EZRA WEISS SEXTET ζωντανοί στο Portland

Γεννημένος πριν 35 χρόνια στο Phoenix της Arizona, ο πιανίστας Ezra Weiss είναι ένα ανερχόμενο «αστέρι» ή απλώς «αστέρι» της jazz σκηνής (με την έννοια που δίνουν οι Αμερικανοί στον χαρακτηρισμό, όταν κάποιος νέος μουσικός επιλέγεται φερ’ ειπείν από τα Critics Poll του Down Beat). Από το 2002 στη Νέα Υόρκη και με τα άλμπουμ να διαδέχονται το ένα το άλλο (“Five A.M. Strut” 2003, “ Persephone” 2005, “Get Happy” 2007, “Alice in Wonderland” 2009, “The Shirley Horn Suite” 2011, “Our Path to this Moment” 2012), ο Ezra Weiss δεν έχει παύσει, αυτήν την δεκαετία και κάτι που δραστηριοποιείται στο jazz circuit, να δοκιμάζει καινούρια πράγματα, μετρώντας τις δυνάμεις του σε πολλαπλά επίπεδα. Έτσι, μετά από μια σειρά έξι στούντιο άλμπουμ φαίνεται πως έφθασε η ώρα και για το πρώτο καταγραμμένο «ζωντανό» του (Portland, Οκτώβριος και Δεκέμβριος 2013), ένα φισκαρισμένο CD υπό τον τίτλο “Before You Know It” [ROARK, 2014] με διάρκεια μεγαλύτερη των 77 λεπτών, αποτελούμενο από οκτώ εκτεταμένες γενικώς συνθέσεις – συνθέσεις δικές του, συν τα δύο απαραίτητα στάνταρντ, το “A foggy day” των Gershwin’s και το “Alabama” του John Coltrane.

Εκείνο που είναι φανερό και από τις προηγούμενες δουλειές τού Weiss είναι πως ο συγκεκριμένος συνθέτης, πιανίστας και ενορχηστρωτής αγαπάει τον ήχο των μεγαλύτερων σε όγκο σχημάτων. Μπορεί, εδώ, να μην παρουσιάζεται μέσω μιας big band, όμως και το σεξτέτο (Farnell Newton τρομπέτα, John Nastos άλτο, Devin Phillips τενόρο, John Shaw μπάσο, Christopher Brown ντραμς, Ezra Weiss πιάνο) δεν είναι ένα σχήμα, που να μην μπορεί να παράσχει πληροφορίες, όσον αφορά στην διαύγεια και τον όγκο μιας ενορχήστρωσης. Κι είναι αυτά τα βασικά χαρακτηριστικά της διαχείρισης τού πρώτου τη τάξει… η καθαρότητα των μελωδικών γραμμών, έτσι όπως εκείνες υποστηρίζονται από τα «πρώτα» όργανα, το συγκρατημένο, αλλά μονίμως σε υπόγεια διέγερση rhythm section, και βεβαίως οι «επικοινωνίες» των πνευστών, τα οποία καλύπτουν συνεχώς χώρους με την σόλο ή ομαδική παρουσία τους. Το αποτέλεσμα όλων τούτων ακούγεται φερ’ ειπείν στη μεγαλύτερη σε διάρκεια σύνθεση του άλμπουμ, το 15λεπτο “The five A.M. strut”, το οποίον κυριαρχεί και λόγω έκτασης και λόγω τοποθέτησης (στη μέση, περίπου, του… δισκογραφικού set). Ένα άλλο track που ξεχωρίζει για την «γεμάτη», όσο και funky, ρυθμική βάση του και βεβαίως για την σολιστική ακρίβειά του είναι το “The crusher”, με την εκδοχή του “Alabama” να περιλαμβάνεται επίσης στις μεγάλες στιγμές του “Before You Know It”. Ο Weiss δεν μεταβάλλει το γενικότερο μινόρε της σύνθεσης (το κομμάτι γράφτηκε από τον Coltrane εις μνήμην των θυμάτων της ρατσιστικής βομβιστικής επίθεσης σε μιαν εκκλησία Βαπτιστών στο Birmingham της Alabama, τον Σεπτέμβριο του ’63), δίνοντας την ευκαιρία στον τενορίστα του (Devin Phillips) να δώσει ένα βαθύ, όσο και εκτεταμένο σόλο, που έρχεται να σκεπάσει με… σάβανο τα θύματα μιας άλλης μαζικής εγκληματικής ενέργειας (είναι η δολοφονία 26 ανθρώπων, παιδιά τα περισσότερα, σ’ ένα σχολείο στο Sandy Hook του Connecticut, τον Δεκέμβριο του 2012).

Γενικώς, μέσα από τις σαφείς και μελετημένες ενορχηστρωτικές γραμμές και βεβαίως με την αρωγή των ψυχωμένων παιξιμάτων των μουσικών που στέκονται δίπλα του, ο Ezra Weiss παραδίδει ένα ακόμη άλμπουμ συνεπούς τζαζ ενδιαφέροντος.

Επαφή: www.ezraweiss.com