ΣΑΒΒΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ 70s funk απ’ τη Μελβούρνη

“This album is a selection of provocative and entertaining pieces of composition which have been composed by Greek-Cypriot born ‘Savvas’. The composer’s style has accepted the challenge of bridging the worlds of middle eastern and modern Greek music with the more recognizable western elements of jazz, rock, African, blues, cabaret and electronic music. Savvas’ music progresses easily through moods of peace and reflection to moods of dynamic energy and impulse. With such a variety of musical idioms and themes it is no wonder that his style is difficult to categorise. But, however illusive the composer’s style appears the impression created is one of a ‘synthesis’ of cultural and musical experience which can only be called the ‘Savvas’ experience”.

Πρόκειται για το κείμενο που υπάρχει στο οπισθόφυλλο του άλμπουμ “Savvas” [Klarion Enterprises SF271] από το 1974. (Στο άλμπουμ δεν αναγράφεται χρονιά, αλλά στο internet βρήκα μια παρουσίασή του στην εφημερίδα της Μελβούρνης The Age http://is.gd/HEzCit της 26/9/1974). Να κι ένα δεύτερο κείμενο από το Δισκορυχείον του Jazz & Τζαζ (#139, 10/2004), όταν ασχολήθηκα για πρώτη φορά μ’ αυτό το LP:

«Ο Σάββας Χριστοδούλου, ελληνοκυπριακής καταγωγής συνθέτης, πιανίστας και κιμπορντίστας, μετανάστης προφανώς στην Αυστραλία, παίρνει τη σκυτάλη από τον Phil Woods και τον Ιορδάνη Τσομίδη –καθώς και από άλλους Ελληνοαμερικανούς ή Έλληνες επί αμερικανικού εδάφους της ίδιας εποχής–, και συνδέει την jazz και τον αυτοσχεδιασμό, με την ελληνική λαϊκή μουσική και το μπουζούκι. Ο δίσκος “Savvas” ηχογραφημένος στην Μελβούρνη κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’70 (αν μαντεύω σωστά από τα ρούχα και τα κουρέματα στις φωτογραφίες των μουσικών του οπισθοφύλλου) επιχειρεί ακριβώς σ’ αυτόν το χώρο, με αποτελέσματα πολύ σοβαρά, που δεν επιδέχονται εύκολες αμφισβητήσεις. Υπάρχουν θέματα στα οποία τα μέρη του μπουζουκιού προηγούνται, φερ’ ειπείν, του jazz section και ακούγονται κάπως ξεκομμένα, αλλά και άλλα, όπως το εξαιρετικό jazz-funk “A dream of Zeus”, στα οποία το μπουζούκι εντάσσεται αρμονικώς στο υπόλοιπο «δυτικό» σύνολο δίχως να ξενίζει. Ο Χριστοδούλου επηρεασμένος απ’ όλη την γκάμα των ήχων του καιρού του δίνει ένα πολύ ενδιαφέρον άλμπουμ, που ελάχιστες φορές ξεφεύγει προς την ευκολία, αφού κομμάτια όπως τα “Tomcat blues”, “Medieval maid”, “Catapult” ή το “Someone” με τα jazzy φωνητικά της Lyndsay Hammond (αργότερα στους Cheetah) ξεχωρίζουν με άνεση [οι υπόλοιπες συνθέσεις, όπως π.χ. η “Trilogy (to Theodorakis)”, είναι περισσότερο προφανείς για ’μας τους Έλληνες και σε κάθε περίπτωση όχι αδιάφορες]. Όσον αφορά στο “A dream of Zeus”, το ξαναλέω, θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνεται 'σκίζοντας' σε οποιαδήποτε συλλογή με deep funk των seventies, τώρα που αυτές οι μουσικές βρίσκονται ξανά στην επικαιρότητα».

Στην ηχογράφηση του “Savvas” πήραν μέρος ορισμένοι ελληνικής καταγωγής μουσικοί (μπουζούκι κάποιος Λάμπρος Πολίτης, ντραμς κάποιος Γιώργος Βαγιωνίτης), αλλά και αρκετοί Αυστραλοί, όπως οι Graeme Murphy κιθάρες, Andrew Snow ντραμς, Jon Pack κρουστά, Celeste Howden μπάσο, George Walpole φλάουτο και Nick Aitken άλτο σαξόφωνο, οι περισσότεροι από τους οποίους εμφανίστηκαν, αργότερα, με επιτυχημένα (κατά κανόνα) αυστραλιανά συγκροτήματα (Stiletto Groove, Armchairs, Stray Dags…). Πιο πριν, δεν ξέρω…