DAVID BUCHBINDER’S ODESSA/HAVANA

Μοιάζει παράξενο εκ πρώτης. Υπάρχει κάτι που να συνδέει ηχητικώς την Οδησσό με την Αβάνα; Αν και όπως αντιλαμβάνεστε δεν είναι τούτο απαραίτητο, ώστε κάθε φορά να αιτιολογείται κι ένα ανάλογο fusion. Πολλά είναι εκείνα που μπορεί να συμβαίνουν (κι έχουν συμβεί) απλώς στις συνειδήσεις και το μυαλό εμπνευσμένων μουσικών, με τα αποτελέσματα να είναι εκθαμβωτικά ανά περιπτώσεις. Υπάρχει τίποτα, ας πούμε, που να συνδέει τα ρεμπέτικα με τα blues; Τίποτα απολύτως. Και όμως ακόμη και σ’ αυτό το αποκομμένο fusion έχουν υπάρξει ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Στην περίπτωση, βεβαίως, του δευτέρου μέρους του project Odessa/Havana που έχει τίτλο “Walk to The Sea” [Tzadik, 2013] και το οποίον οδηγεί ο τρομπετίστας/ φλουγκελχορνίστας David Buchbinder η σύνδεση και το «ανακάτεμα» (αν αυτό είναι ένα ζητούμενο – γιατί το κυριότερο ζητούμενο είναι ό,τι φθάνει στ’ αυτιά μας) δεν είναι άμοιρα μιας ιστορικής διαδρομής· της διαδρομής των λαών από την Ιβηρική Χερσόνησο (Άραβες, Γύφτοι, Σεφαραδίτες, λοιποί Βορειοαφρικανοί, τυπικοί Ισπανόφωνοι) προς κάθε γωνιά του κόσμου.

Χονδρικώς, το klezmer της Οδησσού και το mambo της Αβάνας επικοινωνούν μέσω των συνθέσεων του Buchbinder (βασικά) και του συμπαραστάτη του, εδώ, κουβανού πιανίστα Hilario Durán (μία ακόμη μορφή της κουβανικής μουσικής, συνεργάτης των Arturo Sandoval, Dizzy Gillespie, Michel Legrand και δεκάδων άλλων), παράγοντας μοναδικές ηχητικές εκπλήξεις. Και τούτο, γιατί οι κανόνες της μείξης εβραϊκών και κουβανικών στοιχείων διαμορφώνονται μέσω ενός τζαζ τρόπου ανάλυσης και αφήγησης, που παρέχει τις πρέπουσες ελευθερίες προκειμένου και η επικοινωνία να γίνεται εφικτή και, κυρίως, τα αποτελέσματά της να είναι υψηλού αισθητικού επιπέδου. Συνθέσεις, λοιπόν, που όχι απλώς ρέουν, αλλά συνεπαίρνουν με τη φαντασία και το πάθος των παιξιμάτων (η κορυφαία “Aventura Judia”), αυθεντικά παραδοσιακά άσματα (το νοσταλγικό “Conja”, που θα μπορούσε να είναι ένα καθαρό balkan track) ή σύγχρονα τραγούδια που μας μεταφέρουν (π.χ. εμάς, τους έλληνες ακροατές) σε οικεία και αγαπημένα ηχοχρώματα (ακούγοντας το “Laroza una” δεν γίνεται να μην ανακαλέσουμε στη μνήμη μας τα σεφαραδίτικα της Σαβίνας Γιαννάτου). Γενικώς ένα άλμπουμ, ένα σύνολο εννέα κομματιών με παμπάλαια αφετηρία, αλλά και μ’ ένα απολύτως σύγχρονο και ελκυστικό ένδυμα. Μια ζωντανή, περιπετειώδης μουσική αποδιδόμενη από ένα σύνολο δεκατεσσάρων οργανοπαικτών (ανάμεσά τους και ο συμπατριώτης μας ουτίστας Demetrios Petsalakis) με δυσεύρετη ηθική προσήλωση.

Επαφή: www.odessahavana.com