WOLFGANG SAUER τευτονικά δράματα

Γερμανοί, καθότι, οι άνθρωποι της Sonorama δεν γίνεται να μη σκύψουν και στο παραδοσιακό δικό τους τζαζο-υλικό, βγάζοντάς το απ’ την αφάνεια. Καλά τα funk, τα soul, τα afro, τα latin και τα libraries, όμως, ώρες-ώρες, εκείνο που προέχει είναι να αποκαλυφθούν οι ρίζες, όχι μόνον του κλασικού swing τζαζοτράγουδου, που ήκμασε στη χώρα στα late fifties, αλλά και η βάση του τυπικού γερμανόφωνου schlager, που ξεκίνησε, δειλά, νωρίς στη δεκαετία του ’50, για να φθάσει στις δόξες του στα sixties και τα seventies. Επηρεασμένοι από τις αμερικανικές jazz-ballads, οι… schlager συνθέτες και ερμηνευτές υπερέβαλαν εαυτόν στην προσπάθειά τους να αποδώσουν τα έντονα συναισθηματικά φορτία των στίχων, τη βοηθεία δακρύβρεχτων ενορχηστρώσεων και kitsch διακόσμου.Αγαπημένο, κυρίως, ή, για να είμαστε ακριβείς, και αγαπημένο από την gay culture, το schlager βρίσκει στο πρόσωπο του τυφλού τραγουδιστή Wolfgang Sauer, έναν από τους πρώτους αθόρυβους εκπροσώπους του. Με την καμπάνα, τύπου Sinatra φωνή, ο Sauer, ερμηνεύει, εις πείσμα της γερμανικής ψυχρότητας, θερμές σελίδες του αμερικανικού songbook (Hoagy Carmichael, Irving Berlin και τα λοιπά), σ’ ένα άλμπουμ – το “Sweet und Swing” [Sonorama LP-46, 2010], πρώτη έκδοση στην Electrola το 1959 – το οποίο δεν έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στην εποχή του· ίσως και λόγω Elvis. Ο «βασιλιάς», ως γνωστόν, παρεπιδημούσε τότε στη Δυτική Γερμανία – έζησε κάποιο διάστημα, ως φαντάρος στο Bad Nauheim, υπάρχει και το σχετικό CD “Greetings from Germany, The Complete 1959 Bad Nauheim Sessions” – και, όσο να’ναι, προσέλκυε εκείνος τα φώτα της δημοσιότητας (και) με το δικό του «crooner-ίστικο» υλικό. Μεστές, στα όρια του… δράματος, οι ενορχηστρώσεις των Paul Kuhn και Friedel Berlipp (άλλως Berry Lipman).
Τραγούδι από το “Sweet und Swing” δεν βρήκα. Βρήκα όμως μία «σουινγκάτη» εκδοχή του κλασικού “Train kept a rollin'” του Tiny Bradshaw, πάντα με τον Wolfgang Sauer, που μπορεί να πει και στους ροκάδες…