ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 239

5/4/2020

Διαβάζω για διάφορες ουτοπίες-δυστοπίες τον τελευταίο καιρό παντού. Έχουν ξεσκονιστεί «θαυμαστοί καινούριοι κόσμοι», βιβλία του Ρέι Μπράντμερι, του Τζορτζ Όργουελ και άλλα πολλά. Κι εγώ άνοιξα το «1984» για να βρω κάποιο μικρό απόσπασμα, ώστε να το μεταφέρω εδώ. Θυμήθηκα όμως κάτι άλλο, με την αφορμή, για το οποίο είχα διαβάσει παλιά, ακόμη πιο ενδιαφέρον.
Δεν ξέρω πόσοι γνωρίζουν, φαντάζομαι ελάχιστοι, τον σοβιετικό αγροτο-οικονομικό ρεαλιστή και ουτοπιστή Αλεξάντερ Τσαγιάνοφ. Αυτός είχε γράψει ένα βιβλίο το 1920, που είχε τίτλο «Το ταξίδι του αδελφού μου Αλεξέι στη γη της αγροτικής ουτοπίας» (νομίζω αμετάφραστο στα ελληνικά), στο οποίο η δράση αφορούσε στο 1984!
Τριάντα χρόνια πριν τον Όργουελ ήταν ο Τσαγιάνοφ εκείνος που είχε επιλέξει το 1984 για να τοποθετήσει την ιστορία του. Πιθανώς, μάλιστα, ο Όργουελ να τον ήξερε, αποτίνοντας έτσι έναν ειδικό φόρο τιμής στον σοβιετικό συγγραφέα – και το λέω τούτο επειδή ο Όργουελ γνώριζε ας πούμε τον Γιεβγκένι Ζαμιάτιν (καθώς είχε επηρεαστεί από το βιβλίο τού Ζαμιάτιν «Εμείς» του 1921).  

Τέλος πάντων ο Τσαγιάνοφ, στο δικό του βιβλίο, περιγράφει μία πολύ προωθημένη αγροτική, σοβιετική να την πούμε, ουτοπική κοινωνία (την οποίαν τοποθετεί, όπως είπαμε, στο 1984). Ο πληθυσμός εκεί ζει αρμονικά, σε πολύ υψηλό βιοτικό επίπεδο, σε τέλεια συμφωνία με τη φύση, και κάπως έτσι μπαίνει στο μάτι των Γερμανών οι οποίοι έχουν αναπτύξει έναν άλλον, ισχυρό επίσης, αστικό πολιτισμό, ο οποίος όμως είναι επιθετικός! Και κάπως έτσι οι Γερμανοί, το 1984, θα εκστρατεύσουν εναντίον της Ρωσίας, με στόχο να αλώσουν την... αγροτική της ουτοπία. (Πόσα πράγματα είχε προβλέψει ο άνθρωπος!). Οι Ρώσοι, όμως, έχουν μάθει να ζουν σε σύμπνοια με τη φύση, γνωρίζοντας άριστα την... συμπεριφορά της. Το αποτέλεσμα; Οι αγρότες θα παγιδεύσουν τα γερμανικά στρατεύματα σε ένα συγκεκριμένο σημείο, εκεί όπου θα αποδεκατιστούν από σφοδρούς κυκλώνες!

Υπάρχει και αυτό το βιβλίο (που δείχνουμε πιο πάνω) με σοβιετικά διηγήματα ΕΦ, αλλά δεν έχει μέσα τίποτα του Τσαγιάνοφ. Μετάφραση από τον αείμνηστο Θανάση Παπαρήγα, σύζυγο της Αλέκας Παπαρήγα.

5/4/2020

Ο Τσιόδρας πρέπει ν’ ακούει Τώνη Μαρούδα και ο Χαρδαλιάς Μπέσσυ Αργυράκη.

5/4/2020

Τον Δεκέμβρη έχω ικανούς τους μητσοτάκηδες και τους παραμητσοτάκηδες να βγουν και να μας πουν πως... φέτος (το 2020) είχαμε τα λιγότερα τροχαία και τους λιγότερο σκοτωμένους σε αυτοκινητικά (μπράβο στο υπουργείο μας!), από κάθε άλλη χρονιά.
Α ναι, και τους λιγότερους πνιγμούς σε χειμερινούς κολυμβητές...

5/4/2020

Στην Ελλάδα πεθαίνουν περίπου 120 χιλιάδες άνθρωποι τον χρόνο. Χοντρικά δηλαδή 10 χιλιάδες τον μήνα (απ’ όλες τις αιτίες). Κανείς δεν μας λέει πως μέσα σ’ ένα εξάμηνο π.χ. θα έχουν πεθάνει περισσότεροι λόγω κορωνοϊού. Αυτό είναι το μόνο στοιχείο που θα μπορούσε να μας δείξει πώς κινήθηκε η ίωση. Αν, δηλαδή, συνέβαλε σε περισσότερους θανάτους από το αναμενόμενο.
Κάτι, φυσικά, που ισχύει για κάθε χώρα. Και για την Ιταλία και για την Ισπανία και για όλες.
Η τρομοκρατία με το να ανακοινώνεις θανάτους μόνον από κορωνοϊό είναι προφανής.
Κανείς δεν ξέρει, κατ’ αρχάς, αν αυτοί που πεθαίνουν υποκύπτουν όντως από τον κορωνοϊό ή απλώς έχουν και κορωνοϊό.
Κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει, επίσης, πόσοι είναι αυτοί που θα πέθαιναν ούτως ή άλλως σε 15, 20 μέρες, 1 μήνα ή 2 μήνες και απλώς πεθαίνουν τώρα, όλοι μαζί, πιο γρήγορα, εξ αιτίας του κορωνοϊού.
Θέλω να πω πως κανένα νούμερο αυτή τη στιγμή δεν λέει την αλήθεια. Όλα σπεκουλάρονται, αναλόγως με το τι ζητάς. Π.χ. με το να παρουσιαστούν οι Χαρδαλιάδες ως σωτήρες του ελληνικού λαού.

4/4/2020

Οι πολιτικές εγκλεισμού του Μητσοτάκη κάνουν ολέθριο κακό και στην υγεία (επιβαρύνοντας αφόρητα τους υγιείς, καθιστώντας πλέον ευάλωτους και αυτούς), μα και στην οικονομία (την οποία διαλύουν όλο και περισσότερο μέρα με τη μέρα). 

-34% στο ΑΕΠ, έτσι χαλαρά (πρώτοι από το τέλος) κατά τον ΟΑΣΑ.

4/4/2010

Χίλιες φορές το «Οι ουρανοί είναι δικοί μας» και το «5λεπτο του Ζάχου Χατζηφωτίου», παρά Τσιόδρας-Χαρδαλιάς.

4/4/2020

Είναι από τους ελάχιστους μεγαλογιατρούς (ας χρησιμοποιήσουμε αυτή τη λαϊκή λέξη) από τον οποίον μπορείς ν’ ακούσεις δύο σοβαρές κουβέντες αυτές τις δύσκολες μέρες και ώρες. 

Πρέπει να ήταν καλός στα Μαθηματικά ο δόκτορας Γ. Ιωαννίδης (του Stanford), εν αντιθέσει με τους περισσότερους συναδέλφους του, που ήταν και είναι (μάλλον) κουμπούρες.