FLYING JAZZ TRIO τζαζ από την Κέρκυρα

Για τους Flying Jazz του κιθαρίστα της jazz Στέφανου Ανδρεάδη έχουμε ξαναγράψει. Πιο πρόσφατα (13 Απρ. 2018) ήταν για το άλμπουμ Stefanos Andreadis Flying Jazz “To Eternity” [Jadeo / Ankh Productions], επισημαίνοντας, ανάμεσα σε άλλα, και τον groovy χαρακτήρα των συνθέσεων. Να υπενθυμίσουμε πως ο Στέφανος Ανδρεάδης είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, στην Κέρκυρα, και πως πιθανώς η τζαζ δισκογραφία να τον γνώρισε μέσω ενός CD, που είχε τυπωθεί το 2011 για το περιοδικό Jazz & Tζαζ, το “Jazznow! / New Music from Ionian University Jazz Program”. Προχωρώντας...

Το πιο νέο άλμπουμ (LP) τού Flying Jazz Trio, που τώρα το αποτελούν οι Στέφανος Ανδρεάδης κιθάρα, Γιώργος Κοντραφούρης hammond όργανο και Βασίλης Ποδαράς ντραμς, είναι το “Nostalgia” [L39, 2020], που περιλαμβάνει έξι συνθέσεις – όλες του Στέφανου Ανδρεάδη. Μπάσο, όπως βλέπουμε, δεν υπάρχει στο setting, αλλά αυτό, όταν όργανο παίζει ο Κοντραφούρης, δεν είναι θέμα (καθώς τα μπάσα «βγαίνουν» από το όργανο).

Οι συνθέσεις του Σ. Ανδρεάδη είναι σωστά τοποθετημένες πάνω στην τρανή παράδοση της soul jazz, του organ groove και του hard bop, δίχως πάντως να χάνεται από τ’ αυτιά μας και το rock / progressive rock (το “Moments” στην πρώτη πλευρά).

Γενικώς, οι συνθέσεις είναι ευφραδείς, ωραία δομημένες, ουσιαστικές, δίχως περιττά στολίδια και άσκοπους περφεξιονισμούς. Το swinging και το blues είναι εμφανή στις περισσότερες απ’ αυτές, με την κιθάρα να κρατάει γερά τον ρόλο της, με ωραίες φρασεολογίες, χωρίς βιασύνες (μέσα και αργά tempi γενικώς) και με το όργανο σε πολλαπλούς ρόλους (άλλοτε σε φάση μελωδικής επέκτασης, άλλοτε με πιο ρυθμική συνοδεία, και άλλοτε να «γεμίζει» το χώρο), μα πάντοτε στις κατάλληλες θέσεις. Δίπλα στα δύο βασικά όργανα, που διαχειρίζονται το μελωδικό βάρος, έρχονται τα ντραμς, με επίσης χαλαρό και απέριττο τρόπο να συνοδεύσουν, μέσα από ρούλους που δεν υπολείπονται σε «εσωτερικό» παλμό και ένταση.

Το “Blessing”, που ανοίγει την δεύτερη πλευρά, είναι εξαιρετικό track, έτσι όπως ανεβαίνει και εξελίσσεται σιγά-σιγά (εδώ, σίγουρα ακούς... τέσσερα όργανα – φοβερά τα μπάσα του Κοντραφούρη!), ενώ ακόμη ωραιότερο (δηλαδή έξοχο!) είναι το “Lullaby”, που διαθέτει μιαν αύρα brazilian jazz... άλλης εποχής.

Το “Nostalgia” θα κλείσει με το φερώνυμο 6λεπτο track, που διακρίνεται για την θαυμάσια μελωδία και το ήσυχο groove – ολοκληρώνοντας έτσι και με τον καλύτερο τρόπο αυτό το ιδιαιτέρως απολαυστικό long play.

Επαφή: www.facebook.com/39label/