LES SKARTOI ROCKSTEADY ORCHESTRA reggae από την Ελλάδα

Στο δισκορυχείον θα βρεις reviews και για τα δύο προηγούμενα CD των Les Skartoi, από το 2009 και το 2019, οπότε τώρα, με αυτά που θα γράψουμε για το έσχατο “One Drop of Ska” [Salt City Ska Records, 2024], ολοκληρώνεται μια πρώτη τριάδα long-play κυκλοφοριών για την reggae μπάντα από το Αίγιο(;).

Κατ’ αρχάς να πούμε ποιοι αποτελούν σήμερα, τους Skartoi, γιατί μέσα στα χρόνια έχουν συμβεί διάφορες αλλαγές στη σύνθεση του γκρουπ. Στο τραγούδι λοιπόν είναι η Αναστασία Βελισσαρίου, ο Ιάσων Βακρινός είναι στην τρομπέτα, ο Έκτωρ Μερκούρης στο τρομπόνι, ο Σπύρος Ιατρόπουλος στα σαξόφωνα, ο Στέλιος Γαβριηλίδης στα ντραμς, ο Νίκος Χριστοδουλόπουλος σε κιθάρες, φωνή, ο Αλέξης Μαχαίρας σε μπάσο, φωνή και ο Γιάννη Τζόβολος στα πλήκτρα. Με άλλα λόγια λέμε για μια οκτάδα, συν τρεις ακόμη guests, σε κρουστά, φυσαρμόνικα και τενόρο σαξόφωνο, που δημιουργούν αυτόν τον ωραίο και πάνω απ’ όλα «γεμάτο» ήχο των Σκάρτων.
Γιατί από ’κει θα πρέπει να ξεκινήσουμε, από τον ήχο, και άρα από την ηχογράφηση και την παραγωγή του Σάκη Μπάστα, που συνέβη στο Noise Box Studio της Πάτρας – και το λέμε τούτο, επειδή το reggae feeling είναι ακέραιο εδώ, έτσι όπως το απολαμβάνεις και στις πιο σύγχρονες old school reggae εγγραφές.
Εντάξει και το υλικό των Σκάρτων είναι «μια χαρά», παρότι αυτό περιδιαβαίνει πολλά και ποικίλα είδη, όχι μόνον εντός του «σώματος» της reggae, αλλά και γύρω απ’ αυτήν – όπως είναι μια ευρύτερη «μαύρη» μουσική, που μπορεί να ξεκινά από το afro-latin και τη soul και να φθάνει μέχρι το r&b και το jazz groovy organ feeling. Όλα αυτά ωραία ενσωματωμένα και ανακατωμένα στο track list, ώστε να μεταφέρεται με ρέγουλο και «σωστά» όλη αυτή η πολυσημία του γκρουπ.
Ακόμη και οι εξωμουσικές αναφορές (ο Bela Lugosi π.χ.) είναι γόνιμα ενσωματωμένες στο “One Drop of Ska”, δίνοντάς του κι άλλα credits. Πολύ καλή και η φωνή της Βελισσαρίου, συμβάλλει και αυτή στη γενικότερη απόλαυση – με κομμάτια σαν τα “Round”, “Stand your ground” και “In the city”, να παίζουν στο repeat, δίχως να υστερεί κανένα από τα υπόλοιπα.
Επαφή: https://www.facebook.com/lesskartoi/?locale=el_GR

RUBBER SOUL QUARTET, PERICOPES+1 τζαζ από την Νορβηγία και την Ιταλία

RUBBER SOUL QUARTET featuring STINA STENERUD: Taxman [Losen Records, 2024]
Το τρίτο «μπητλικό» άλμπουμ του Rubber Soul Quartet είναι γεγονός. Έτσι, μετά το “Blackbird” (2020) και το “Something” (2022) έχουμε τώρα να στρίβει στο πλατό το “Taxman”, που διαφέρει από τα προηγούμενα δύο εξαιτίας του γεγονότος πως είναι περισσότερο τραγουδιστικό – ενώ τα άλλα δύο ήταν κυρίως ορχηστρικά. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο προβάλλεται και η τραγουδίστρια στο εξώφυλλο του CD, η θαυμάσια Stina Stenerud, που αποδίδει το σχετικό ρεπερτόριο με απαράμιλλη άνεση και χάρη.

