Σάββατο 14 Μαΐου 2016

Η ψυχεδέλεια στην υπηρεσία της ελληνικής μαύρης αντίδρασης. Όταν οι Εγγλέζοι Spectrum έπαιξαν για τον Κοκό, το καλοκαίρι του ’67…

Δεν ξέρω πόσοι από ’σας γνωρίζουν το αγγλικό ποπ-ψυχεδελικό συγκρότημα Spectrum από το δεύτερο μισό του ’60. Εγώ τους έμαθα (εννοώ τους άκουσα) πιο καλά το 2006, όταν επανεκδόθηκε το LP τους “The Light is Dark Enough” του 1970 από κάποια Subway Records, παρά το γεγονός πως είχα ακούσει ήδη από τα nineties το 45άρι τους “Samanthas mind[sic]/ Saturdays child” που είχε κυκλοφορήσει και στην Ελλάδα από την RCA Victor [47g 1328] το 1967. (Αργότερα κυκλοφόρησε τουλάχιστον ένα ακόμη ελληνικής κοπής δισκάκι τους, το “Free / London Bridge is coming down”).
Η ελληνική έκδοση του "Samantha's mine" από τα μέσα του 1967
Οι Spectrum δεν ήταν κανένα ασήμαντο συγκροτηματάκι. Αν και όταν φτιάχτηκαν ο Τύπος τούς παρουσίασε σαν το αγγλικό υποκατάστατο των Monkees (τους οποίους Monkees πάλι κάποιοι τούς παρουσίαζαν σαν τους «αμερικανούς Beatles») στην πραγματικότητα ήταν πολύ καλοί παίκτες αφήνοντας μερικά εξαιρετικά τραγούδια. Μέλη των Spectrum ήταν οι Tony Atkins κιθάρα, Colin Forsey φωνή, Bill Chambers όργανο, Tony Judd μπάσο και Keith Forsey ντραμς, ενώ, όπως διαβάζουμε και στο discogs, σημείωσαν μεγαλύτερη επιτυχία στην ηπειρωτική Ευρώπη (Δυτική Γερμανία, Ισπανία κ.ά.)., παρά στην πατρίδα τους τη Βρετανία.
Το πρώτο 45άρι τους από το 1967 περιείχε το “Samanthas mine”, και όχι “Samanthas mind” όπως διαβάζουμε στο ελληνικό single (γι’ αυτό τοποθέτησα και το [sic] πιο πάνω), το οποίο ήταν ένα πολύ καλό τραγούδι, στο pop-psych στυλ, με μπητλικές αρμονίες και κοντά στο ύφος των ψυχεδελικών Bee Gees και των πρώιμων Status Quo. Οι Spectrum έδωσαν κι άλλα ωραία τραγούδια στο κλίμα της εποχής, όπως το “Portobello road” (1967) με την ωραία χρήση του οργάνου, διασκεύασαν και έκαναν επιτυχία στη Δ. Γερμανία το “Ob-la-di ob-la-da” των Beatles το 1968, πριν χαθούν από τα πράγματα εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’70.
Κυκλοφόρησαν και άλμπουμ οι Spectrum πρώτα στην Ισπανία και τις ισπανόφωνες χώρες και μετά στην πατρίδα τους τη Βρετανία. Ήταν το LP The Light is Dark Enough” [UK.RCA International, 1970], που ήταν συλλογή και περιείχε τραγούδια τους από το 1967 έως και το 1970 (είναι το LP που επανεκδόθηκε το 2006). Μερικά απ’ αυτά, όπως το instrumental Walrus & the horse”, ήταν επίσης εξαιρετικά πηγαίνοντας σε πιο progressive rock κατευθύνσεις.
Κι εδώ τώρα έρχεται το ωραίο της ιστορίας!
Πηγή: Μοντέρνοι Ρυθμοί, τεύχος 85 της 19/7/1967. Προσέξτε το κεφαλαίο ταυ στο "Του"... Ο "Του" θα γούσταρε πολύ, ως φαίνεται, το "Samantha's mine" των Spectrum...
Οι Spectrum είχαν έρθει στην Ελλάδα στο τέλος Ιουλίου 1967 (το πρώτο καλοκαίρι της δικτατορίας δηλαδή) για να παίξουν για τον τότε βασιλιά Κωνσταντίνο! – τούτο αναφέρεται στο τεύχος 85 των Μοντέρνων Ρυθμών της 19/7/1967. (Είναι γιατί… απαγορεύτηκαν οι παραστάσεις ξένων συγκροτημάτων στην Ελλάδα μετά τους Rolling Stones, από τη χούντα, όπως διαδίδουν οι ανόητοι). Φαντάζομαι, δε, πως δεν θα έπαιξαν στα... Βασιλικά Ανάκτορα, στο Τατόι, αλλά σε κάποιo κλαμπάκι ή στη σάλα κάποιου ξενοδοχείου με κοινό, πέραν του Κοκού, τον «σωστό» κόσμο της εποχής… Ξέρετε τώρα, τους αριστερούς κρατούμενους της ασφάλειας, τους εκτοπισμένους από το καθεστώς και τους βασανισθέντες της Μπουμπουλίνας...
Η ψυχεδέλεια στην... υπηρεσία τής αυτού μεγαλειότητος. Το rock στην Ελλάδα του ’67, για ακόμη μια φορά, ως όργανο και μοχλός τής πιο μαύρης αντίδρασης. 

Εδώ η συνέχεια…

46 σχόλια:

  1. @
    "Οι Spectrum είχαν έρθει στην Ελλάδα στο τέλος Ιουλίου 1967 (το πρώτο καλοκαίρι της δικτατορίας δηλαδή) για να παίξουν για τον τότε βασιλιά Κωνσταντίνο! – τούτο αναφέρεται στο τεύχος 85 των Μοντέρνων Ρυθμών της 19/7/1967"

    Kατ'αρχήν πού είδες να αναφέρεται ότι τελικά ήρθαν στην Ελλάδα κι έπαιξαν για τον Κοκό;
    Δεύτερον, είσαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται για άλλη μια μούφα των Μοντέρνων Ρυθμών (π.χ. σαν εκείνη τη "συνέντευξη" με τους Beatles, ή τις "μεταφράσεις" ξένων τραγουδιών);
    Τρίτον, ακόμα κι αν ένα ασήμαντο ψυχεδελοπόπ συγκροτηματάκι δευτέρας διαλογής (όσο κι αν θες να τους παρουσιάσεις σαν ψυχεδελικούς και μάλιστα σημαντικούς) που δεν τους θυμάται ούτε η μάνα τους, είχε παίξει για τον "βασιλέα μας", εσύ συμπεραίνεις ότι η ψυχεδέλεια έπαιζε πριβέ για τους "βασιλείς ημών";

    Τότε τί έχεις να πεις για την αριστερή διανόηση που τα έπαιρνε από το Ίδρυμα Φορντ επί χούντας; Ή μήπως ο Ραφαηλίδης ήταν ασήμαντος αριστερός και μεμονωνένο περιστατικό;

    Πάντως εδώ που άκουσα όλο το άλμπουμ των Spectrum (που ομολογώ ότι ούτε τους ήξερα κι ούτε αισθάνομαι άσχημα γι αυτό) μου φαίνονται καλοί για γιουροβίζιον.
    https://www.youtube.com/watch?v=J8JkgPYiAYQ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mama Mama δεν γουστάρω να συζητώ μαζί σου γιατί είσαι ηλίθια. Και θα σου ζητήσω να μην ξαναφήσεις σχόλιο στο δισκορυχείον, ώστε να μην βρεθώ κι εγώ στην… πολύ δυσάρεστη θέση (εδώ γελάμε!) να το ρίξω κατ’ ευθείαν στα «ανεπιθύμητα».
      Όταν είσαι άσχετη, και δεν ξέρεις τι σου γίνεται, δεν θα το παίζεις εδώ πέρα άρνηση σε όλα, για να δημιουργείς εντυπώσεις. Πήγαινε να τις δημιουργήσεις σε όποιο όλο μπουρδομπλόγκ θέλεις.
      Ενώ αγνοείς αυτό που αναφέρω, μας το παίζεις «άρνηση» της πλάκας και μας λες… πού ξέρεις αν ήρθαν, πού το ξέρεις εκείνο, πού το ξέρεις το άλλο; Το τι ξέρω εγώ άσε το κατά μέρος. Το ζήτημα είναι τι ξέρεις εσύ. Ποια είναι η δική σου έρευνα και ποιες είναι οι δικές σου έντυπες πηγές. Άσε, να σου πω εγώ. ΜΙΑ ΤΡΥΠΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ. ΚΑΘΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΣΧΕΤΗ.
      Έμαθες τους Spectrum σήμερα από το δισκορυχείον, χτυπάς στο Google και στο YouTube για ν’ ακούσεις κανα τραγούδι κι έχεις το θράσος να κάνεις και κριτική. Κάνε την. Την έχουμε χεσμένη, όμως, την κριτική σου.
      Χέστηκα δηλαδή για τη γνώμη σου, για να το πω απλά… αν είναι οι Spectrum της Eurovision, της τσίχλας ή της μαστίχας. Αν είναι δυνατόν… να δίνουμε βάση στη γνώμη τής κάθε άσχετης «γίδας».
      Κι ενώ λοιπόν είσαι «ζώον», καθώς χάφτεις ό,τι διαβάζεις από ’δω κι από ’κει, έχεις το θράσος να ζητάς και τη γνώμη του δισκορυχείου, καθορίζοντας, μάλιστα, και την ατζέντα του!! Έμαθες και το Ίδρυμα Φορντ εν έτει 2016 τρομάρα σου –ρε άει στο διάλο παλιοκότα– και θέλεις να κάνεις και διάλογο μαζί μας. Ναι, μ’ εσένα το «ζώον» θα κάνω διάλογο για το Φορντ ή για ό,τι άλλο.
      Άιντε από ’κει πέρα παλιοψόφια. Άιντε να συζητήσεις με τίποτα «κατίνες» του ροκ, αφού διαβάσεις πρώτα καλά το… allmusic.com!
      Mama Mama είσαι για πολλά γέλια!

      Διαγραφή
  2. Αυτοί είναι οι εκφραστές της ψυχεδέλειας;

    Τύφλα να'χει ο Donovan δηλαδή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμε σού κάνω τη χάρη και δημοσιεύω το σχόλιό σου, επειδή το θεωρώ καλοπροαίρετο. Πως δεν έχεις ιδέα δηλαδή γύρω από τον ήχο του βρετανικού pop-psych και γι’ αυτό λες ό,τι λες.
      Ο ήχος των Spectrum σε πληροφορώ λοιπόν πως είναι εντελώς αντιπροσωπευτικός τού ήχου της british pop-psych του καλοκαιριού του ’67. Όποιος γνωρίζει από παλιά αυτά τα πράγματα ΞΕΡΕΙ.

      Και ο Donovan ήρθε κι έπαιξε στην Ελλάδα επί χούντας, έχοντας γίνει, κιόλας, εξώφυλλο στο ΦΑΝΤΑΖΙΟ κι όχι σε κανένα... underground έντυπο. Ένα οικογενειακό περιοδικό, που το διάβαζαν όλοι οι Έλληνες.

      (Ελπίζω εσύ να μη με ρωτήσεις αν όντως έγινε εξώφυλλο και σε ποιο τεύχος έγινε)

      Διαγραφή
    2. Για τις σχέσεις του Donovan με την Ελλάδα διαβάστε αυτές τις δύο παλαιές αναρτήσεις από το 2010-11 (μαζί και τα σχόλια).

      http://diskoryxeion.blogspot.gr/2010/03/dvd-donovan.html

      http://diskoryxeion.blogspot.gr/2011/12/donovan.html

      Ο Donovan ήταν πολύ αγαπητός στην Ελλάδα ήδη από τα sixties. Κυκλοφορούσαν τραγούδια του σε ελληνικές εκτυπώσεις, κι είχε επηρεάσει εκείνους που έπρεπε να επηρεάσει (όπως τον Πάνο Σαββόπουλο, δες συνέντευξη στο δισκορυχείον).

      Ο Donovan έγινε εξώφυλλο στο ΦΑΝΤΑΖΙΟ τον Γενάρη του ’71 (τεύχος 99) και όλα τα οικογενειακά περιοδικά της εποχής (ΕΠΙΚΑΙΡΑ κ.λπ.) έγραφαν πολύ συχνά γι’ αυτόν.

      Ορισμένοι νομίζουν πως επί χούντας δεν προβάλλονταν τέτοιοι καλλιτέχνες επειδή το ροκ και η ψυχεδέλεια ήταν τάχα επικίνδυνα για το καθεστώς. Είναι… αλήθεια αυτό. Τα ξερονήσια είχαν γεμίσει με ροκάδες…

      Διαγραφή
  3. Είδα σε κάποιο blog που ο ανωτέρω σχολιαστής -αντιγράφοντας προφανώς από το Discogs- υποστήριξε πως οι Spectrum ήταν κατασκεύασμα της RCA για να πλασσαριστούν ως οι βρετανοί Monkees. Ακούγοντας όμως ο έμπειρος ακροατής το "The Light is Dark Enough" που στη πράξη αποτελείται ολόκληρο από διάσπαρτες παλαιότερες ηχογραφήσεις τους, εύκολα θα διαπιστώσει ότι μουσικώς λένε αρκετά παραπάνω, ίσως γιατί η ατμόσφαιρα του δίσκου είναι κάπως πιο "γκρίζα" χωρίς τη sunshine ελαφρότητα που εγγυάται το άμεσο εμπορικό σπρώξιμο. Εμένα στο αυτί μου μου φέρνουν κάτι ανάμεσα σε πιο "σκοτεινούς" Small Faces, Deep Feeling ή πιο slowed-down Koobas. Οι μουσικές ιδέες είναι δυνατές και γερά δομημένες και οι δύο οργανίστες που εμφανίζονται στα κομμάτια του album δίνουν ρέστα και σηκώνουν συχνά τη μπάντα πάνω τους.

    Θα προσπαθήσω να εξηγήσω εν συντομία, γιατί κατά την άποψή μου δεν πρόκειται περί "κατευθυνόμενου" από το label συγκροτήματος. Αν ήταν κατασκεύασμα, δεν θα "έχωνε" η RCA ένα σοβαρό ποσό στη προώθησή τους; Αντιθέτως, και όσοι έχουν κρατήσει το original βινύλιό τους στα χέρια τους, θα διαπίστωναν ότι είναι στην International Camden σειρά, που είναι οι low budget εκδόσεις της RCA, εκει δηλαδή που από την εταιρεία έπεφτε το λιγότερο χρήμα και προώθηση και οι περισσότερες κυκλοφορίες αφήνονταν στη τύχη τους. Άσε που η συγκεκριμένη σειρά εκτύπωνε σε ανακυκλωμένο βινύλιο, εξ΄ου και το κακό pressing του LP σε σχέση με τα singles που είχαν και καλύτερη εμπορική τύχη. Επιπροσθέτως, η έλλειψη ουσιαστικών πληροφοριών για τη μπάντα και τις ηχογραφήσεις -αν κοιτάξει κανείς το φτωχό οπισθόφυλλο- είναι ένας άλλος λόγος που συνηγορεί υπερ της χαμηλής προώθησης που έτυχε στους Spectrum από την RCA, άρα κατά του επιχειρήματος ότι ήταν ένα "εμπορικό κατασκεύασμα". Νομίζω δε ότι το μπέρδεμα με τους Monkees ωφείλεται στο γεγονός ότι διασκεύασαν το "Saturdays Child" των δεύτερων στο πρώτο τους single "Samantha's Mine".

    Τώρα, αν στον ίδιο σχολιαστή η μπάντα θυμίζει eurovision, μάλλον δεν θα γνωρίζει τον ήχο του αγγλικού proto-progressive pop psych.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σπύρο, τι κάθεσαι και ασχολείσαι με τους μαλάκηδες; Πρόκειται για ζωντόβολα. Άκουσαν σήμερα πρώτη φορά τους Spectrum και θέλουν να έχουν και λόγο! Το θράσος, ως γνωστόν, ταιριάζει μόνο στους ηλίθιους και τους άσχετους.

      Έχουν ακούσει οι μπαγλαμάδες Love Affair, το πρώτο UK Bee Gees, Nirvana (τους Άγγλους του Σπυρόπουλου, όχι τους άλλους τους καραμουρτζούφληδες), Twice as Much, Idle Race, Honeybus, Orange Bicycle, Marmalade, The Hollies το “Evolution”και τόσα άλλα; Τίποτα δεν έχουν ακούσει. Έχουν υπ’ όψιν τους τι σημαίνει british pop-psych; Κάτι τσούτσες έχουν.

      Αυτοί οι χλεχλέδες μπορεί να σου πουν μέχρι και ότι ο Μητροπάνος είναι το ελληνικό hard-rock. Δεν ξέρεις τι μπορεί ν’ ακούσεις από ΤΟΝ στόμα τους…

      Διαγραφή
    2. @
      "Τώρα, αν στον ίδιο σχολιαστή η μπάντα θυμίζει eurovision, μάλλον δεν θα γνωρίζει τον ήχο του αγγλικού proto-progressive pop psych. "

      Σου πέρασε απ' το νου ότι μπορεί εσύ να μην γνωρίζεις τον ήχο της late '60s / early '70s Eurovision;

      Για την ταμπακιέρα θα πεις κάτι κ. διυλιστή κωνώπων και καταπότη καμηλών;

      Διαγραφή
    3. Θα μιλήσουν και οι άσχετοι περί τα μουσικά αναρχοφασίστες για... ταμπακιέρα. Ρε ξεκόλλα από το δισκορυχείον, χαμένε...

      Διαγραφή
    4. Τώρα που ανέφερες τους Marmalade. Για να στους συνδέσω και με τους Spectrum, πιθανολογείς να είναι αυτοί η αιτία που οι δεύτεροι δεν τα κατάφεραν στην Αγγλία; Εννοώ ότι, το δυνατό χαρτί των Spectrum ήταν το 1968 το 7άρι "Ob-La-Di, Ob-La-Da" που ήδη είχε πάει πολύ καλά στη Γερμανία. Καπάκι έρχονται την ίδια χρονιά οι Marmalade με 7άρι που είχε το ίδιο κομμάτι διασκευή και το πάνε Νο1 στην Αγγλία τον Ιανουάριο του 1969. Καντεμιά!

      ΥΓ. Προς ανώνυμο. Παίχτη, σχολιάζω ό,τι μ΄ενδιαφέρει να σχολιάσω, και πάντως όχι κατά παραγγελίαν. Έχεις blog, μπορείς να βγάλεις την κομπλεξική και εμπαθή σου χολή εκεί...

      Διαγραφή
    5. Τι να πω Σπύρο; Μπορεί. Δεν έχω αυτή τη στιγμή πρόχειρα στοιχεία για το θέμα. Θα το ψάξω όμως…

      Πάντως η ουσία είναι πως τα χιλιάδες βρετανικά συγκροτήματα της εποχής δεν γινόταν να επιβιώσουν, όλα, στην Αγγλία, και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο έπαιρναν των ομματιών τους και… όπου τα βγάλει η άκρη. Εν ολίγοις; Είχαν γεμίσει την Ευρώπη.

      Γι’ αυτό το λόγο σκάνε ακόμη και στην Ελλάδα –ήδη από το 1965– οι Faces (με τον Eric Clapton), οι Hullaballoos, οι Upsetters… κάτι που θα συνεχιστεί και επί χούντας βεβαίως με τους Prophets (που ηχογράφησαν για την Zodiac, όπως έχουμε πει και παλαιότερα) κ.ά.

      Διαγραφή
  4. Εξαιρετικά ενδιαφέρον συμβάν. Ούτε το γνώριζα, ούτε το φανταζόμουν. Άραγε είχε καλέσει και άλλα τέτοιου τύπου συγκροτήματα και καλλιτέχνες. Και πώς άραγε να έγινε η επαφή για να έρθουν. Θα ήταν ωραίο αν κάποτε μπορούσαν να βρεθούν περισσότερα στοιχεία.
    Σωτήρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ε όχι και καραμουρτζούφληδες οι Nirvana! Γεια σου Φώντα! Κάνε και κανένα αφιέρωμα, αν βρεις χρόνο, και στο grunge να γουστάρουμε κι εμείς οι 35άρηδες. Μεγαλώσαμε μ' αυτά και η γνώμη σου πάντα μετράει! Φιλικούς χαιρετισμούς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τον παίρνω πίσω τον χαρακτηρισμό αγαπητέ αναγνώστη. Μην ανοίξουμε κι άλλα μέτωπα τώρα!

      Κάτι χρωστάω, πάντως, σ' αυτό το θέμα...

      Διαγραφή
  6. αναρχο-φασίστες,αναρχο-μαλάκηδες..ΤΟΣΟ ΜΕΝΟΣ με τους αναρχικούς πιά,τόσο τους απεχθάνεσαι πιά?σε κάθε σου ανάρτηση βρίζεις τους αναρχικούς,ενώ για τα φλωροτσογλάνια της ΚΝΕ κουβέντα δεν λες
    είναι πολύ άσχημη η στάση σου

    για να σε προλάβω ούτε οπαδός του άσχετου υπνοβάτη είμαι ούτε του ----- του Νταλούκα,μέχρι τώρα θεωρούσα ότι δεν έχεις παρωπίδες αλλά εσύ ακόμα και σε ποστ για την αγγλική ψυχεδέλεια βρίζεις τους αναρχικούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. (Ανώνυμε, το σχόλιό σου το δημοσίευσα εγώ έχοντας απαλείψει έναν χαρακτηρισμό)

