THE SIMONSOUND electro vertigo

Με τ’ όνομα Simonsound αναγνωρίζονται δύο τύποι από το Brighton, ο Simon James και ο Matt Ford (αλλιώς DJ Format). Οι άνθρωποι ζουν το δικό τους… δράμα. Συμπεριφέρονται, ηχητικώς, λες και βρίσκονται κλεισμένοι σε κάποιο εργαστήριο της IBM (των sixties!), κι εκεί, στα διαλείμματα ενός κοπιαστικού ωραρίου, βρίσκουν τον τρόπο να συγκεντρωθούν επεξεργαζόμενοι έναν τρόπο electro-pop αφήγησης, που κάποτε θα εθεωρείτο «πρωτοπορία», αλλά που τώρα μοιάζει, απλώς και μόνον, με «ηχο-φιλικό» καθήκον. Ναι, καθήκον, και πρόβλημα ουδέν! Σπανίως συναντάς στις μέρες μας ένα τόσο καλοφτιαγμένο old-school electro, με σαφέστατη 00s αύρα – δεν πρόκειται δηλαδή για άλμπουμ, που θα μπορούσε να το μπερδέψεις έστω και κατά το ελάχιστον με παραγωγή του ’60 – ικανό να σε παρασύρει, αρχικώς, σ’ έναν κυκεώνα αναμνήσεων. [Ανοίγεις το gatefold cover και ξαναβλέπεις (αν…) από διατρητικές ταινίες τηλετύπων και τα πρώτα ηλεκτρονικά ωρολόγια χειρός (μαύρο καντράν-κόκκινες ενδείξεις), μέχρι κάτι βαρύτατες Olympus ή τα πρώτα «γομάρια» scientific calculators, που… έφθαναν μέχρι τη διαίρεση]. Μέσα, λοιπόν, απ’ όλην αυτή την ποθητή (στο μάτι) γκατζεταρία ξεπηδά μία αναλόγως ποθητή στο αυτί μούζικα, ένα αναλογικό patchwork, που ανακαλεί στη μνήμη μου όχι μόνον το σχετικό… εργαστηριακό προσωπικό της περιόδου, με τα κατάλευκα υποκάμισα, τις μακρόστενες γραβάτες και τα semi-rimless μυωπικά γυαλιά, αλλά και τους μουσικούς-επιστήμονες τύπου Dick Hyman και Gershon Kingsley· ή, για να το πάω στα… βρετανικά ανάλογα, τύπου Delia Derbyshire ή David Vorhaus. (σ.σ. Είχα γράψει Klaus Voormann αντί για David Vorhaus, αλλά, ευτυχώς, το είδε ένας φίλος, ενημερώνοντάς με εγκαίρως, ώστε να προβώ στη διόρθωση. Και βεβαίως εννοούσα τον Vorhaus. Εξάλλου το "An Electric Storm" των White Noise είχα κατά νου. Εκεί όπου η Delia Derbyshire μαζί με τον Brian Hodgson ήταν οι υπεύθυνοι της electronic sound realisation και ο David Vorhaus ο... production co-ordinator και επί των special stereo effects. Ευχαριστώ, λοιπόν, το φίλο και ζητώ συγγνώμη, για το πρόσκαιρο λάθος, από τους αναγνώστες).Το αποτέλεσμα στο “Reverse Engineering” [First Word, 2010] είναι συναρπαστικό, όχι μόνο δια της αναπαραστάσεως των μουσειακών electro τσιτάτων των sixties, όχι μόνο δια των ανακατασκευασμένων Kraftwerk, αλλά και Bob James, Jimmy Castor Bunch (ους ο θεός συνέζευξε… funk μη χωριζέτω), αλλά και δημιουργώντας (οι Simonsound) μία σειρά δικών τους συνθέσεων, ικανών να τρυπάνε το κεφάλι μας για ώρες.
Κάπου υπήρχαν μερικά Καλμόλ, αλλά, μάλλον, έχουν λήξει…