Πριν εγκαταλείψουμε τα ιταλικά seventies, προς το παρόν, να και δυο ελληνικά 45άρια των Delirium, τα οποία είχε τυπώσει η Pan-Vox, το 1972.
Το πρώτο με τα κομμάτια “Jesahel/ King’s road” [Pan-Vox PAN 7571] και το δεύτερο με τα “Haum!/ Movimento II: Dubbio” [Pan-Vox PAN 7576]. Τα τρία πρώτα tracks ακούστηκαν μόνον στις εκδόσεις των singles, ενώ το “Movimento II: Dubbio” υπήρχε και στο πρώτο LP τους, το “Dolce Acqua” [Fonit LPX 11] από το 1971. Εκείνη την εποχή το συγκρότημα αποτελείτο από τους: Ivano Fossati φωνή, φλάουτο, ακουστική κιθάρα, φυσαρμόνικα, Marcello Reale μπάσο, Peppino Di Santo ντραμς, Ettore Vigo πιάνο, όργανο, vibes και Mimmo Di Martino ακουστική κιθάρα.
Το “Jesahel”, που υπήρξε η μεγαλύτερη επιτυχία τους ήταν γραμμένο από τους Ivano Fossati και Oscar Prudente και πρωτακούστηκε στο φεστιβάλ του Sanremo (Φεβρουάριος του ’72). Το τραγούδι ξεχώρισε αμέσως. Διασκευάστηκε δε όχι μόνο στην Ιταλία (Capitolo 6), αλλά και στην Ελλάδα (The Daltons), στη Γαλλία (Joel Dayde, Dynastie Crisis), στη Βρετανία (English Congregation), στην Ισπανία (οι ίδιοι οι Delirium το τραγούδησαν στην ισπανική), στην… Αυστρο-Γερμανία (Alexander Reuter - δεν το έχω ακούσει), στην Τουρκία από τον Ozdemir Erdogan ως “Elele” κ.ά. (παραβλέπω τις easy-lounge εκτελέσεις, αν και δεν πρέπει…). Επηρέασε δε ακόμη και άλλα τραγούδια στην πορεία, όπως ας πούμε το “Quelli come noi” (1972) των Santoni.
Λίγους μήνες αργότερα οι Delirium επιχείρησαν να επαναλάβουν την επιτυχία του “Jesahel” με το “Haum!”, αλλά δεν το κατάφεραν. Κατάφεραν όμως να ηχογραφήσουν δύο ακόμη LP (“Lo Scemo e il Villaggio” το ’72, “Delirium III” το ’74), τα οποία εκτιμήθηκαν δεόντως από τους «προγκρεσιβάδες». Όχι αδίκως.
Κι ένα τελευταίο (και πείτε κι εσείς τη γνώμη σας, αν θέλετε). Το “Jesahel” φαίνεται πως ήταν επηρεασμένο από το “Dambala” των Exuma (υπάρχει στο φερώνυμο άλμπουμ τους, που είχε βγει στην Mercury το 1970).
Το πρώτο με τα κομμάτια “Jesahel/ King’s road” [Pan-Vox PAN 7571] και το δεύτερο με τα “Haum!/ Movimento II: Dubbio” [Pan-Vox PAN 7576]. Τα τρία πρώτα tracks ακούστηκαν μόνον στις εκδόσεις των singles, ενώ το “Movimento II: Dubbio” υπήρχε και στο πρώτο LP τους, το “Dolce Acqua” [Fonit LPX 11] από το 1971. Εκείνη την εποχή το συγκρότημα αποτελείτο από τους: Ivano Fossati φωνή, φλάουτο, ακουστική κιθάρα, φυσαρμόνικα, Marcello Reale μπάσο, Peppino Di Santo ντραμς, Ettore Vigo πιάνο, όργανο, vibes και Mimmo Di Martino ακουστική κιθάρα.
Το “Jesahel”, που υπήρξε η μεγαλύτερη επιτυχία τους ήταν γραμμένο από τους Ivano Fossati και Oscar Prudente και πρωτακούστηκε στο φεστιβάλ του Sanremo (Φεβρουάριος του ’72). Το τραγούδι ξεχώρισε αμέσως. Διασκευάστηκε δε όχι μόνο στην Ιταλία (Capitolo 6), αλλά και στην Ελλάδα (The Daltons), στη Γαλλία (Joel Dayde, Dynastie Crisis), στη Βρετανία (English Congregation), στην Ισπανία (οι ίδιοι οι Delirium το τραγούδησαν στην ισπανική), στην… Αυστρο-Γερμανία (Alexander Reuter - δεν το έχω ακούσει), στην Τουρκία από τον Ozdemir Erdogan ως “Elele” κ.ά. (παραβλέπω τις easy-lounge εκτελέσεις, αν και δεν πρέπει…). Επηρέασε δε ακόμη και άλλα τραγούδια στην πορεία, όπως ας πούμε το “Quelli come noi” (1972) των Santoni.Λίγους μήνες αργότερα οι Delirium επιχείρησαν να επαναλάβουν την επιτυχία του “Jesahel” με το “Haum!”, αλλά δεν το κατάφεραν. Κατάφεραν όμως να ηχογραφήσουν δύο ακόμη LP (“Lo Scemo e il Villaggio” το ’72, “Delirium III” το ’74), τα οποία εκτιμήθηκαν δεόντως από τους «προγκρεσιβάδες». Όχι αδίκως.Κι ένα τελευταίο (και πείτε κι εσείς τη γνώμη σας, αν θέλετε). Το “Jesahel” φαίνεται πως ήταν επηρεασμένο από το “Dambala” των Exuma (υπάρχει στο φερώνυμο άλμπουμ τους, που είχε βγει στην Mercury το 1970).
για σου Φώντα !
ΑπάντησηΔιαγραφήγια τους Daltons θέλω να ρωτήσω ,αν ξέρεις σχετικές πληροφορίες.
Αυτοί που εκαναν το '72 στην Pan Vox το 45αρι.
(συνθεση γκρούπ και αλλα σχετικά.τι απέγιναν ?
Ευχαριστώ φίλε..
αυτή τι στιγμή θυμάμαι τους Γιώργο Μπαξεβανάκη πνευστά Τάκη Ζυγούμη μπασσο σε λίγο κα τους υπόλοιπους.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου BlackCatBone. Ξέρω για δύο 45άρια στην Pan-Vox, το 1972. Το ένα «Ο τρελλός/ Μεσ’ την βροχή» και το άλλο «Γιεζαέλ/ Κοίτα… σκέψου». To «Γιεζαέλ» ήταν το τραγούδι των Delirium, ενώ το «Κοίτα… σκέψου» ήταν το “Papa do” του Barry Green. Στο πρώτο φαίνονται δύο ονόματα Μ. Παπανικολάου – Τ. Ζυγώμης. Για την ώρα δεν ξέρω κάτι άλλο. Θα πει και ο Ksipo ίσως…
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ Ksipo,περμένω και τα υπολοιπα, αν υπαρχει και κανενα link,ακομα καλυτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦώντα, ναι αυτά μου ειναι γνωστά ,το δισκο των Delerium τον εχω και πανω κατω ξερω την ιστορία τους. Ψαχνοντας στα βιβλία ,στου Δηματάτη,του Λαδικου (cd rom), του Νταλουκα αλλά και το δικό σου, δεν βρηκα τιποτα .Ειμαι σιγουρος κατω στο υπογειο στον μουσικο τυπο της εποχης κατι θα βρω, αλλά πιος ψαχνει στις κούτες.Ενας καλος φιλος μου με εχει καθε μερα στο ''κοντό'' να του βρω στοιχεια σχετικά με την συμπαθητικη αυτη μπαντα..την προιστορια της αλλά και τι απεγινε μετά...Ψαχνοντας λοιπον για αυτους ..επεσα και στους GAZUAMA SINCHARTCHAS και το 45αρι στην pan vox του 72 ..και εμεινα αφωνος ..με την ''καραγκούνα'' !!
Νάστε καλά κι οι δυό σας .. και ελπίζω σε νεα για τους Daltons ..