Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Κοντορεβυθούλης…

Πριν μερικές ημέρες πήρα ένα e-mail στο cbox από κάποιον αναγνώστη ονόματι Νίκο Νικολαΐδη, που μου ζητούσε κάτι σχετικό με το Γιώργο Ρωμανό. Είχε διαβάσει την ανάρτηση της 11/12/2009 (http://is.gd/HBTdjJ), ζητώντας μου να ανεβάσω σε mp3 τον «Κοντορεβυθούλη», από το παιδικό EP «Μια φορά κι έναν καιρό…» [Aquarius AQ-001/002, 1970;], που περιείχε συνθέσεις του Ρωμανού, σε στίχους Γιάννη Ευσταθιάδη. Ο λόγος ήταν σοβαρός. Το τραγούδι «Κοντορεβυθούλης» το απέδιδε ο πατέρας τού αναγνώστη Μιχάλης Νικολαΐδης – παιδάκι 7-8 χρονών τότε – ως… Μιχαλάκης. Ο αναγνώστης δεν είχε πλέον το 45άρι (είχε μόνο το εξώφυλλο), κι ήθελε να ξανακούσει το τραγούδι του πατέρα του, με το οποίο είχε μεγαλώσει (όπως ο ίδιος μου είπε). Μερικά πράγματα, έτσι όπως συμβαίνουν, μοιάζουν απίστευτα. Και γι’ αυτό ακριβώς, επειδή είναι τελικώς απίστευτα, δεν υπάρχει λόγος να προσπαθούμε να τα εκλογικεύσουμε.Απάντησα λοιπόν στο φίλο, πως έχω μία παραπανίσια κόπια του εν λόγω EP (χωρίς το cover) και πως, πολύ ευχαρίστως, θα του τη χάριζα· λόγω της ειδικής περίπτωσης. Όπως κι έγινε δηλαδή. Ο άνθρωπος ενθουσιάστηκε. Δεν ήθελε να πάρει το single, ήθελε απλώς να το αντιγράψει και μετά να μου το επιστρέψει κτλ. Επέμεινα, φυσικά, και τελικώς το πήρε. Ως αντάλλαγμα, το μόνο που του ζήτησα ήταν να μου στείλει το τραγούδι σ’ ένα αρχείο mp3, για να το έχω και σ’ αυτή τη μορφή. Και όντως. Δεν είναι όμως αυτό το απίστευτο· το ότι είχα μία extra κόπια δηλαδή, ενός σπάνιου εν πάση περιπτώσει single, την οποία και του έδωσα. Άλλο είναι…

Το 45άρι εκείνο ήταν κατεστραμμένο στην πρώτη πλευρά (φυσικά, ακόμη και κατεστραμμένο να μην ήταν πάλι θα του το έδινα, από τη στιγμή που θα το είχα δύο φορές), ενώ από τη δεύτερη έπαιζε καλά μόνο το πρώτο κομμάτι από τα τρία (το άλλο πήδαγε, το τρίτο σαν να κόλλαγε…). Εκείνο δηλαδή, που ήταν με άνεση ακουστό ήταν μόνο το B1, ο «Κοντορεβυθούλης» με τον Μιχαλάκη! Ο αναγνώστης Νίκος Νικολαΐδης είπε απλώς πως μερικά πράγματα γίνονται, επειδή… πρέπει να γίνουν. Παρ’ όλα αυτά η ιστορία δεν τελειώνει ακόμη.
Όταν συναντηθήκαμε με το Νίκο, μου έδειξε το εξώφυλλο του single, που δεν ήταν ίδιο με το δικό μου. Ήταν ένας απλός φάκελος, ενώ εκείνο που είχα εγώ ήταν gatefold unipak, με αναγραμμένους του στίχους στην αριστερή πλευρά. Όπερ σημαίνει πως το «Μια φορά κι έναν καιρό…» είχε κάνει δύο εκδόσεις! Ο Μιχαλάκης ήταν ένα από τα παιδιά της εποχής, που είχαν έντονη παρουσία στις σχετικές σκηνές, έχοντας εκπομπή ακόμη και στην τηλεόραση (της Υ.ΕΝ.Ε.Δ.)· «Το παιχνίδι της κούκλας» σε σκηνοθεσία Ελένης Μαβίλη (όπως με πληροφόρησε ο Νίκος).
Καθώς λοιπόν τα χρόνια πέρναγαν… και μπαίνοντας στα eighties o Μιχαλάκης ήταν πια ο κιθαρίστας Μιχάλης Νικολαΐδης, ο οποίος, μαζί με κάποιους φίλους του, σχημάτισε ένα από τα καλύτερα heavy metal γκρουπ της εποχής, τους Heaven and Hell. Το φερώνυμο κομμάτι, που υπάρχει στη συλλογή “Happening ’82” [Happening HP 101, 1982] παραμένει για μένα ένα από τα – Sabbath-ικά – κορυφαία ελληνικά heavy άσματα. Ας βάλω, όμως, εδώ ένα «τέλος»· γιατί μπορεί να υπάρχει και συνέχεια.
ΥΓ. Το θυμήθηκα μετά. Μιχάλης Νικολαΐδης λέγεται και ο μπασίστας στη Λερναία Ύδρα του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη, στα άλμπουμ «Παίζεις με τις Μηχανές» (1981) και «Η Στιγμή» (1984). Δεν είμαι σίγουρος αν πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο. Θα μάθω όμως...

16 σχόλια:

  1. Είχα παρακολουθήσει δεκάδες lives τους και πίστεψε, το κομμάτι στο "Happening ’82" τους αδικεί. Οι HEAVEN & HELL, αν τα χρόνια (80s) δεν ήταν "πέτρινα" για το rock underground (πλην του "μοδάτου" new wave), θα μπορούσαν να είναι ένα metal group αναφοράς.

    Έτσι και κυκλοφορούσαν δίσκο το 1980-1982, τότε που το doom metal ήταν στα σπάργανα (μόνο οι WITCHFINDER GENERAL & DESOLATION ANGELS βάδιζαν δισκογραφημένοι στα μονοπάτια των BLACK SABBATH), θα μιλάγαμε για δίσκο αναφοράς του πιο "in" heavy metal είδους σήμερα...

    Ακόμα θυμάμαι το Μιχάλη με την αλα VAN HALEN ζωγραφισμένη stratocaster να τη ξεσκίζει βγάζοντας ήχο gibson SG...

    Εκπληκτική μπάντα. Από τις ελάχιστες φορές που το στόμα μου στάζει μέλι για ελληνικό group.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεια σου Spacefreak…
    Δεν θυμάμαι να τους είχα δει live τους Heaven and Hell, αν και δεν το αποκλείω. Πάντως το κομμάτι αυτό στο Happening, παρ’ όλη την υποτυπώδη παραγωγή, είναι πολύ καλό. Όπως έμαθα είχαν έτοιμο LP εκείνη την εποχή, το οποίο απορρίφθηκε. Θα μάθω περισσότερα…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το 1982 μου φαίνεται, είχαν βγει πρώτοι σε ένα διαγωνισμό ελληνικών συγκροτημάτων στο Κύτταρο (στον ίδιο είχαν εμφανιστεί για πρώτη φορά live οι METRO DECAY). Ως έπαθλο, το πρώτο group θα κυκλοφορούσε ένα full length LP στην εταιρεία του Κερασιώτη. Πράγμα, που ποτέ δεν υλοποιήθηκε. Τώρα αν το είχαν ηχογραφήσει, δεν το γνωρίζω, αν υπάρχουν τέτοιες μπομπίνες όμως, γνωρίζω άτομα που θα "σκότωναν" για να το κυκλοφορήσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σε κεινο το φεστιβαλ είχαν παίξει και μέταλ και ας πούμε παλιοροκάδικα και νιου γουέιβ μπάντες βλέπετε η πόλωση ήρθε λίγο μετά
      Θυμάμαι το Σύνδρομο τους Square Roots και τους χαρντ Exodus για τους οποίους έγραψε ο Ήχος ότι ευτυχώς βρήκαν την έξοδο νωρίς
      Απίστευτα πράγματα από μια από πολλές απόψεις ζόρικη εποχή

      Διαγραφή
  4. Οι τρεις Heaven and Hell (Μιχάλης Νικολαΐδης, Γιώργος Γιαμονίτης, Γιώργος Γιαρέλης) πριν ηχογραφήσουν το “Heaven and hell” λέγονταν Δαναοί (Danaians). Μ’ αυτό το όνομα συνόδεψαν μάλιστα τον George Loukas στο LP “Il Silenzio” [Venus VIP-511] από το 1981. Αυτό όμως το ξεχνάω…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νομιζω οτι τα παραλετε λιγο για τους Heaven & Hell ( και οι αναφορες στους Witchfinder General και τους Desolation Angels ειναι λιγο ακυρες)παρ'ολα αυτα σε εκεινα τα οντως πετρινα χρονια ηταν οι πρωτοι που επαιξαν Heavy Metal μαζι με τους Northwind (που ηταν πιο προτωλειοι
    και 70'oriented ομως)και οντως οι συνθεσεις τους ηταν πολυ κοντα στη δομη των των ''ξενων ετερων'' ,αλλα και παλι το Sabbath-ικο meets U.S Power mid tempo Metal τους ηταν μετριο συνθετικα (και εκετελεστικα) ακομα και για τοτε (μιλαμε για μια εποχη που βγηκαν τα αριστουργηματα του ειδους)....παντως σιγουρα τους αξιζει ουτως η αλλως ενα μεγαλο μπραβο που τολμησαν να παιξουν ''ετσι''

