Τετραμελές συγκρότημα από το Περού, οι Virgen Sideral αποτελούνται
από τους Paul Saavedra φλάουτα, φωνές, ηλεκτρονικά, Nagel Diaz ηλεκτρονικά,
Brayan
μπάσο, Shaheem Saavedra ντραμς, καθώς και από τον κιθαρίστα Chino Burga που
συμμετέχει στο σχήμα ως φιλοξενούμενος. Το παρθενικό φερώνυμο CD τους είναι φτιαγμένο, στο πρώτο τμήμα
του, με τη λογική ενός δίσκου βινυλίου (και με δύο tracks ανά υποτιθέμενη πλευρά), ενώ το
δεύτερο περιέχει άλλα τέσσερα tracks
ως bonus. Σε γενικές
γραμμές έχουμε να κάνουμε με μια καταγραφή ενός space συγκροτήματος με ψυχεδελικές και progressive αναφορές,
που βρίσκει δισκογραφική διέξοδο στην μακρινή Ελλάδα. Έτσι, η G.O.D. Records, μετά το LP των Περουβιανών Cholo Visceral (και αφού έχει
μεσολαβήσει το άλμπουμ του Twink)
επανέρχεται μ’ ένα ακόμη συγκρότημα από την πιο... λυσεργική χώρα της Λατινικής
Αμερικής, ίδιας πάνω-κάτω φιλοσοφίας (να πω, απλώς, πως ο ηλεκτρονικάριος Nagel Diaz είναι
μέλος και των δύο συγκροτημάτων).
Το άλμπουμ ανοίγει με το σχεδόν 9λεπτο “Adorativa”. Από την αρχή φαίνεται πως τα
ηλεκτρονικά πρωτοστατούν στον ήχο του γκρουπ, τα οποία, σε συνδυασμό με το ενισχυμένο rhythm section και τα «χαμένα» φωνητικά, φέρνουν τους Virgen Sideral κάπως κοντά στον ήχο
των Brainticket (των early seventies).
Το “Petalos de flujo solar”
που ακολουθεί είναι ακόμη πιο εκτεταμένο στο χρόνο (αγγίζει τα 13 λεπτά) με τα
ηλεκτρονικά, το μπάσο και τα ντραμς να πρωταγωνιστούν και πάλι, και με τα
φωνητικά ν’ ακούγονται εντελώς «παγερά» και «ξεκομμένα» από το ηχητικό δρώμενο,
επιβάλλοντας ένα ψυχεδελικό όραμα. Αν και ο ντράμερ παίζει κάπως μόνος του (δεν
παρακολουθεί τους υπόλοιπους μουσικούς, ή εκείνοι δεν «νοιάζονται» και τόσο για
το πώς αλλάζει τους ρυθμούς και τα tempi) το αποτέλεσμα εμφανίζει μία παράξενη συνάφεια – κυρίως
γιατί τα πάντα ακούγονται «σωστά» κάτω από τους όγκους των ηλεκτρονικών που αποτελούν
το κυρίαρχο στοιχείο. Η αίσθηση, εν ολίγοις, του improv-jam
είναι φανερή στην ανάπτυξη του “Petalos de flujo solar”.
Η… δεύτερη πλευρά ξεκινά με το 14λεπτο “Barbelognosis”. Κι εδώ η γενική γραμμή δεν διαφέρει, παρότι τα φλάουτα του Paul Saavedra προσθέτουν σε ηχοχρώματα και σε εναλλακτικές πηγές «χασίματος». Το συγκρότημα εξακολουθεί να παίζει σαν σε κατάσταση ελαφριάς… μέθης, με την γενικότερη ατμόσφαιρα να μην ξεκολλάει ρούπι από το… στονάρισμα. Στο έσχατο 7λεπτο “…vestida de sol, con la luna bajo los pies…” είναι πλέον αργά, για ν’ αλλάξει οτιδήποτε (και καλώς δηλαδή). Η αίσθηση, δε, πως ακούω... σημερινούς Brainticket είναι ισχυρότερη από ποτέ, με τα γυναικεία φωνητικά, τα γεμίσματα από sitar (αληθινό ή sample μικρή σημασία έχει) και τα αναλογικά ηλεκτρονικά να δίνουν και να παίρνουν.
Η… δεύτερη πλευρά ξεκινά με το 14λεπτο “Barbelognosis”. Κι εδώ η γενική γραμμή δεν διαφέρει, παρότι τα φλάουτα του Paul Saavedra προσθέτουν σε ηχοχρώματα και σε εναλλακτικές πηγές «χασίματος». Το συγκρότημα εξακολουθεί να παίζει σαν σε κατάσταση ελαφριάς… μέθης, με την γενικότερη ατμόσφαιρα να μην ξεκολλάει ρούπι από το… στονάρισμα. Στο έσχατο 7λεπτο “…vestida de sol, con la luna bajo los pies…” είναι πλέον αργά, για ν’ αλλάξει οτιδήποτε (και καλώς δηλαδή). Η αίσθηση, δε, πως ακούω... σημερινούς Brainticket είναι ισχυρότερη από ποτέ, με τα γυναικεία φωνητικά, τα γεμίσματα από sitar (αληθινό ή sample μικρή σημασία έχει) και τα αναλογικά ηλεκτρονικά να δίνουν και να παίρνουν.
Τα τέσσερα bonus tracks
έχουν μικρότερες διάρκειες και αφορούν σε μιαν εναλλακτική version του “Barbelognosis” (κάπως
καθαρισμένη από τα πολλά τζιριτζίρια και πιο κοντά σ’ έναν τύπου Hawkwind ήχο), στο “El fragmento y el origen” (ένα απλό, αλλά
ενδιαφέρον track με φλάουτο, βιολί, κρουστά και λίγα εφφέ, που ακούγεται στ’
αυτιά μου εντελώς απόκοσμο), στο “Infinita revolución” (που είναι ζωντανά
ηχογραφημένο κάπου στην Λίμα, τον προηγούμενο Ιούνιο, όντας πνιγμένο στα εφφέ
και τα ηλεκτρονικά, κινούμενο σ’ ένα cosmic περιβάλλον) και τέλος στο επίσης
ζωντανό και θορυβώδες “Ofrenda palpitante y electrónica”,
που ολοκληρώνει το άλμπουμ.
Οι Virgen Sideral
αφιερώνουν το άλμπουμ τους σε διάφορους καλλιτέχνες, διαφόρων χώρων.
Συγγραφείς, ποιητές, μουσικούς, ηθοποιούς, καλλιτέχνες γενικώς... Τα ονόματα δεν είναι πολλά, αλλά
ανάμεσα σ’ αυτά μου έκαναν εντύπωση εκείνα της Ειρήνης Παππά (το «666» θα την κυνηγάει μια ζωή όσον αφορά στη μουσική) και της Stacia, της χορεύτριας των Hawkwind.
Επαφή: www.godrecords.blogspot.gr
Επαφή: www.godrecords.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου