VALIA CALDA ελληνική τζαζ στη Λόντρα

Πριν λίγο καιρό έλαβα από τη Ρόδο ένα άλμπουμ/mini-CD (διάρκειας 27 λεπτών) του καινούριου συγκροτήματος Valia Calda. Υπήρχαν και στην δεκαετία του ’90 κάποιοι Βάλια Κάλντα, αλλά τούτοι οι καινούριοι δεν έχουν ουδεμία σχέση με τους παλαιότερους (που γράφονταν με ελληνικά στοιχεία). Όπως μου επεσήμανε σ’ ένα μικρό σημείωμα ο κοντραμπασίστας του γκρουπ Θοδωρής Ζιάρκας: «Η Valia Calda είναι ένα καινούριο συγκρότημα με βάση το Λονδίνο. Παίζουμε μουσική έντονα επηρεασμένη από την παραδοσιακή μουσική της Ελλάδας, την τζαζ και τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό. Έχουμε κάνει πολλές εμφανίσεις στην Αγγλία, κάποιες από τις οποίες συμπεριλαμβάνουν το Royal Albert Hall στο πλαίσιο συναυλιών του BBC Proms (ηχογραφήθηκε και αναμεταδόθηκε από το BBC Radio 3), καθώς και την παρουσία μας στο London Jazz Festival 2014».

Οι Valia Calda αποτελούνται από τα αδέλφια Ζιάρκα (τον Θοδωρή και τον κιθαρίστα Νίκο), ενώ άλλα μέλη του γκρουπ είναι ο Rob Milne μπάσο κλαρίνο, φλάουτο, ο Sam Warner τρομπέτα και ο Gaspar Sena ντραμς – στην ολοκλήρωση της ηχογράφησης πήραν ακόμη μέρος ο τρομπονίστας Tom Green, o Αλέξανδρος Μίαρης σύνθια (που, λογικώς, είναι ο frontman των Electric Litany) και ο Saul φωνητικά.

Το υλικό του συγκροτήματος αποτελείται από διασκευές παραδοσιακών θεμάτων και από πρωτότυπα tracks. Το CD ανοίγει με το “Epirus Suite”, μιαν ενοποιημένη άποψη των γνωστών μας ηπειρώτικων «Καίγομαι και σιγολιώνω» και «Κοντούλα λεμονιά». Η μπάντα αντιμετωπίζει με γνώση και σέβας, εναρμονίζοντας χωρίς αισθητικές υπερβολές, και αυτοσχεδιάζοντας σεμνά πάνω στις μελωδίες. Θα μπορούσε να είχε άλλο ένα μέρος η σουίτα, ας πούμε το «Μαχαίρι μαυρομάνικο», ώστε να μοιάζει περισσότερο ολοκληρωμένη, αλλά ok (δεν είναι και τόσο σημαντικό αυτό). Το “Ornette in space” είναι σύνθεση του Θοδωρή Ζιάρκα και είναι εξαιρετικό. Ο τίτλος… «Ο Ορνέτ Κόουλμαν στο διάστημα» δεν ξέρω αν παραπέμπει σε κάτι πολύ ειδικό και συγκεκριμένο, όμως σε κάθε περίπτωση προϊδεάζει για ’κείνο που θ’ ακολουθήσει. Η σύνθεση αναπτύσσεται στηριγμένη σε μια μελωδική ελευθερία, ενώ και η αρμονική δομή της θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος πως παραπέμπει στις πρακτικές του Coleman. Στο “Neda” πάντως ακολουθούνται πιο… ethnic-jazz-fusion κατευθύνσεις, με το φλάουτο του Rob Milne να πρωταγωνιστεί στο πρώτο μέρος της σύνθεσης και με την κιθάρα του Νίκου Ζιάρκα να αναλαμβάνει στην πορεία τα πρωτεία. Το “Nocturne”, που ολοκληρώνει το CD, αποτελεί διασκευή του κρητικού παραδοσιακού «Ξύπνησε αστέρι τ’ ουρανού». Άκουσα στο YouTube μια παλιά εκδοχή του τραγουδιού από τον Θανάση Σκορδαλό… και αν αυτή είχαν κατά νου οι Valia Calda πριν ξεκινήσουν να διασκευάζουν τότε μπορώ να πω πως της άλλαξαν, με τη σωστή έννοια, τα φώτα. Το τέμπο του τραγουδιού έχει χαμηλώσει, η μελωδία έχει «απλώσει», ενώ και η εναρμόνιση δεν παραπέμπει επ’ ουδενί σε κρητικό άσμα, αλλά σε κάτι άλλο – απροσδιόριστο σε πρώτη φάση. Δεν είναι η εισαγωγή με τα ηλεκτρονικά και τα εφφέ, αλλά και η ερμηνεία του Θόδωρου Ζιάρκα, που ακούγεται περιέργως ιδιωματική, δίνοντας μία άλλη διάσταση στο τραγούδι. Πραγματικά πολύ δουλεμένη διασκευή, χωρίς ίχνος μεταπρατισμού και με ξεχωριστή, δικής της αφήγηση.

Περιμένω τα επόμενο βήμα των Valia Calda…

Επαφή: www.valiacaldaproject.com