’ άλλο.

Κ.Κ.Ε.

Το Κ.Κ.Ε. ελέγχεται για την άρνησή του να συνδράμει σε κυβερνητικό σχήμα. Πώς είναι δυνατόν η Ε.ΑΡ. του Κύρκου και το Κ.Κ.Ε. του Φλωράκη να τα βρίσκουν πριν τις εκλογές του ’89 (για τους γνωστούς ταπεινούς και τετριμμένους λόγους – κάθαρση, διάλυση του Πα.Σο.Κ. κ.λπ.) και σήμερα, για πολύ σοβαρότερους, ο Τσίπρας και η Παπαρήγα να μην μπορούν ν’ ανταλλάξουν κουβέντα; Το αποτέλεσμα των εκλογών μπορεί να ταρακουνήσει τον Περισσό (σε συνδυασμό μ’ εκείνο του «μισητού» αντιπάλου). Πρόβλεψη κάνω…

ΣΥ.ΡΙΖ.Α

Σημαντικό προεκλογικό λάθος (για να μην το χαρακτηρίσω παιδαριώδες) η αναφορά τού Τσίπρα σε στήριξη ή ανοχή αλλότριων (μη αριστερών) κομμάτων, στο ενδεχόμενο ενός μετεκλογικού κυβερνητικού συνασπισμού. Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι θα μπορούσε να συμβεί «μετά», δεν το λες από πριν. Λέω «ακόμη κι αν υποθέσουμε», γιατί το ζήτημα είναι πολύ πιο σοβαρό. Δεν μπορεί η Αριστερά να κυβερνήσει, με τη στήριξη (ή την ανοχή) εθνικιστών, συνομωσιολόγων και λαϊκιστών. Η χώρα δεν διακυβερνάται μόνον ως προς την οικονομία, αλλά και ως προς την παιδεία, τον πολιτισμό, την κοινωνία.

ΛΑ.Ο.Σ.

Ο Καρατζαφέρης είναι «άσσος» στο παιγνίδι με τα media και «πολύ σκληρός για να πεθάνει». Πήρε τον Κύρτσο, την Μπάρμπα, τη σύζυγο Πασχάλη… μέχρι και επιστολή από τον Πούτιν εμφάνισε δύο ημέρες πριν τις εκλογές. Φυσικά, όλα αυτά δεν συνιστούν πολιτική. Αλλά υπάρχουν στις εκλογές και κάποιοι που ψηφίζουν με τέτοια κριτήρια. Αν θα είναι αρκετοί, ώστε να μπει στη Βουλή, θα φανεί την Κυριακή.

ΔΗ.ΣΥ.

Η Ντόρα Μπακογιάννη δεν πείθει (τους Δεξιούς). Δεν ξέρω γιατί. Ευθύνεται το ότι είναι κόρη του Μητσοτάκη (και άρα ένα σύμβολο του εγχώριου νεποτισμού); Ή μήπως το γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί να θυμηθεί κάτι θετικό να της πιστώσει –έστω κάτι– από την παρουσία της στα διάφορα πόστα (υπουργός Πολιτισμού στην κυβέρνηση του πατέρα της, δήμαρχος Αθηναίων, υπουργός Εξωτερικών); Το ότι πήγε κόντρα στον λαϊκισμό του Σαμαρά δεν αρκεί. Εξάλλου και η ίδια είχε δηλώσει, παλαιότερα, φαν του Καρβέλα και της Βίσση…

Κοινωνική Συμφωνία

Να μία καλή περίπτωση για όσους ψήφιζαν Πα.Σο.Κ και που, τώρα, δεν θέλουν να το δουν ούτε ζωγραφιστό, διανύοντας όμως τη μικρότερη απόσταση. Η Κατσέλη, εν αντιθέσει με πολλούς άλλους, πάλεψε μέσα στο πρώην κυβερνών κόμμα για κάτι καλύτερο. Και παρήγαγε. Ο νόμος Κατσέλη για τη ρύθμιση των οφειλών των υπερχρεωμένων νοικοκυριών έχει σώσει μερικές χιλιάδες οικογένειες από το εκτελεστικό απόσπασμα.

Ανεξάρτητοι Έλληνες

Για να είμαι φιλαλήθης δεν έχω ακούσει τι προτείνουν (ίσως δεν ενδιαφέρομαι κιόλας). Μέσες-άκρες γνωρίζω κάποια πράγματα – βασικά πως είναι ένα κόμμα της λαϊκής Δεξιάς. Νομίζω πως δεν τους «έπαιξαν» και τα κανάλια. Έχω ένα σοβαρό πρόβλημα μαζί τους (που είναι μάλλον αισθητικής φύσεως). Απεχθάνομαι τις συνομωσιολογίες.

Δημοκρατική Αριστερά

Με ενοχλεί η λέξη «δημοκρατική» στον τίτλο του κόμματος. Με προσβάλει. Δηλαδή εγώ που ψηφίζω Αριστερά και δεν θα τους ψηφίσω δεν είμαι δημοκράτης;

Δράση

Ο Μάνος είναι ξεπερασμένος πολιτικός. Ως νεοφιλελεύθερος (και από θεωρητικής απόψεως ενάντιος στου φόρους) ελέγχεται για την υπέρογκη αύξηση στην τιμή της βενζίνης, όταν ήταν υπουργός στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αν τον έπαιρναν χαμπάρι θα τον διέγραφαν δια παντός από τη… νεοφιλελεύθερη διεθνή.

Οικολόγοι-Πράσινοι

Δεν ξέρω γιατί, αλλά όποτε ακούω για Πράσινους θυμάμαι πάντα τους βομβαρδισμούς στο Βελιγράδι. Ίσως τούς αδικώ. Τους εγχώριους Πράσινους εννοώ.  
Ένωση Κεντρώων

Καμμιά φορά, παράωρα, χαζεύω τον Βασίλη Λεβέντη στο γυαλί και… σχεδόν πάντα κοιμάμαι με το πιο γλυκό μειδίαμα.

Κόμμα Φιλελευθέρων

Του Ελευθερίου βεβαίως-βεβαίως…

Χρυσή Αυγή

Φον Τζίφρεν, Χερ Χαρούπογλου και τα ρέστα… Δεν είναι για γέλια.

Δημοσθένης Βεργής

Τον είδα ένα βράδυ στην TV κι έλεγε τα συνήθη. Ότι μας καλεί, λέει, σε πάρτυ στη Μύκονο μετά τις εκλογές. Το ερώτημα είναι ένα. Μετά Τζούλιας ή άνευ; Το άφησε ανοιχτό, έως πολύ ανοιχτό…

ΟΧΙ

Καζάκης-Παπαθεμελής. Το παγκάρι της δραχμής.

Κίνημα δεν Πληρώνω

Έως ώρας έχω (κάτι φραγκοδίφραγκα) και πληρώνω.
Κίνημα Εθνικής Αντίστασης
Δεξιά... τής Δ Εθνικής.

Κ.Κ.Ε. (μ-λ) – Μ-Λ Κ.Κ.Ε.

Η συνεργασία τους έδωσε τροφή για περιπαικτικά (και ενίοτε βλακώδη) σχόλια στα social media. Αν αθροίσουν τα ποσοστά που πήραν στις προηγούμενες εκλογές θα είναι επιτυχία.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α

Όποιος ψάχνει το E.K.K.E. είναι εδώ.