THE DUCKY BOYZ σκληρό garage-punk κ.ά.

Θυμάμαι τους Ducky Boyz (ή Ducky Boys όπως γράφονταν στην αρχή) από τη συλλογή τής On Stage “Enjoy the Greeks” το 2004, ένα καθοριστικό garage-punk και τα λοιπά CD, που κατέγραψε μία ακόμη ελληνική rock n’ roll έκρηξη στον απόλυτο καιρό της. Όπως διαβάζαμε (τότε) στο booklet σχετικά με το συγκρότημα: “Inspired from the whole rock n’ roll madness and the creepy distorted sound of the 60s. They have only one reason to exist. You keep on sweatin’, they’ll keep shouting!!”. Τα ίδια ισχύουν και σήμερα 10-11 χρόνια αργότερα. Οι Ducky Boyz, που δοκιμάστηκαν πρώτα απ’ όλα στη σκηνή και βεβαίως στη δισκογραφία (με δύο long plays κι ένα 45άρι), ξαναδίνουν μετά από κάποιο καιρό νέα, δικά τους, τραγούδια και ορχηστρικά. Η καινούρια δουλειά τους είναι ένα single με τρία, δηλαδή τέσσερα tracks (δύο ανά πλευρά, το τέταρτο είναι «κρυφό») έχει γενικό τίτλο “My Kind of Fun” κι είναι «κομμένη» από την Labyrinth of Thoughts σε 300 κόπιες.

Το πρώτο κομμάτι είναι το φερώνυμο. Σκληρό garage-punk τραγούδι με sixties βεβαίως «αρχή», αλλά με eighties φινίρισμα (εννοώ τα eighties της αναβίωσης, μην πάει ο νους σας στο κακό…). Το “Jack & Stella” όμως που ακολουθεί είναι ορχηστρικό και είναι… surfadelic – έχει κάτι, δηλαδή, από ’κείνα τα «αθάνατα» οργανικά, που στοιχειώνουν το rock από τις αρχές του ’60. Η Side B ανοίγει με το “Tonight!”, ένα κομμάτι που διατηρεί τα πιο αυθόρμητα χαρακτηριστικά του πούρου και αγνού, όπως λέμε, rock n’ roll. Οι Haris κιθάρες, φωνή, Lefteris (aka Rat) μπάσο, φωνητικά και Κώστας ντραμς τα δίνουν όλα, ρίχνοντας στο γήπεδο έναν δυναμίτη. Πακτωμένο και βαρύ rhythm section, εξουθενωμένη φωνή και φωνητικά, κιθάρες που περιγράφουν μονίμως και από απόσταση αναπνοής. Το έσχατο track, που δεν έχει τίτλο και ολοκληρώνει την πλευρά, είναι ακουστικό με… εφφέ παλαιότητας – κάπως σαν πολύ-χρησιμοποιημένο 45άρι μιας κάποιας σπιτικής εγγραφής. Ωραία, περαιτέρω, η μέσα-έξω σχεδίαση και η κοπή.

Επαφή: www.labyrinthofthoughts.gr