Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

IN TRANCE 95 νέος κύκλος

Επειδή τη δεκαετία του ’80 την έζησα από κοντά (ας μιλώ για τη μουσική παραγωγή της καλύτερα), μου φαίνεται σαν χθες. Δεν έχω, με άλλα λόγια, την αίσθηση της 20ετίας, πόσω μάλλον της 30ετίας. Έτσι, κάθε φορά που ακούω κάτι σε σχέση με κάποιαν «αναβίωση» συγκροτήματος, σε σχέση με κάποιαν «επανέκδοση» κ.ο.κ. παραξενεύομαι. Δεν συνειδητοποιώ αμέσως πως κάποιοι, όταν οι Metro Decay και οι Χωρίς Περιδέραιο έκαναν καριέρα, ήσαν αγέννητοι. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τους μεγαλύτερούς μας. Φίλος κοντά στα 60 μού περιέγραφε τις προάλλες «λεπτομέρειες» για ένα live των Adam’s Boys στην Πάτρα, πριν από 45 χρόνια, σαν να ήταν… προχθές. Έτσι, όταν πήρα ένα e-mail από τον Νίκο Βελιώτη χθες το απόγευμα, σχετικώς με την επαναδραστηριοποίηση των In Trance 95, δεν έπεσα απ’ τα σύννεφα· παρ’ ότι έχουν περάσει 23 χρόνια από τότε που «γεννήθηκαν». Αυτό ακριβώς το e-mail, που είναι σαν δελτίο Τύπου (άρα, πιθανώς, να το διαβάσετε και αλλού) θέλησα να το αναδημοσιεύσω στο Δισκορυχείον, παίρνοντας την άδεια από το Νίκο Βελιώτη, επειδή είναι και λεπτομερέστατο και καλογραμμένο. Εξάλλου, οι In Trance 95 ήταν ένα από τα καλύτερα electro σχήματα, που παρήγαγε ποτέ η ελληνική σκηνή. Το συγκρότημα δημιουργήθηκε στην Αθήνα από τον Alex Μαχαίρα και τον Νίκο Βελιώτη τον Μάιο του 1988. Μετά από μια περίοδο πειραματισμού με αναλογικά synths, drum machines, tapes και ραδιόφωνα στο δικό τους υπόγειο στούντιο, που ονόμασαν Airdawn, κυκλοφόρησαν το πρώτο τους single “Desire to desire/ Brazilia”, τον Δεκέμβριο του 1988. Στις 3 Ιανουαρίου του 1989 έκαναν την πρώτη συναυλία τους στο An Club, ενώ στο ίδιο χρονικό διάστημα γυρίστηκε το video clip για το “Desire to desire”. Το υψηλό κόστος του βίντεο, τους εμπόδισε να κυκλοφορήσουν τη νέα τους ηχογραφημένη δουλειά “Presidente”, που επρόκειτο να είναι το επόμενό τους single, τον Φεβρουάριο, ενώ την ίδια περίοδο το ντουέτο συνεχίζει να δουλεύει μια σειρά από καινούρια κομμάτια, τα οποία παρουσίασαν live (πολλά απ’ αυτά παρέμειναν ακυκλοφόρητα). Στις αρχές του καλοκαιριού του ίδιου έτους, έρχεται το δεύτερό τους 7ιντσο “21st C.E.T./ Temptation two”, στο οποίο χώρεσαν και τα δυο κομμάτια σε μια πλευρά, καθώς μοιράστηκαν την κυκλοφορία με τους Dada Data. Αυτό το split single τούς έφερε όμως σ’ επαφή με τον Coti K., μέλος των Dada Data τότε, ο οποίος θα παίξει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του ήχου τους, σε κάθε επόμενη κυκλοφορία τους. Τέλη του 1989 οι In Trance 95 κάνουν την πρώτη και τελευταία τους εμφάνιση στη κρατική τηλεόραση, παρουσιάζοντας τρία κομμάτια από τη σκηνή του Ρόδον club. Το πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ “Code of Obsession” ακολουθεί τον Ιούλιο του 1990, με τη μία πλευρά στις 33 και την άλλη στις 45 στροφές. Τον Σεπτέμβριο του 1991 κυκλοφόρησαν το 12inch 4-track “Warm Nights Driving On Wet Streets” ως το πρώτο δείγμα του νέου τους concept άλμπουμ “Radio Telescope Mysteries”, που τελικά κυκλοφόρησε αποσπασματικά σε μελλοντικές εκδόσεις. Το άλμπουμ γράφτηκε και ηχογραφήθηκε κατά τη διάρκεια μακρόχρονων sessions, καθ’ όλη τη διάρκεια του 1991. Το 1992 δύο ακόμη τραγούδια από το άλμπουμ, τα “Energi-ya” και “The lesser water snake” βρέθηκαν σε δυο αντίστοιχες συλλογές (“Random Relations Vol.1”, “Crash - A Tribute to JG Ballard”), ενώ την ίδια περίοδο o Νίκος Βελιώτης ξεκινάει σόλο καριέρα, συμμετέχοντας ταυτόχρονα σε άλλα projects. Ο Γιώργος Γεράνιος τον αντικαθιστά στη σκηνή και οι In Trance 95 συνεχίζουν με μια σειρά ζωντανών εμφανίσεων.
Επιστρέφουν στο στούντιο τρία χρόνια αργότερα για να ηχογραφήσουν το “Overcast”, στο οποίο συμμετείχε και ο Coti. Ο Nίκος Βελιώτης ήταν επίσης παρών στο στούντιο και συνέβαλε με μια νέα εκτέλεση του “Lacerta”, κομμάτι από το πρώτο τους album, εξ ολοκλήρου ηχογραφημένο στο τσέλο. Οι δύο αυτές ηχογραφήσεις μαζί με 6 κομμάτια του «χαμένου» άλμπουμ από το 1992 έγινε το υλικό για δύο EP, τα “Ocean” και “Overcast”, που κυκλοφόρησαν το 1995. Το 1996 το συγκρότημα εμφανίζεται στο Rock of Gods, για τελευταία φορά προτού εξαφανιστεί. Τον Δεκέμβριο του 2006 έγινε η πρώτη προσπάθεια επιστροφής, όταν ο Alex και ο Γιώργος, σαν ITNF και με την προσθήκη της Magdalena Sverlander στα synths έκαναν την πρώτη συναυλία τους μετά από 10 χρόνια, ανοίγοντας για τους Plaid στην αθηναϊκή τους εμφάνιση. Η οριστική επανασύνδεση των In Trance 95 με την αρχική line-up και όνομα ήρθε σχεδόν τρία χρόνια αργότερα, όταν ο ex-Depeche Mode Alan Wilder τούς κάλεσε να ανοίξουν την συναυλία τού τωρινού του σχήματος Recoil, στην Αθήνα, στις 10 Απρίλη 2010. Το συγκεκριμένο live έφερε ξανά μαζί τον Alex και τον Νίκο στο στούντιο, την ίδια περίοδο, όταν η νεοϋορκέζικη εταιρία Minimal Wave πρότεινε στο γκρουπ να κυκλοφορήσει μια συλλογή με τα πρώιμα tapes τους, διαλεγμένα από την Veronica Vasicka, DJ και ιδιοκτήτρια της εταιρίας. Ταυτόχρονα με την επεξεργασία του υλικού, το ντουέτο αποφάσισε να δοκιμάσει και κάποιες καινούριες ιδέες. Το αποτέλεσμα ήταν ένα καινούριο ολοκληρωμένο άλμπουμ, το “Abovearth”, το οποίο ενθουσίασε τη νέα τους εταιρία, που αποφάσισε να το κυκλοφορήσει σχεδόν ταυτόχρονα με τη συλλογή “Cities Of Steel & Neon”. Και τα δυο άλμπουμ είναι έτοιμα για να βγουν μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2011 και ήδη οι In Trance 95 πειραματίζονται σε ολοκαίνουριο υλικό, ενώ μόλις τώρα τελείωσαν και το πρώτο τους video clip ύστερα από πολλά χρόνια, για το κομμάτι “Wave (Are we alone)”.
