Νέα βρετανίδα συνθέτρια, και φλαουτίστρια-άλτο σαξοφωνίστρια
της jazz, η Jasmine Myra έχει
τώρα το ντεμπούτο άλμπουμ της στην Gondwana Records (ΑΝ Music), που αποκαλείται “Horizons” (2022)
Όλα τα tracks, και τα οκτώ, είναι συνθέσεις της Myra, η οποία προΐσταται ενός τζαζ σχήματος αποτελούμενο, πέραν της ιδίας, από τους Anna Chandler σοπράνο σαξόφωνο, Ben Haskins κιθάρα, Jasper Green πλήκτρα, Gavin Barras κοντραμπάσο, Sam Quintana κοντραμπάσο, George Hall ντραμς και Greg Burns κρουστά, ενώ στα κομμάτια της ακούγονται περαιτέρω έγχορδα (Isabella Baker βιολί, Lisa Natsuno βιολί, Elizabeth Lister βιόλα, Lizzie Elliot τσέλο), όπως και άρπα (Alice Roberts).
Οι συνθέσεις της Myra είναι κοντά στο κλίμα που δημιουργούν, τα τελευταία χρόνια, πολλά σχήματα της british jazz, όπως οι Mammal Hands και οι Portico Quartet (παρότι, στην περίπτωση του “Horizons”, δεν υπάρχουν ηλεκτρονικά), με τις μελωδίες να πρωταγωνιστούν μέσα από καλο-τοποθετημένα ρυθμικά patterns – μελωδίες, οι οποίες ακούγονται «πλούσιες» και ευφάνταστες, με κάπως ρομαντικές απολήξεις, ενώ σε άλλες περιπτώσεις εξωτερικεύονται μέσω ενός αβίαστου deep feeling.
Οπωσδήποτε το άλμπουμ, συνθετικώς, στέκεται σε καλό επίπεδο, ενώ και οι ενορχηστρώσεις, με τις διακριτικές και γόνιμες χρήσεις όλων των οργάνων, είναι, σίγουρα, ένα από τα ατού του δίσκου.
Και το φερώνυμο track με τον τίτλο του άλμπουμ, που είναι στην θέση 2, διαθέτοντας και κάποιους progressive υπαινιγμούς, αλλά κυρίως το επόμενο “1000 miles” είναι από εκείνα που κάπως ξεχωρίζουν με την πρώτη ακρόαση – υπό την έννοια πως το “Horizons” διαθέτει συγκεκριμένη λογική και ενότητα, δίχως ιδιαίτερα σκαμπανεβάσματα και εκπλήξεις.
Όλα τα tracks, και τα οκτώ, είναι συνθέσεις της Myra, η οποία προΐσταται ενός τζαζ σχήματος αποτελούμενο, πέραν της ιδίας, από τους Anna Chandler σοπράνο σαξόφωνο, Ben Haskins κιθάρα, Jasper Green πλήκτρα, Gavin Barras κοντραμπάσο, Sam Quintana κοντραμπάσο, George Hall ντραμς και Greg Burns κρουστά, ενώ στα κομμάτια της ακούγονται περαιτέρω έγχορδα (Isabella Baker βιολί, Lisa Natsuno βιολί, Elizabeth Lister βιόλα, Lizzie Elliot τσέλο), όπως και άρπα (Alice Roberts).
Οι συνθέσεις της Myra είναι κοντά στο κλίμα που δημιουργούν, τα τελευταία χρόνια, πολλά σχήματα της british jazz, όπως οι Mammal Hands και οι Portico Quartet (παρότι, στην περίπτωση του “Horizons”, δεν υπάρχουν ηλεκτρονικά), με τις μελωδίες να πρωταγωνιστούν μέσα από καλο-τοποθετημένα ρυθμικά patterns – μελωδίες, οι οποίες ακούγονται «πλούσιες» και ευφάνταστες, με κάπως ρομαντικές απολήξεις, ενώ σε άλλες περιπτώσεις εξωτερικεύονται μέσω ενός αβίαστου deep feeling.
Οπωσδήποτε το άλμπουμ, συνθετικώς, στέκεται σε καλό επίπεδο, ενώ και οι ενορχηστρώσεις, με τις διακριτικές και γόνιμες χρήσεις όλων των οργάνων, είναι, σίγουρα, ένα από τα ατού του δίσκου.
Και το φερώνυμο track με τον τίτλο του άλμπουμ, που είναι στην θέση 2, διαθέτοντας και κάποιους progressive υπαινιγμούς, αλλά κυρίως το επόμενο “1000 miles” είναι από εκείνα που κάπως ξεχωρίζουν με την πρώτη ακρόαση – υπό την έννοια πως το “Horizons” διαθέτει συγκεκριμένη λογική και ενότητα, δίχως ιδιαίτερα σκαμπανεβάσματα και εκπλήξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου