Από τρία όχι τυχαία άτομα αποτελούνται οι Forgiveness, που υπογράφουν τώρα το
ντεμπούτο τους “Next Time Could Be Your Last Time” (2022) για την Gondwana Records (AN Music).
Λέμε για τους Richard Pike
κυκλώματα, Joe Quirke
προγραμματισμός και Jack Wyllie
φλάουτο και σαξόφωνο.
Ο πρώτος είναι ένας αυστραλός κιθαρίστας, παραγωγός και
μηχανικός, γνωστός από την δουλειά του με τους Pivot, ο δεύτερος είναι επίσης παραγωγός
ηλεκτρονικής και ambient
μουσικής (και με προσωπική δισκογραφία), ενώ ο τρίτος, και γνωστότερος όλων,
είναι μέλος των Portico Quartet,
και άλλων διαφόρων σχηματισμών.
Αυτοί οι τρεις μουσικοί συνεργάζονται για την δημιουργία ενός μάλλον παράξενου άλμπουμ – ενός άλμπουμ που δεν είναι ούτε σκέτα ηλεκτρονικό, ούτε σκέτα ambient, ούτε σκέτα jazz. Είναι κάτι απ’ όλα αυτά; Ένας συνδυασμός τους; Ναι, μάλλον...
Αν και είναι δύσκολο λοιπόν να περιγράψεις με μια-δυο λέξεις αυτό που ακούς στο “Next Time Could Be Your Last Time”, εντούτοις δεν είναι καθόλου δύσκολο να αντιληφθείς πως εδώ υπάρχει κάτι σοβαρό, κάτι ξεχωριστό, που έρχεται να προστεθεί, σαν ιδιαιτερότητα, ανάμεσα στα υπόλοιπα τούτης της εκλεκτικής ετικέτας.
Οι Pike, Quirke και Wyllie, δηλαδή οι Forgiveness, ναι μεν επιχειρούν να δημιουργήσουν αρχικώς ένα «απλωμένο» οργανικό πλαίσιο, αλλά, εντός αυτού, δεν παραλείπουν να τοποθετήσουν με επιστημονικό τρόπο (και) τις διάφορες εκτροπές του(ς) – που κινούνται άλλοτε προς ethnic κατευθύνσεις (“Mountain top”), άλλοτε προς το περιβαλλοντικό new-age (“Lost fawn”), άλλοτε προς την electronic music (“Transparent”), άλλοτε προς την jazz (“Orangeade sky”) κ.λπ.
Το αποτέλεσμα συγκλίνει βεβαίως, γιατί το πλαίσιο παραμένει πάντοτε το ίδιο – με τις εκάστοτε περιπτώσεις να δημιουργούν, απλώς, τις εντυπωσιακές επιμέρους διαδρομές.
Αυτοί οι τρεις μουσικοί συνεργάζονται για την δημιουργία ενός μάλλον παράξενου άλμπουμ – ενός άλμπουμ που δεν είναι ούτε σκέτα ηλεκτρονικό, ούτε σκέτα ambient, ούτε σκέτα jazz. Είναι κάτι απ’ όλα αυτά; Ένας συνδυασμός τους; Ναι, μάλλον...
Αν και είναι δύσκολο λοιπόν να περιγράψεις με μια-δυο λέξεις αυτό που ακούς στο “Next Time Could Be Your Last Time”, εντούτοις δεν είναι καθόλου δύσκολο να αντιληφθείς πως εδώ υπάρχει κάτι σοβαρό, κάτι ξεχωριστό, που έρχεται να προστεθεί, σαν ιδιαιτερότητα, ανάμεσα στα υπόλοιπα τούτης της εκλεκτικής ετικέτας.
Οι Pike, Quirke και Wyllie, δηλαδή οι Forgiveness, ναι μεν επιχειρούν να δημιουργήσουν αρχικώς ένα «απλωμένο» οργανικό πλαίσιο, αλλά, εντός αυτού, δεν παραλείπουν να τοποθετήσουν με επιστημονικό τρόπο (και) τις διάφορες εκτροπές του(ς) – που κινούνται άλλοτε προς ethnic κατευθύνσεις (“Mountain top”), άλλοτε προς το περιβαλλοντικό new-age (“Lost fawn”), άλλοτε προς την electronic music (“Transparent”), άλλοτε προς την jazz (“Orangeade sky”) κ.λπ.
Το αποτέλεσμα συγκλίνει βεβαίως, γιατί το πλαίσιο παραμένει πάντοτε το ίδιο – με τις εκάστοτε περιπτώσεις να δημιουργούν, απλώς, τις εντυπωσιακές επιμέρους διαδρομές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου