Προς τα τέλη των 70s η Music-box (το ελληνικό label Music-box εννοώ) είχε συνάψει σχέση με τη γερμανική Bellaphon/Bacillus, εκδίδοντας στη χώρα μας κάποια από τα LP της εταιρίας. Έτσι, σε ελληνικές εκτυπώσεις, βγήκαν το “A Tab in the Ocean” των Nektar, το “Time Robber” των Ούγγρων Omega, το “Horizonte” των PSI, το “Friends” των Toto Blanke Electric Circus, το “Black Lady” των Γιουγκοσλάβων Smak (στο label αναγράφεται 1978, ενώ στο οπισθόφυλλο 1979) και δεν ξέρω ποια άλλα ακόμη…
Οι τελευταίοι ήταν ένα από τα καλά σερβικά σχήματα, που φτιάχτηκαν στις αρχές των seventies, για να φθάσουν μέχρι το τέλος της δεκαετίας (υπάρχουν και σήμερα), γνωρίζοντας… παγκόσμια αναγνώριση. Ξεκινούν με το φερώνυμο “Smak” το 1975, έχοντας και των Laza Ristovski στα πλήκτρα – αργότερα στους Bijelo Dugme του Goran Bregovic – και κάνουν το μπαμ με το “Crna Dama” το 1977, δίσκο τον οποίο θα «τσιμπήσει» η Bellaphon την επόμενη χρονιά, κυκλοφορώντας τον στην τότε Δυτική Γερμανία. Με μια διαφορά όμως. Το συγκρότημα πήγε στα Morgan Studios του Λονδίνου, για να ηχογραφήσει την english version του LP σε παραγωγή του Martin Levan (δούλευε λίγο πριν-λίγο μετά με τους Colosseum II, Man, Iron Maiden, John Martyn…) έχοντας στη σύνθεσή του τους Boris Arandjelovic τραγούδι, Radomir Mihajlovic-Tocak κιθάρες, Zoran Milanovic μπάσο, Miodrag Petkovski-Miki πλήκτρα και Slobodan Stojanovic-Kepa ντραμς. Στο άλμπουμ, που είχε πια μετονομαστεί σε “Black Lady”, συμμετείχε string quartet και ακόμη ο γνωστός περκασιονίστας Maurice Pert (από Jonecy, Sun Treader, Brand X κ.ά.). Τo αποτέλεσμα είναι συμβατό με την τροπή που είχε το prog-rock προς τα late seventies – δεν χρειάζεται να πω πως οι Smak ηχούν καλύτερα από πολλά αγγλοσαξονικά σχήματα της εποχής – κατορθώνοντας να «γράψουν», κυρίως λόγω της πληκτρονικής φαντασίας τού Petkovski.
Το “Daire” (νταγερές, ντέφι) δεν το βρήκα στην βρετανική του εκδοχή (ως “Tambourine” με τους στίχους της Karen Levan). Το βρήκα όμως ως “Daire” σ’ ένα live-video, που το έχει δει η μισή Σερβία…
*«Βάρα νταγερέ»: τραγούδι των Απόστολου Καλδάρα - Λευτέρη Παπαδόπουλου
Οι τελευταίοι ήταν ένα από τα καλά σερβικά σχήματα, που φτιάχτηκαν στις αρχές των seventies, για να φθάσουν μέχρι το τέλος της δεκαετίας (υπάρχουν και σήμερα), γνωρίζοντας… παγκόσμια αναγνώριση. Ξεκινούν με το φερώνυμο “Smak” το 1975, έχοντας και των Laza Ristovski στα πλήκτρα – αργότερα στους Bijelo Dugme του Goran Bregovic – και κάνουν το μπαμ με το “Crna Dama” το 1977, δίσκο τον οποίο θα «τσιμπήσει» η Bellaphon την επόμενη χρονιά, κυκλοφορώντας τον στην τότε Δυτική Γερμανία. Με μια διαφορά όμως. Το συγκρότημα πήγε στα Morgan Studios του Λονδίνου, για να ηχογραφήσει την english version του LP σε παραγωγή του Martin Levan (δούλευε λίγο πριν-λίγο μετά με τους Colosseum II, Man, Iron Maiden, John Martyn…) έχοντας στη σύνθεσή του τους Boris Arandjelovic τραγούδι, Radomir Mihajlovic-Tocak κιθάρες, Zoran Milanovic μπάσο, Miodrag Petkovski-Miki πλήκτρα και Slobodan Stojanovic-Kepa ντραμς. Στο άλμπουμ, που είχε πια μετονομαστεί σε “Black Lady”, συμμετείχε string quartet και ακόμη ο γνωστός περκασιονίστας Maurice Pert (από Jonecy, Sun Treader, Brand X κ.ά.). Τo αποτέλεσμα είναι συμβατό με την τροπή που είχε το prog-rock προς τα late seventies – δεν χρειάζεται να πω πως οι Smak ηχούν καλύτερα από πολλά αγγλοσαξονικά σχήματα της εποχής – κατορθώνοντας να «γράψουν», κυρίως λόγω της πληκτρονικής φαντασίας τού Petkovski.Το “Daire” (νταγερές, ντέφι) δεν το βρήκα στην βρετανική του εκδοχή (ως “Tambourine” με τους στίχους της Karen Levan). Το βρήκα όμως ως “Daire” σ’ ένα live-video, που το έχει δει η μισή Σερβία…
*«Βάρα νταγερέ»: τραγούδι των Απόστολου Καλδάρα - Λευτέρη Παπαδόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου