45άρι με σαφές και
προφανές oriental ηχόχρωμα από τον Σούπερ Μάριο (fender, σύνθια και διάφορα πλήκτρα) και την παρέα
του (Πάνος Τσίγκος farfisa, saz, 12χορδη, Δημήτρης
Μαυροφοράκης κρουστά, Γιώργος Λαμπάντης μπάσο, Αιμιλία Ναθαναήλ, Δημήτρης
Τάσαινας, Κωνσταντίνος Κόκκινος φωνές). Ελληνο-τουρκική (δηλαδή τουρκική)…
ψυχεδέλεια, με κάποιες ελαφρές reggae ή και funk απολήξεις – ιδίως
στην πρώτη πλευρά. Ενδιαφέρον ως… ανάμνηση ήχων ελκυστικών. Στην flip side o «Moog ρεμπέτης» (με τα
κανταδόρικα φωνητικά και την «ντανσική» αισθητική του) μοιάζει περισσότερο με
φραγκολεβαντίνικη καρικατούρα. Ok…
SUPER
MARIO & THE EXOTIC WATERMELONS: Exotic side/ Watermelon side (amola
kalimba)
Το παρόν είναι
12ιντσο και περιέχει δύο κομμάτια ανά πλευρά. Στην Exotic side, που είναι η πρώτη, ακούγονται τα “Jamiro beat” και “Setting you free”, ενώ στη δεύτερη, την Watermelon side, τα “Hammond street/ Africa rising” και “Seaside”. To Α1 είναι ένα funky track, με ωραία γυναικεία
φωνητικά –άδει η alida
(the soul mama)– κι έχει ωραίο παίξιμο στο μπάσο και τις κοφτερές κιθάρες. Το break δε στα σαξόφωνο το σπρώχνει περισσότερο προς το deep funk, με τα keyboards να έχουν έναν κάπως περιγραφικό/ περιπαικτικό ρόλο. Στο A2 η κατάσταση βαίνει προς το… πνευματικότερο και
σε πιο… ψυχεδελοφάνκι πεδία. Τα φωνητικά (“I’m setting you free” και τα ρέστα) κυριαρχούν στο κομμάτι, με το
ωραίο σόλο στο fender
να προσθέτει μια cosmic χροιά. Και η κιθάρα
λαλάει (αλλά μάλλον ήταν αχρείαστο το σόλο της). To ξαναμμένο disco-funky B1, που χρωματίζεται επιτυχώς από το hammond και το σαξόφωνο, είναι το πιο jazzy από τα κομμάτια του δίσκου· κάτι, που το κάνει, αρχικώς, περισσότερο
ενδιαφέρον. Ιδίως όταν το κάτι-σαν-afrobeat εισβάλει στην ρυθμοδομή, οδηγώντας με να θυμηθώ ακόμη και τον Pax Nicholas. Το έσχατο B2 είναι ένα πολύ καλό mid-tempo soulful track, με τα γυναικεία φωνητικά να το
χαρακτηρίζουν από την αρχή έως το τέλος.Υποσχέσεις για κάτι δυνατότερο στο μέλλον...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου