Η νεοϋορκέζικη ESP-Disk παραλλήλως με τις νέες παραγωγές, που, πάντα, επιχειρούν να περιγράψουν το αυθόρμητο, ρίχνει στην αγορά και τις παλαιότερες, ιστορικές κυκλοφορίες της, επιτελώντας θεάρεστο έργο. Καθότι μιλάμε για σπανιότατα άλμπουμ, ορισμένα εκ των οποίων δεν έχουν ποτέ επανεκδοθεί.
Η Erica Pomerance δεν απασχόλησε πολύ τη μουσική βιομηχανία. Ένα άλμπουμ ηχογράφησε στα τέλη του 1968 και έκτοτε... ποιος ξέρει. Πώς θα χαρακτηρίζαμε το “You Used To Think” [ESP 1099, 2009]; Ως μία προσπάθεια να απεγκλωβιστεί η folk μπαλάντα από τα κλασικά της πλαίσια.
Επιχειρείται δηλαδή μία freaky ανάγνωση της μουσικής συνοδείας, η οποία μοιάζει να έρχεται σε αντίθεση με την, κάποιες φορές, εντός ορίων αφηγηματικότητα της ερμηνεύτριας.
Σιτάρ, ακουστικές κιθάρες, κρουστά, πιάνο, μπάσο, άλτο σαξόφωνο, συνηγορούν προς ένα αλλόκοτο «ελεύθερο» άκουσμα, που σε κάποιες, λίγες, στιγμές του (“Julius”) θα μπορούσε να θυμίζει ακόμη και τους... Poll. Όχι, προς θεού...
Η Pomerance είναι μία πολιτικοποιημένη songwriter, που αντιτίθεται στην ιδέα της “great society”, που προβληματίζεται σε σχέση με τον τρόπο που «κάθισαν» τα γεγονότα του παρισινού Μάη (Καναδή με γαλλική ρίζα;), που βλέπει τον Μεγάλο Αδελφό να την παρακολουθεί κατά πόδας, «εφευρίσκοντας» δικούς της τρόπους να ξεφεύγει.
Η ίδια, σήμερα, εξακολουθεί να... σκέφτεται και να δημιουργεί. Γυρίζει ντοκιμαντέρ για θέματα που αφορούν στην Αφρική, γράφει ποιήματα, ψάχνοντας την ευκαιρία να επιστρέψει στη δισκογραφία· 40 χρόνια μετά το «Σκεφτόσουν»... Θα της δοθεί;
Η Erica Pomerance δεν απασχόλησε πολύ τη μουσική βιομηχανία. Ένα άλμπουμ ηχογράφησε στα τέλη του 1968 και έκτοτε... ποιος ξέρει. Πώς θα χαρακτηρίζαμε το “You Used To Think” [ESP 1099, 2009]; Ως μία προσπάθεια να απεγκλωβιστεί η folk μπαλάντα από τα κλασικά της πλαίσια.
Επιχειρείται δηλαδή μία freaky ανάγνωση της μουσικής συνοδείας, η οποία μοιάζει να έρχεται σε αντίθεση με την, κάποιες φορές, εντός ορίων αφηγηματικότητα της ερμηνεύτριας.
Σιτάρ, ακουστικές κιθάρες, κρουστά, πιάνο, μπάσο, άλτο σαξόφωνο, συνηγορούν προς ένα αλλόκοτο «ελεύθερο» άκουσμα, που σε κάποιες, λίγες, στιγμές του (“Julius”) θα μπορούσε να θυμίζει ακόμη και τους... Poll. Όχι, προς θεού...
Η Pomerance είναι μία πολιτικοποιημένη songwriter, που αντιτίθεται στην ιδέα της “great society”, που προβληματίζεται σε σχέση με τον τρόπο που «κάθισαν» τα γεγονότα του παρισινού Μάη (Καναδή με γαλλική ρίζα;), που βλέπει τον Μεγάλο Αδελφό να την παρακολουθεί κατά πόδας, «εφευρίσκοντας» δικούς της τρόπους να ξεφεύγει.
Η ίδια, σήμερα, εξακολουθεί να... σκέφτεται και να δημιουργεί. Γυρίζει ντοκιμαντέρ για θέματα που αφορούν στην Αφρική, γράφει ποιήματα, ψάχνοντας την ευκαιρία να επιστρέψει στη δισκογραφία· 40 χρόνια μετά το «Σκεφτόσουν»... Θα της δοθεί;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου