ΘΑΝΟΣ ΜΟΥΡΡΑΗΣ-ΒΕΛΛΟΥΔΙΟΣ ένα αφιέρωμα στον τρανό έλληνα μύστη

Έμαθα με μεγάλη χαρά τα σχετικά με το αφιέρωμα στον Θάνο Μούρραη-Βελλούδιο (1895-1992) στο Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού «Beton 7». Ένα αφιέρωμα, που, όπως διαβάσαμε στον Τύπο, «περιλαμβάνει εκθέσεις, παρουσιάσεις τεκμηρίων, συζητήσεις, διαλέξεις, προβολές ταινιών και φωτογραφιών», δράσεις που σε κάθε περίπτωση φιλοδοξούν να αποκρυπτογραφήσουν τη μακρόσυρτη διαδρομή του πρωτοπόρου αεροπόρου, λαογράφου, ελληνοράπτη, συνθέτη, ηθοποιού, ελληνευρέτη και φαντασιομέτρη – του Θάνου Μούρραη-Βελλούδιου, που γεννήθηκε τόσο νωρίς (το 1895) και πέθανε ευτυχώς τόσο αργά, σχεδόν 100 χρόνια μετά (1992), προλαβαίνοντας να ζήσει τα πάντα.

Για το ποιος ήταν ο Βελλούδιος έχουν μιλήσει διάφοροι. Μένω στον Λεωνίδα Χρηστάκη και μεταφέρω από το μάλλον δυσεύρετο βιβλίο του «Οι Δικοί μας Άγιοι» [Εκδόσεις Χάος και Κουλτούρα, Αθήνα 1998] ένα πρώτο απόσπασμα: 
«Ήταν τόσο γνωστός αυτός ο άνθρωπος, σε ποικίλους κύκλους των Αθηνών, από το 1920, που αισθανόσουνα ντροπή να μην τον ξέρεις τουλάχιστον σε μια από τις επιδόσεις του. Όλοι οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι των τελευταίων πενήντα χρόνων είχανε ‘κοινωνήσει’ στις απειράριθμες γνώσεις του.
Η ζώσα λαογραφία, το εθιμικό πάντων των εκκλησιαστικών λειτουργιών, το Κυριακοδρόμιο, οι Βίοι και τα Μαρτύρια των Αγίων, οι παράλληλες αναφορές του στην αρχαιότητα και στην ιστορία της αρχαίας μυθολογίας και η τέχνη του πλησιάσματος στους λαϊκούς τύπους –σχεδόν πάντα αρσενικούς– ήταν μερικά από τα σαμανικά προσόντα που διέθετε.
Η λαογραφία, η καλλιτεχνία, η ‘άλλη’ αρχαιολογία, η παπαδιστική, και η διδασκαλία μέσω των περιηγήσεών του, ήταν οι κύριοι και βασικοί τομείς με τους οποίους ασχολήθηκε και δεκάδες πρόσωπα ωφελήθηκαν από την διέλευσή του από αυτή τη ζωή.(…) Οι πέτρες, οι ρίζες, τα παντός είδους ευτελή και λαϊκά εικονίσματα, τα εικονογραφημένα trademarks, οι τάφοι με την έντεχνη τοποθέτηση της φωτογραφίας του ‘προσφιλούς’ προσώπου, η λαϊκό-ψευτοαρχοντική διαρρύθμιση του χωρικού δωματίου, η κόμμωση και τα ρούχα των παπάδων, τα εσώρουχα των ανδρών, οι φουστανέλες των τσολιάδων, η επίστρωση των καλντεριμιών και δεκάδες άλλα που εμείς –οι άλλοι– τα προσπερνάμε βλέποντάς τα σαν ασήμαντες λεπτομέρειες, αποτελούσαν για τον Θάνο Μούρραιη Βελλούδιο, τον μοναδικό Ελληνόκεντρο Φαντασιομέτρη, βασικές του απασχολήσεις». 

Η συνέχεια εδώ… http://www.lifo.gr/team/artwalk/54588