    HEAVY METAL

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το πρώτο των Northwind είναι ένα από τα ελάχιστα ελληνικά «σκληρά» LP, που κρατώ ακόμη στη δισκοθήκη μου. Τα περισσότερα από τα υπόλοιπα τα έχω… ξεπουπουλιάσει. Το τραγούδι των Heaven and Hell για μένα είναι πραγματικά καλό, ασχέτως της υποτυπώδους παραγωγής και του rhythm section, που είναι ολίγον… όρτσα. Το σύνολο όμως μού κάνει (και πολύ μάλιστα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλησπέρα και από εμένα , για να κάνω μια διόρθωση , το Lp δεν απορρίφθηκε , απλά δεν τα είχανε βρει με την εταιρία και γι'αυτό και δεν κυκλοφόρησαν τότε τα τραγούδια τους.
    Σίγουρα ο πατέρας μου τα έχει στο αρχείο του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ok, Νίκο. Πες του πατέρα σου ότι ποτέ δεν είναι αργά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αν διαβάζει ο Νίκος (Αναζήτησις) ιδού πεδίο δόξης λαμπρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Όσο για τον μπασίστα στη Λερναία Ύδρα του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη απλή τελικά συνωνυμία !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. μιας και αναφερθήκατε στον καραθανάσση της αναζήτησης,στείλτε του μέιλ και πείστε τον παιδιά να εκδώσει τα ακυκλοφόρητα που έχει από τα Μπουρμπούλια,τα έχει σίγουρα-μου το έχει πει ο ίδιος.
    Ι.Τζόνσον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΤΑ DEMO ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΤΙ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΤΑ ΟΚΤΑΚΑΝΑΛΑ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΝΤΩΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΑΣ ΛΟΓΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλημερα και συγχαρητηρια για το υπεροχο blog σου.Οι Heaven And Hell ηταν η πρωτη metal μπαντα στην Ελλαδα και αυτο τα λεει.Το να επιχειρησεις να κανεις κατι τετοιο εκεινη την εποχη ηταν πραγματικα απιστευτο.O Johny Vavouras κατι πηγε να κανει στα τελη της δεκαετιας του 70 αλλα κινηθηκε σε πιο rock/hard rock μονοπατια.Τοτε δεν υπηρχεν ουτε εξιδικευμενα studio ουτε κανει μαθηση τεχνικων για να παιζεις τετοιο ηχο.Τα παιδια μονα τους το παλευανε.Μια αλλη μπαντα που επισης αξιζει συγχαρητηρια μιας και ηταν και αυτη απο της πρωτες του ειδους ειναι οι Vice Human του Νικου Παπακωστα , που κυκλοφορησαν το 1984 τον ομωνυμο δισκο τους που αποτελει τον πρωτο metal δισκο στην Ελλαδα.Οι Northwind θεωρουντε απο τις πρωτες metal μπαντες στην χωρα μας , αλλ α ο πρωτους δισκος ηταν πιο πολυ rock.Υπαρχουν σιγουρα και αλλες μικρες μπαντες ελληνικες η οποιες πολυ πιθανον να μην γνωριζουμε απο εκεινη την εποχη , διοτι μπορει να εβγαλαν μονο ενα demo ή και καμια ηχογραφηση , αλλα να προσπαθουσαν να κανουν κατι πρωτοπορο.Οσο ζουμε σιγουρα,το ελπιζω τουλαχιστον,θα ανακαλυπτουμε και αλλα τετοια διαμαντια.Τελος ενα μεγαλο μπραβο και στον Μιχαλη Νικολαιδη και τους Heaven And Hell , τους πατερες του ελληνικου metal , για ολα οσα μας προσφεραν και μακαρι να του ξαναδουμε καποια στιγμη live!Τσεκαρε το προφιλ του ΜΙχαλη στο youtube https://www.youtube.com/user/TheMIXALOS , εχει ανεβασει κοματια demo τους απο το 1982 καθως και μια διασκευη Black Sabbath του 1984.Αν θελετε ριχτε και μια ματια στο blog μου rare-music-legacy.blogspot.gr , οπου προσπαθω να μαζευω και να ανεβαζω σπανια κομματια rock/metal ωστε να εχουν την ευκαιρια να τα απολαμβανουν ολοι.Ευχαριστω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τσέκαρα το προφίλ. Ενδιαφέροντα τα κομμάτια των Heaven and Hell.

      Μπήκα και στο blog. Πολύ καλό το αλβανικό «μέταλλο» (οι Thunder Way). Αν και μπορεί να τους είχα ακούσει και παλιότερα (γιατί κάτι μου θυμίζουν), χωρίς να ήξερα πως είναι Αλβανοί.

      Κι εγώ ευχαριστώ.

      Διαγραφή
    2. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ.

      Διαγραφή