      Κατ’ αρχάς δεν αποδέχομαι υβριστικό χαρακτηρισμό για τον Νταλούκα, όταν προέρχεται από έναν ανώνυμο… και σε παρακαλώ να μην τον επαναλάβεις. Εγώ μπορώ να πω μια κουβέντα παραπάνω για ’κείνον, επειδή προκαλούμαι, όμως την λέω πάντα επώνυμα. Αν εσύ θες, τώρα, να τον βρίσεις ανώνυμα πήγαινε να το κάνεις σε άλλα blogs, όχι στο δικό μου. Με τον Νταλούκα μπορεί να διαφωνούμε, ριζικά, σε πολλά θέματα που σχετίζονται με το ροκ κ.λπ., αλλά δεν είναι σίγουρο πως διαφωνούμε ριζικά και εντελώς σε άλλα θέματα που έχουν σχέση και με την πολιτική. Δεν ξέρω κιόλας… Εντάξει, μπορεί να σιχαίνεται, ας πούμε, του Κνίτες, αλλά δεν είναι αναρχοφασίστας.

      Πάμε στο επόμενο.

      Τιμώ τινές θεωρητικούς του αναρχισμού κι έχω διαβάσει κείμενά τους. Και μπορώ να σου πω πως σ’ ένα προσωπικό επίπεδο –στο λέω και παρά το γεγονός πως είσαι ανώνυμος– ορισμένα απ’ αυτά τα κείμενα μ’ επηρέασαν καθοριστικά στη ζωή μου. Για παράδειγμα το βιβλίο του Πέτρου Κροπότκιν «Προς τους Νέους» [Ελεύθερος Τύπος, από τα μέσα του ’70] και ιδίως το κεφάλαιο «Προς τους μηχανικούς», που έτυχε να το διαβάσω όταν ήμουν φοιτητής στο Πολυτεχνείο.
      Παράλληλα μ’ ενοχλούν σφόδρα εκδοχές του αναρχισμού, όπως ο αναρχοφασισμός – βασικό χαρακτηριστικό του οποίου είναι ο «αρνητισμός», το ρατσιστικό μίσος εναντίον των Εβραίων. Όταν λοιπόν ο αναρχοφασιμός συνδυάζεται, στην περίπτωσή μας, και με μια πλήρη άγνοια του ροκ και των παραμέτρων του τότε καταλαβαίνεις πόσο ταύρος γίνομαι μπροστά σ’ έναν… ψευτοροκά αναρχοφασίστα.

      Όσον αφορά στο ΚΚΕ έχω κάνει την κριτική μου, και όποιος παρακολουθεί τα κείμενά μου γνωρίζει γιατί θεωρώ πως η στάση του τα τελευταία χρόνια επί κρίσης (ας μείνουμε σ’ αυτά) δεν είναι καθόλου μα καθόλου εποικοδομητική.

      Διαγραφή
  7. ο αναρχοφασισμός δεν είναι πολιτικό ρεύμα,πρώτη φορά το ακούω
    οι αρνητές του ολοκαυτώματος καμμία σχέση δεν έχουν με την αναρχία
    ωστόσο ούτε εγώ είμαι αναρχικός αλλά ενοχλούμαι σφόδρα με τους υβριστικούς σου χαρακτηρισμούς γι'αυτούς,αναρχο-φιλελέδες κ.α.
    στα 70'σ στην ελλάδα σαν χώρος οι αναρχικοί,τα φρικιά όπως τους λέει ακόμα η<>νε,ακουγαν μπάντες των σιξτυς αντεργκραουντ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμε σου απάντησα από καρδιάς, αλλά εσύ το ευτελίζεις. Δεν καταλαβαίνεις και πραγματικά λυπάμαι γι’ αυτό.
      Κάθεσαι και μου λες για τα «αντεργκράουντ» που ακούγανε τα φρικιά στα 70s (ανάθεμα κι αν ξέρανε τι ακούγανε) και τρίχες κατσαρές. Άλλα σου είπα εγώ.

      >>ο αναρχοφασισμός δεν είναι πολιτικό ρεύμα,πρώτη φορά το ακούω<<
      Για όλα υπάρχει πρώτη φορά. Ψάξε, βρες και διάβασε μόνος σου.

      >>οι αρνητές του ολοκαυτώματος καμμία σχέση δεν έχουν με την αναρχία<<
      Αναρχία δεν είναι μόνον μία. Κι εδώ σε γελάσανε.

      Διαγραφή
  8. Μιας και αναφέρθηκε το συγκεκριμένο συγκρότηα από το Φώντα και, αν και δεν είμαι οπαδός του pop/sushine psych, το Rainbow Chaser των Nirvana είναι ίσως από τα καλύτερα δείγματα του είδους.

    Όσον αφορά τους Spectrum, ενώ είναι σχετικά αδιάφορο το αν τραγούδησαν για τον τέως (τα λεφτά είναι λεφτά), θεωρώ πως είναι αξιόλογο συγκρότημα και τώρα μάλιστα οδεύω να βρω μερικά "δείγματα" από τη συλλογή τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ψάχνοντας κομμάτια τους στο youtube, θύμηθηκα ότι έχουν βγάλει άλλο ένα 45άρι στην Ελλάδα, το "Music Soothes The Savage Beast", το οποίο είναι πάρα πολύ καλό (έχει και ωραίο break). Το "Free" δεν ήξερα ότι είχε βγει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τελικά θα μας πεις τί λένε τα επόμενα τεύχη των Μοντέρμων Ρυθμών για το γεγονός; Έπαιξαν οι Spectrum ενώπιον του Κοκού; Καλύφθηκε από την "τι - βι" το γεγονός; Είχαν "τεράστια προβολή";
    Μη μας κρατάς σε αγωνία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Για να μας πούνε οι... χλιμίτζουρες του ροκ τούτους εδώ ποιος τους έφερε στην Αθήνα; Ο Κοκός ή η χούντα;

    https://www.youtube.com/watch?v=xDrOhccSMkc&spfreload=5

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωρέ τί "πίνεις" και δεν μας δίνεις...

