MAXWELLS παλαιό γκρουπ από την Δανία

Οι Maxwells ήταν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα δανικά συγκροτήματα στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Μέλη τους υπήρξαν προσωπικότητες της jazz και rock σκηνής της σκανδιναυικής χώρας, ευτυχώντας μάλιστα στον έναν και μοναδικό μεγάλο δίσκο τους να έχουν για παραγωγό τον Joachim-Ernst Berendt. Ο Berendt ήταν εκείνος εξάλλου που τους προσκάλεσε στο Villingen, το τετραήμερο 9-12 Ιουνίου του 1969, προκειμένου να ηχογραφήσουν.

Αυτό το οποίον κάνει εντύπωση (σχετική έστω) σε συγκροτήματα όπως οι Maxwells, ήταν η διάθεσή τους να συνθέτουν και να παίζουν ευρισκόμενοι σε ίση απόσταση ανάμεσα στην jazz και το rock, επιβάλλοντας μια ψυχεδελική φόρμα, στην οποίαν μπορούσε να παρεισφρήσουν ο αυτοσχεδιασμός και το πείραμα· ένας συνδυασμός που ενίοτε «σκοτώνει». Κομμάτια όπως το “Free to be” και κυρίως το φερώνυμο με τον τίτλο του άλμπουμ τους 14λπετο “Maxwell Street” διαθέτουν τέτοια δύναμη, ώστε να ακούγονται με ενδιαφέρον ακόμη και σήμερα (44 χρόνια μετά). Ανεξάντλητα οργανικά breaks, «ελεύθερα» σαξοφωνικά soli στο ύφος του John Tchicai (με τις νότες σχεδόν να φτύνονται παρά να φυσώνται), φωνές εντελώς αποστασιοποιημένες, ομαδική διαχείριση πρώτης τάξεως. Ποιοι αποτελούσαν τους Maxwells; Μουσικοί με πλήρες βιογραφικό, ασχέτως αν σε πρώτη φάση μοιάζουν όλοι «άγνωστοι». Lasse Lunderskov κιθάρες, σιτάρ, Lars Bisgaard φωνή, κρουστά, Kjeld Ipsen τρομπόνι, Bent Hesselmann φλάουτο, άλτο, σοπράνο, Torben Enghoff τενόρο, φλάουτο, Niels Harrit πιάνο, όργανο φλάουτο, φωνή, Joergen Werner μπάσο, Boerge Robert Mortensen ντραμς, κρουστά. Αξίζει να επιχειρηθεί μία πρώτη προσέγγιση τού family tree του γκρουπ (αν και δεν είναι εύκολο να αναφερθούν όλες οι μπάντες από τις οποίες πέρασαν τα μέλη των Maxwells), προκειμένου να αποκαλυφθεί στο μέτρο του δυνατού περί τίνος επρόκειτο.

Οι Bent Hesselmann και Niels Harrit ήταν την ίδιαν εποχή μέλη της Cadentia Nova Danica, της κορυφαίας big band της Δανίας που ηχογράφησε ανάμεσα σε άλλα και το ιστορικό LP “Afrodisiaca” με τον John Tchicai (επίσης στην MPS), ενώ όλους σχεδόν θα τους συναντήσουμε στην πορεία σε διακεκριμένα γκρουπ της πατρίδας τους (κάποιοι είχαν ξεκινήσει και νωρίτερα, εννοείται). Ο Hesselmann υπήρξε στέλεχος των Rainbow Band και των Midnight Sun (με το πολύ καλό πρώτο LP τους και το σχεδιασμένο cover από τον Roger Dean), ο Harrit εμφανίζεται στο “M144” [Sonet, 1969] των Burnin’ Red Ivanhoe, οι Lunderskov, Bisgaard και Hesselmann επίσης συμμετείχαν στο δεύτερο άλμπουμ των Young Flowers, το “No 2” [Sonet, 1969] –οι Young Flowers ακούγονται μαζί με τους Country Joe McDonald, Ben Webster κ.ά. στο OST της ταινίας Quiet Days in Clichy, βασισμένη στη γνωστή νουβέλα του Henry Miller (δίσκος στην Vanguard)– ο Bisgaard πέρασε ακόμη από τους Midnight Sun και τους Dr. Dopo Jam, ο Kjeld Ipsen έπαιξε με τους Delta Blues Band, τον Tito Puente, τον Eddie Palmieri και την Gloria Gaynor, ο Torben Enghoff πέρασε από τους Pan και τους Thors Hammer όπως διάβασα στο popsike (αν και δεν εμφανίζεται στα μοναδικά LP τους), ενώ, τέλος, ο Joergen Werner ήταν ο μπασίστας των Kashmir, που ηχογράφησαν το “Jodle-Knud” [Sonet, 1971] ένα από τα καλύτερα, τότε, folk-rock άλμπουμ στην Ευρώπη (ρίξτε μια ματιά εδώ http://diskoryxeion.blogspot.gr/2010/04/kashmir-danish-folk.html).
Να και μια δισκογραφία τους…

1. What did she do/ Flower powder – DK. Sonet T 7250 – 1967 (single)

2. Memories of Lorca/ Biafra – DK. Philips PF 355 350 – 1968 (single)

(ως Niels Viggo Bentzon med The Maxwells)

3. Maxwell Street – GER. MPS/BASF CRM 706 – 1969 (LP)

4. Young Flowers – No 2 – DK. Sonet SLPS 1511 – 1969

(στο “Kragerne vender” τζαμάρουν οι Young Flowers, Maxwells και Burnin’ Red Ivanhoe)

5. Maxwell Street – GER. Long Hair LHC28 – 2003 (CD)

(περιέχει και τα τέσσερα κομμάτια των singles)

Πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο της Dorthe Nørgaard Dansk Rock Diskografi 1969-1976 [Danish Music Archives, Aarhus 1992]