Πίσω λοιπόν από την Stenerud στέκονται τα βασικά μέλη του Rubber Soul Quartet, δηλαδή οι Bård Helgerud ηλεκτρική κιθάρα, φωνητικά, Håvard Fossum τενόρο & βαρύτονο σαξόφωνα, Andreas Dreier κοντραμπάσο & ηλεκτρικό μπάσο και Torstein Ellingsen ντραμς, κρουστά, με τους guests, την Stenerud και τον Anders Aarum στο fender rhodes, να συμπληρώνουν το σχήμα.
Περιττό να το πω πως οι versions των Rubber Soul Quartet στα τραγούδια των Beatles είναι ευφάνταστες. Και το γεγονός πως δεν είναι ούτε στενά pop, ούτε rock, ούτε jazz, τους δίνει επιπρόσθετο ενδιαφέρον. Τέλος πάντων είναι κάτι απ’ όλα αυτά οι versions του νορβηγικού γκρουπ, το οποίο ενδιαφέρεται πρωτίστως να μην προδώσει όχι μόνο αρμονικά τα κομμάτια των Beatles, κάνοντάς τα αγνώριστα, αλλά ούτε και ως προς το feeling τους. Και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία. Να μπορείς να απολαμβάνεις, εννοούμε τις διασκευές, δίχως να δυσανασχετείς και δίχως να τις πολύ-σκέφτεσαι.
Εν ολίγοις θα θεωρούσα την «άποψη» των Rubber Soul Quartet «τέλεια», με το funky που πέφτει συχνά στα tracks να είναι άψογο από αισθητικής πλευράς, ενώ και η Stenerud με τη φωνάρα της (γιατί έτσι θα πρέπει να το πούμε τελικώς) είναι εκείνη που πρέπει να είναι.
Ένα κι ένα τα κομμάτια (“I want to hold your hand”, “Taxman”, “While my guitar gently weeps”, “Can’t buy me love”, “Strawberry fields forever”, “Get back” κ.λπ.), με το “Taxman” να κυλάει... νεράκι.

PERICOPES+1: Good Morning World! [Losen Records, 2024]
Οι Pericopes+1 είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σύγχρονα ιταλικά τζαζ σχήματα. Το λένε οι απανταχού κριτικές και το λένε, βεβαίως, και οι δίσκοι τους, που είναι αισίως οκτώ στον αριθμό. Εδώ, στο blog, έχουμε γράψει μόνο για τον προηγούμενό τους, το “Up” [Losen, 2020], ενώ τώρα θα πούμε τα σχετικά και για το πιο πρόσφατο, που τιτλοφορείται “Good Morning World!”.
Στο άλμπουμ αυτό, που είναι ηχογραφημένο κάπου στο Udine, τον Φεβρουάριο-Μάρτιο του 2024, ακούγονται κατ’ αρχάς οι Emi Vernizzi τενόρο σαξόφωνο, ηλεκτρονικά, Claudio Vignali πιάνο, fender rhodes, ηλεκτρονικά και Ruben Bellavia ντραμς, με τους guests Anaïs Drago βιολί και Rosa Brunellο κοντραμπάσο να συμπληρώνουν τη line-up.
Από το εξώφυλλο, ήδη, αντιλαμβάνεσαι το concept. Γιατί υπάρχει concept εδώ, που είναι φουτουριστικό και που αφορά μια μελλοντική μορφή ανθρώπου – κάπως σαν αυτό το πλάσμα, που βλέπουμε στο cover.
Με αναφορές σε πλείστα όσα τζαζ ιδιώματα ή και μη-τζαζ (σύγχρονη μουσική, avant, pop, rock, prog, contemporary jazz, electro, folk κ.λπ.), οι Pericopes+1 υφαίνουν ένα σχετικά παράδοξο αφήγημα, που έχει τον τρόπο ανά φάσεις (στις κορυφώσεις του) να σε καθηλώνει.
Πιθανώς η περίοδος της covid-19 να ήταν εκείνη, που έδωσε την αφορμή στους Ιταλούς για να επεκταθούν σ’ αυτόν τον μελλοντικό χωροχρόνο, συνθέτοντας για έναν μετα-άνθρωπο, άλλοτε περιγράφοντας, άλλοτε κραυγάζοντας και άλλοτε... προσευχόμενοι, για αυτή τη νέα πραγματικότητα και τις άγνωστες προοπτικές της. Έτσι, αντιστοίχως, περνάμε από κομμάτια χαλαρά και ήρεμα, σε περισσότερο δυναμικά και εκρηκτικά, και από κομμάτια υπαινικτικά και υποχθόνια, σε περισσότερο εξωστρεφή ή και χορευτικά (με τα electro και τα funky vibes να κυριαρχούν).
Όλα αυτά συνηγορούν προς ένα απολύτως εύγλωττο τζαζ άλμπουμ, που ακούγεται με οξυμένο ενδιαφέρον.
Επαφή: www.losenrecords.no