      Διαγραφή
    2. Κουτόχορτο πάντως όχι...

      Στην ερώτηση δεν θα μας απαντήσεις;
      Τι; Δεν ξέρεις ε... Γιααα ψάξε λίγο καλύτερα... Για παρ'τα χέρια σου... 'Αιντε να σε δω...

      Διαγραφή
  12. Πάντως, για όποιον θέλει να διαφωνήσει για την μουσική κατεύθυνση, ναι ποπ ψυχεδελικός είναι ο ήχος αυτής της μπάντας και δεν σηκώνει πολύ κουβέντα. Δεν τους ήξερα, αλλά από αυτά που άκουσα, εκεί συγκλίνω και εγώ. Το πιο χαρακτηριστικό, για εμένα, παράδειγμα ποπ μπάντας που πρόσθεσε ψυχεδελικά στοιχεία στον ήχο της και ήταν από Αγγλία, ήταν οι Hollies στο Evolution του 1967. Το ανάφερε και ο Φώντας πιο πάνω. https://www.youtube.com/playlist?list=PLEA9087434E53C200 Αυτός ο ήχος ήταν ένα σοβαρό τμήμα της ποπ της εποχής και δεν έχει να κάνει ούτε με Γιουροβίζιον, ούτε με άλλα γραφικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλησπέρα. Αφού αναφέρθηκαν και άλλα συγκροτήματα, ας αναφέρουμε και αυτό το κομψοτέχνημα ψυχεδελικής ποπ: 'The Sun' από τους Pretty Things: https://www.youtube.com/watch?v=2Bxxd7mmwEc

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι Pretty Things είναι ένα από τα πιο αποκαλυπτικά συγκροτήματα των 60s με μουσική ποιότητα (και συνέπεια σ'αυτή) και πολύ υλικό. Συνήθως βέβαια κινούνταν στο χώρο του ροκ, .

      Διαγραφή
  14. Το Summertime Blues με ακροατήριο χουντικούς, Μακαρέζος κ.λπ.! Δε λέω για τον κόσμο, λέω για τις μπροστινές θέσεις.
    Το πόσο «κυνήγαγε» η χούντα το ροκ το βλέπουμε στο κλιπ του οπτικοακουστικού αρχείου. Δες στο 4:15.

    http://mam.avarchive.gr/portal/digitalview.jsp?get_ac_id=3353&thid=10495

    Π.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Little Tony είναι ο τραγουδισταράς που λέει το "Summertime blues". Χουντοεξουσία και λαός ροκάρουν ακαταπαύστως...

      Τα έχουμε πει αυτά Π.Π., αλλά καλό είναι να τα ξαναθυμόμαστε, επειδή πάντα θα μπαίνουν και νέοι μαλακοάσχετοι στο χορό (και τον χώρο).

      Διαγραφή
  15. Με αφορμή ένα πρόσφατο μουσικό αρθράκι του Φώντα που μου άρεσε, παρατήρησα κάτι εντυπωσιακό... Με εξαίρεση θέματα όπου υπάρχει "ίντριγκα" (όπως αυτό εδώ), σχεδόν κανείς δεν αφήνει σχόλιο σε αμιγώς μουσικά θέματα! Τέλοσπάντων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν υπάρχει ίντριγκα σκάνε μύτη και πολλοί άσχετοι με τη μουσική και λένε βλακείες. Αυτό είναι ένα ζήτημα, δυστυχώς…

      Επί του προκειμένου… άτομα, που μέχρι σήμερα δεν είχαν ιδέα τι σημαίνει Spectrum άρχισαν να λένε διάφορα –αν ήρθαν, αν έπαιξαν και άλλες τέτοιες μπαρούφες– αρνούμενα να δουν την ουσία του άρθρου.

      Πως, ένα, οι Spectrum ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον british pop psych γκρουπ, το οποίο, δύο, δεν είχε κανένα απολύτως πρόβλημα να ’ρθει στην Ελλάδα και να παίξει για τον Κοκό ή για όποιον άλλον. Όπως, εξάλλου, ήρθαν κι έπαιξαν στην Ελλάδα στα χρόνια της δικτατορίας δεκάδες ξένα γκρουπ και καλλιτέχνες (pop, rock, jazz κ.λπ.).

      Πρόκειται για διάφορους ηλίθιους… μαμαμάμες, που νομίζουν πως αν άκουγες ροκ επί χούντας π.χ. ήσουν κάτι σαν… κυνηγημένος. Οι «ακατοίκητοι» αυτοί (όπως θα έλεγε και η Μαλβίνα) δεν αντιλαμβάνονται πως οι εταιρειάρχες (Μάτσες, Λαμπρόπουλοι, Πατσιφάδες κ.λπ.) δεν θα έκοβαν του κόσμου τους δίσκους, στον καιρό της δικτατορίας, άμα το προϊόν τους απευθυνόταν σε «κυνηγημένους». Για μαλάκες τους είχαν, να πετάνε τα λεφτά τους;

      Ρε, εδώ τυπώθηκε στην Ελλάδα, το 1968, το φοβερό LP “Every One of Us” των Eric Burdon & The Animals, το οποίο δεν τυπώθηκε ούτε στη Βρετανία! To αντιλαμβάνονται αυτό οι γλίτσες;

      Τώρα, αυτοί οι τύποι τι να σχολιάσουν για τα μουσικά αγαπητέ Greakbeat; Αυτοί δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τους Beatles από τους Monkees. Βλέπουν «Φράουλες και Αίμα» και ονειρεύονται… αντικουλτούρα και επαναστάσεις. Τόσο «ζώα»…

      Διαγραφή
    2. Όσο για τους Spectrum αγαπητέ Φώντα, δεν υπάρχει θέμα, είναι όντως ένα αξιόλογο ποπ-σάικ συγκρότημα με δικό του ιδιαίτερο ήχο κι αυτό αξίζει αναφοράς (ως έκανες). Το να διαφωνεί κάποιος είναι φυσικά στα πλαίσια του διαλόγου, αλλά θα πρέπει να αιτιολογείται στοιχειωδώς έστω και σίγουρα με αντι-παραδείγματα.

      Τη σύνδεση πολιτικών φρονημάτων με τη μουσική από την άλλη ποτέ δεν τη συνέλαβα. Αλλά αφού ορισμένοι πιστεύουν πως υπάρχει λόγος ν'ασχολούνται, καλώς πράττουν (υποθέτω).

      Λάμπρος

      Διαγραφή
  16. Για τον αναρχοφασισμό εδώ.
    Μεγάλα φρούτα, δηλαδή μεγάλα μούτρα. Αντικαπιταλιστές, αντιμαρξιστές, ρατσιστές, αρνητές και δε συμμαζεύεται.
    Μακριά.

    https://en.wikipedia.org/wiki/National-Anarchism

    Π.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά το «αντικαπιταλιστές» είναι για γέλια. Είναι τόσο… αντικαπιταλιστές όσο είναι και οι ναζήδες.
      Το λήμμα πάντως θέλει… διόρθωμα. Ξέχασαν το… ψευτοροκάδες!

      Διαγραφή
  17. Τελικά είναι μεθοδευμένη όλη αυτή η ιστορία να μηδενίσουν το ρόλο της αριστεράς στην αντίσταση στη χούντα. Με τα διδακτορικά του αναθεωρητισμού, και τους χρήσιμους ηλίθιους (αλλά παμπόνηρους στη στρεψοδικία) γιεγιέδες, που κουβαλάνε -μέχρι και κληρονομικά- το τραύμα της επίγνωσης ότι σε τραγικές εποχές κοιτούσαν την πάρτη τους. Βρίσκω απόλυτη αναλογία ανάμεσα σε αυτό το τουιτ που η ντόρα ταυτίζει τον εαυτό της με τους "άλλους" εξόριστους, και στους γιεγιέδες που εδιώκοντο, την ώρα που κάποιοι συνομήλικοί τους τρώγανε ισόβια. https://twitter.com/Dora_Bakoyannis/status/733968178917838848?lang=el

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Σχολιάζει ένας γιεγιες ότι η χούντα συνέλαβε , καταδίκασε και εξόρισε "μόνο" 8000 αντιστασιακούς. Ο ίδιος μάλλον βρίσκει τραγικό ότι δεν δισκογράφησαν οι los pacificos (οι οποίοι μ@λακίζονται ακόμα στα 60 τους ανενόχλητοι) στην κούβα το 65

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα τα αντιδραστικά απολειφάδια για το μόνο που νοιάζονται είναι να ξαναγράψουν την ιστορία. Με πιτσικουλιές…
      Εξορία η Ντόρα (γελάτε φραγκόκοτες!), αγωνιστές οι γιεγιέδες (τα πρωτοπαλίκαρα του Παπαδόπουλου!), τη χούντα δεν την έστησαν οι Αμερικάνοι, τον Κοκό τον κυνήγαγαν οι συνταγματάρχες, η αριστερά κυνηγούσε το ροκ κι ένα σωρό μπουρδοκωλιές.
      Ο κύκλος τής ηλιθιότητας και του μίσους ξεκινάει από τους φιλελέδες και καταλήγει στους αναρχοφασίστες. Μοναδικό μέλημά τους η κατασυκοφάντηση της Αριστεράς.

      Διαγραφή
  19. Η πλειοψηφία των αριστερών, στη σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη εποχή πάσχει από βαθιά υπαρξιακή ανασφάλεια. Οι περισσότεροι αριστεροί χρειάζονται την πεποίθηση ότι υπάρχουν απόλυτες αλήθειες, καλό και κακό. Η αγωνία για το ρόλο τους στη ζωή γίνεται έτσι διαχειρίσιμη: η απόφαση είναι πολύ εύκολη. Παίρνουν το μέρος του "καλού". Και στρατεύνται σε αυτό που νομίζουν ότι είναι καλό. Επειδή η διαχείριση της ανασφάλειας είναι ζωτικής σημασίας, νιώθουν καλά όταν είναι συσπειρωμένοι γύρω από τους πολιτικούς τους σχηματισμούς (κόμματα,φράξιες, ομαδούλες, ΜΚΟ), εκφραστές των αληθειών αυτών. Η αφοσίωση και η πίστη αναδεικνύονται σε ύψιστες αρετές. Η λογική του "εμείς και αυτοί" είναι αναπόφευκτη και οδηγεί στον οπαδισμό και στον φανατισμό.

    Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τους αριστερούς είναι ότι αυτοί δεν αλλάζουν μέσα στον χρόνο, έχουν πάψει να σκέφτονται δημιουργικά και να εξελίσσονται και είναι ανίκανοι να καταλάβουν ότι οι αλλαγές της ζωής και της τεχνολογίας φέρνουν αλλαγές στις ανθρώπινες ανάγκες και ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ. Τους λένε ότι σήμερα η αριστερά δεν έχει να προσφέρει τίποτα στον κόσμο και εκείνοι σου απαντάνε για τα επιτεύγματά της... έναν αιώνα πριν, ανίκανοι να καταλάβουν πως ό,τι είχε να δώσει η αριστερά, το έδωσε ΤΟΤΕ, έκανε το κύκλο της και κατέρευσε μέσα σε πολύ πόνο, βία και φτώχεια και ότι σήμερα είναι σκέτος αναχρονισμός που αποτελεί τροχοπέδη στην πρόοδο και στην ευημερία.

    Και μετά τους φταίνε οι εποχές και μυξοκλαίνε που τους συκοφαντεί η ...ιστορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ, τώρα, από ποια μεριά κάνεις κριτική στην Αριστερά; Το λέω, γιατί από τα φληναφήματα που μας αραδιάζεις κανείς δεν αντιλαμβάνεται τίποτα. Είσαι κεκαλυμμένος ή ακάλυπτος φασίστας, αναρχικός, ναζιστής, απολίτικος, ποταμίσιος, θεούσα, είσαι με τον Μάνο, με τον Κούλη, γράφεις… Έκθεση στις Πανελλήνιες; Κανείς δεν ξέρει…

      >>Η πλειοψηφία των αριστερών… <<
      Ποιους αφήνει απ’ έξω; Για να (μη) γίνεις περισσότερο σαφής…

      >>Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τους αριστερούς είναι ότι αυτοί δεν αλλάζουν μέσα στον χρόνο<<
      Οι Συριζαίοι είναι για σένα αριστεροί, ναι ή όχι; Γιατί αυτοί μού φαίνεται πως αλλάξανε… κατά τι μέσα στο χρόνο. Για να (μη) γίνεις περισσότερο σαφής…

      >>Τους λένε ότι σήμερα η αριστερά δεν έχει να προσφέρει τίποτα στον κόσμο…<<
      Και τι προτείνεις στους αριστερούς; Να γίνουν φιλελελέδες, ναζήδες, αναρχοφασίστες, ρατσιστές, αρνητές, αμβρόσιοι… τι ακριβώς; Για να (μη) γίνεις περισσότερο σαφής…

      Όλο… ωραία λόγια είσαι, σαν του κατηχητικού, αλλά δυστυχώς (για σένα) δεν λες τίποτα καινούριο. Στη βάση αναπαράγεις όλα τα τσιτάτα που μαγειρεύουν οι χειρότεροι μονεταριστές από την εποχή τής Θάτσερ… Για να μη μιλήσω για τους ακόμη πιο παλιούς Πλεύρηδες και ναζήδες…

      ΔΙΑΛΟΓΟ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Μ’ ΕΣΕΝΑ, ΣΤΟ ΛΕΩ.
      ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΜΗΝ ΕΤΟΙΜΑΖΕΣΑΙ Ν’ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ.

      Διαγραφή
    2. Ο κόσμος προχωράει ολοταχώς μπροστά, προς την εποχή του ντίκενς, και αριστερά μένει κολλημένη στον μεταπολεμικό σταλινικό κρατισμό που οι συντεχνίες απομυζούσαν την επιχειρηματικότητα και ζούσαν πάνω απ τις δυνάμεις τους.

      Διαγραφή
  20. Ανώνυμε (23 Μαΐου 2016 - 2:17 μ.μ.) όπως έγραψα λίγο πιο πάνω… ΔΙΑΛΟΓΟ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Μ’ ΕΣΕΝΑ, ΣΤΟ ΛΕΩ. ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΜΗΝ ΕΤΟΙΜΑΖΕΣΑΙ Ν’ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ. Το κατάλαβες αυτό, ναι ή όχι; Δεν το κατάλαβες.

    Αν ήξερα ποιος είσαι, αν είχες ένα ηλεκτρονικό ίχνος από το οποίο θα μπορούσα να συμπεράνω κάποια πράγματα για ’σένα, μπορεί και να το συζητούσα λιγάκι. Αν έκρινα, μάλιστα, πως άξιζε τον κόπο μπορεί να σου έλεγα να πάμε να πιούμε και καμμιά μπύρα, για να τα λέγαμε από κοντά. Γιατί αυτό είναι το καλύτερο όλων. (Κι έχει συμβεί αυτό με αναγνώστες του δισκορυχείου). Αλλά έτσι στο βρόντο με τον κάθε φτιαγμένο ανώνυμο που θέλει να λέει τα δικά του –χωρίς να ξέρω από πού κρατάει η σκούφια του– για τέτοια θέματα, on line, δεν συζητώ. ΤΕΛΕΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Me gustaría decirle a los expertos de la historia del grupo musical THE SPECTRUM si hay algún registro de video de la banda tocando en alguna actuación o en la calle EN VIVO y pudieran dar esa dirección para poder ver a SPECTRUM en video.....gracias

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. hay algun registro visual en video del grupo the spectrum tocando en persona ????.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Hay algun registro en video del grupo the spectrum y poder visualizar a la banda como tocaban???

    ΑπάντησηΔιαγραφή