Θα έλεγα πως το “SoundTracks” [Private Pressing,
2022] είναι το πιο ροκ άλμπουμ, από τα τέσσερα συνολικώς του κιθαρίστα από την
Θεσσαλονίκη Κώστα Μαγγίνα (Kostas Maginas),
που γνωρίζω. Και εξ όσων μπορώ να θυμάμαι βεβαίως, καθώς λέμε για τα CD “Dialogues” (1999), “Seven for A Secret” (2005) και “The Call” (2010), άλμπουμ, εννοώ,
από τα οποία έχουν περάσει πολλά χρόνια.
Θυμάμαι πολύ καθαρά το “The Call”, που ήταν ένα ιδιόμορφο folk άλμπουμ, αλλά το “SoundTracks” είναι, χοντρικά, αρκετά διαφορετικό. Χοντρικά λέμε, γιατί τύπου folk μελωδίες υπάρχουν κι εδώ (το track “A bitter world” π.χ.), αλλά το γενικότερο κλίμα κινείται σε υψηλότερο volume, ενώ και ο ηλεκτρικός ήχος γενικώς κυριαρχεί.
Θυμάμαι πολύ καθαρά το “The Call”, που ήταν ένα ιδιόμορφο folk άλμπουμ, αλλά το “SoundTracks” είναι, χοντρικά, αρκετά διαφορετικό. Χοντρικά λέμε, γιατί τύπου folk μελωδίες υπάρχουν κι εδώ (το track “A bitter world” π.χ.), αλλά το γενικότερο κλίμα κινείται σε υψηλότερο volume, ενώ και ο ηλεκτρικός ήχος γενικώς κυριαρχεί.
Δεν θα ήταν λοιπόν άστοχο αν γράφαμε για ένα σύγχρονο progressive rock άλμπουμ, το οποίον στο
απολύτως μεγαλύτερο μέρος του το διευθετεί (μόνος του) ο Κώστας Μαγγίνας, με
την βοήθεια, φυσικά, της τεχνολογίας. Έτσι, στα επτά από τα δέκα κομμάτια είναι
μόνος του σε ό,τι ακούμε, ενώ στα tracks 4, 8 και 10 δέχεται (και) κάποιες βοήθειες (στο 4 τρομπέτα
παίζει ο Στέλιος Χατζικαλέας, στο 8 φλούγκελχορν ο Χρήστος Αναστασιάδης και στο
10 ξανά φλούγκελχορν ο Αναστασιάδης και φωνητικά η Μαρία Θωίδου). Από κει και
πέρα υπάρχει μόνον ο Κώστας Μαγγίνας σε κιθάρες, λούπες και σαμπλ.
Να πούμε επίσης πως το άλμπουμ είναι σε γενικές γραμμές
ορχηστρικό, καθώς λόγια ακούγονται μόνο στο track 5, το “The book of Nora”
(ακούγεται ο Charles Bukowski σε αποσπάσματα από το ποιήματά του “Style” και “The genius of the crowd”) και στο track 9, το “A letter to Leonard”, στο οποίον ακούγεται
ο Leonard Cohen σ’ ένα απόσπασμα από το “Beautiful Losers”.
Παρότι τα κομμάτια είναι δέκα συνολικώς, όπως προείπαμε, ο δίσκος διαρκεί «παραπάνω χρόνο», γιατί μερικά tracks εκτείνονται σε έξι, επτά και οκτώ λεπτά. Δεν ξέρω αν τυχαίως αυτά συγκαταλέγονται στα ωραιότερα του “SoundTracks” ή αν η μεγάλη διάρκεια (ή η μεγαλύτερη εν πάση περιπτώσει) είναι εκείνη που οδηγεί τον Κώστα Μαγγίνα σε αληθινά πολύ ενδιαφέρουσες progressive αναπτύξεις. Και κάπως έτσι το 8λεπτο “The book of Nora”, το 7λεπτο “Miss Lady hawk herself” και το 6λεπτο “Milkshake mixers that’s my thing now” αναδεικνύονται ως τα highlights του “SoundTracks”, ενός δίσκου συναρπαστικού και ουσιαστικού, συνάμα, που μπορεί να εκτιμηθεί, σίγουρα, από διαφορετικά ακροατήρια.
Παρότι τα κομμάτια είναι δέκα συνολικώς, όπως προείπαμε, ο δίσκος διαρκεί «παραπάνω χρόνο», γιατί μερικά tracks εκτείνονται σε έξι, επτά και οκτώ λεπτά. Δεν ξέρω αν τυχαίως αυτά συγκαταλέγονται στα ωραιότερα του “SoundTracks” ή αν η μεγάλη διάρκεια (ή η μεγαλύτερη εν πάση περιπτώσει) είναι εκείνη που οδηγεί τον Κώστα Μαγγίνα σε αληθινά πολύ ενδιαφέρουσες progressive αναπτύξεις. Και κάπως έτσι το 8λεπτο “The book of Nora”, το 7λεπτο “Miss Lady hawk herself” και το 6λεπτο “Milkshake mixers that’s my thing now” αναδεικνύονται ως τα highlights του “SoundTracks”, ενός δίσκου συναρπαστικού και ουσιαστικού, συνάμα, που μπορεί να εκτιμηθεί, σίγουρα, από διαφορετικά ακροατήρια.
Το άλμπουμ “SoundTracks” του Κώστα Μαγγίνα θα παρουσιαστεί στο Half Note Jazz Club, την Πέμπτη 10 Νοεμβρίου. Θα εμφανιστούν οι Κώστας Μαγγίνας κιθάρα, loops, fx, samples, Τηλέμαχος Μούσας κιθάρα, loops, fx, Στέλιος Χατζηκαλέας τρομπέτα, φλούγκελχορν και ως special guest ο Blaine L. Reininger σε φωνή, βιολί, κιθάρα, loops, fx.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου