ATOMIC SIMAO space rock από την Ουκρανία

Είναι τόσο πλατιά η διάδοση του space-rock –δεν συνέβη τώρα αυτό, ισχύει από τα πρώτα χρόνια του ’90–, ώστε πλέον να αποτελεί κάτι σαν «σίγουρο χαρτί» η εμφάνιση-δισκογράφηση ενός γκρουπ, από μιαν «άλλη» χώρα. Τούτο το υποστηρίζω ακούγοντας (και) το εξαιρετικό πρώτο LP των Ουκρανών Atomic Simao – μια μπάντα που υπάρχει εδώ και κάποιον καιρό, έχοντας καταγράψει έως ώρας τις δυνάμεις σε δύο άλμπουμ. Το πρώτο απ’ αυτά, το “Nōdo” ηχογραφημένο το φθινόπωρο του 2012, αφού έκανε την όποια κίνησή του στο bandcamp τώρα αποτυπώνεται σ’ ένα ελληνικό βινύλιο της Cosmic Eye, ενώ το “Sphyro” που ακολούθησε (2013) διατίθεται για την ώρα μόνο… άυλα (MP3, FLAC κ.λπ.). 

Το “Nōdo” είναι ένα κλασικό στον ήχο του space-rock άλμπουμ. Οι τέσσερις μουσικοί, ο Sun in Everyone ντραμς, ο Janovsky “Man Costume” κιθάρες, εφφέ, μπάσο, ο Givotnoe πλήκτρα, ηλεκτρονικά και ο Ray κιθάρες, λούπες εκείνο που πράττουν είναι να εμπιστευτούν, απλώς, τις δυνατότητες και τις δυνάμεις τους στην οικοδόμηση ενός ηχητικού κλίματος που γενικώς είναι space, αλλά ειδικώς κατακρατεί στοιχεία και από το progressive rock και από το krautrock και από τους… παλαιοπαγείς ψυχεδελικούς ήχους. Έτσι, κομμάτια όπως το “Voodoo chillum” διατηρούν όλα εκείνα τα κλασικά χαρακτηριστικά του στυλ, έχοντας τις κιθάρες και τα εφφέ μπροστά, να γεμίζουν κάθε παρεχόμενο χώρο, με τα πλήκτρα και το ρυθμικό τμήμα να χτίζουν ανυπέρβλητα background. Στο “Stoned & spontaneous” που κλείνει την πρώτη πλευρά τα δεδομένα δεν αλλάζουν. Οι Ουκρανοί αν και χαμηλώνουν κατά τι το volume, τζαμάροντας προς ένα kraut περιβάλλον, στην πράξη εξακολουθούν να παίζουν την ίδια «βαριά» και επιστημονικώς σκληροτράχηλη μουσική, πριν καταλήξουν μέσα από ένα ακόμη πιο trippy τελείωμα.

Στην δεύτερη πλευρά οι τρεις συνθέσεις (“Do what you do”, “Beauty does not belong to anything”, “Dancing emptiness”) έρχονται να υποστηρίξουν τη βασική άποψη που λέει πως… οι Atomic Simao είναι ένα γλαφυρό space σχήμα, που διαμορφώνει έξοχες ιδέες και καταστρώνει ακόμη πιο έξοχα «κοσμικά» σχέδια. Δεν είναι η ευκρίνεια και η καθαρότητα της ηχογράφησης, αλλά η πλήρης αφομοίωση των καλυτέρων Floyd-ικών διδαγμάτων, σε συνδυασμό με την εξώκοσμη αύρα που αναδίνουν άλμπουμ όπως εκείνο το ασυναγώνιστο των Γερμανών My Solid Ground στην Bacillus από το 1971. Ειδικώς το τρίτο track, το “Dancing emptiness” αποτελεί μνημείο σύγχρονου kraut, που θα έπρεπε να μελετηθεί απ’ όλους – από παλιούς και νέους γνώριμους.

Οι 350 κόπιες (με το πολύ ωραίο «τζίμικο» εξώφυλλο) φρονώ πως είναι λίγες γι’ αυτό το διαμάντι…

Επαφή: www.musicbazz.com, http://atomicsimao.bandcamp.com/music