In Trance 95 είναι σήμερα οι: Alex A Machairas vocals, CS01 synth, monotron, synsonics, Nik J Veliotis CS01 synth, effects, el.guitar, tapes, vocals, Magdalena M Sverlander CS01 synth, Anna Athanasouli CS01 synth.
Δισκογραφία
1. Desire to desire/ Brazilia – 7", Wipe Out WOR013 – 15/12/1988
2. 21st C.E.T. – 7", Wipe Out WOR016 – 12/06/1989
3. Code Of Obsession – LP, Wipe Out WOR029 – 09/07/1990
4. Warm Nights Driving On Wet Streets – 12", Elfish ELF02 – 10/09/1991
5. Radio Telescope Mysteries – LP, Elfish/ unofficial ELF05 – 1992
6. Ocean – EP, Indivisible IDV01 – 1995
7. Overcast – EP, Indivisible IDV03 – 1995
8. Abovearth – Minimal Wave? – 2011
9. Cities Of Steel And Neon – Minimal Wave? – 2011
Οι In Trance 95 ξεκινούν το 2011 με συναυλία στο Bios στις 20 Ιανουαρίου, στην οποία θα παρουσιάσουν ένα πλήρες σετ, που θα περιλαμβάνει το ολοκαίνουριο άλμπουμ τους “Abovearth”, καθώς και την συλλογή “Cities Of Steel And Neon”, που αποτελείται από 8 early tapes συν το πρώτο τους single “Desire to desire/ Brazilia”. Και τα δυο άλμπουμ πρόκειται να κυκλοφορήσουν από τη νεοϋορκέζικη Minimal Wave μέσα στους πρώτους μήνες του 2011.

8 σχόλια:

  1. Από τους ελάχιστους, θεωρώ, για τους οποίους η φράση 'εγχώρια ηλεκτρονική πρωτοπορία' (με όλο της το κλισέ) ανταποκρίνεται στο πραγματικό γεγονός. Περιμένω με αγωνία και το live, αλλά κυρίως τις κυκλοφορίες από την Minimal Wave . To Desire To Desire... το θυμάμαι σε πολλά (πάρα πολλά) αντίτυπα για χρόνια στο δισκάδικο της Ano Kato στη Θεσσαλονίκη, του οποίου όλη η "γωνιά" με τα ελληνικά όπως έμπαινες δεξιά πρέπει να αξίζει σήμερα μισή περιουσία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι In Trance 95 ήταν όντως καλοί (νομίζω πως είναι και υποτιμημένοι). Πάντως υπερτιμημένοι είναι σίγουρα οι δίσκοι. Όχι αναγκαστικώς των IT95 (δεν ξέρω πόσο πάνε στο κύκλωμα), αλλά όλης εκείνης της (ελληνικής) περιόδου. Είναι απίστευτο τι ακούγεται, και τι «δείχνει» και το eBay εν τω μεταξύ. Να θέλει κάποιος ένα-δυο κατοστάρικα για τα άλμπουμ των FMQ και δυο-τρία για ’κείνα των South of No North; Έχει ξεφύγει η κατάσταση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτή η συζήτηση σηκώνει γερό post κατόπιν έρευνας. Και στα γνωστά μαγαζιά στο Μοναστηράκι από ότι βλέπω πέφτει υπερτιμολόγηση και αλλού. Τα Forward Music Quintet εκεί πάνε νομίζω ακόμη πιο πέρα και από ένα-δυο κατοστάρικα... Το ΕΝ ΠΛΩ χτυπάει και αυτό κόκκινα...
    Τα λέγαμε και σε προηγούμενο post νομίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευτυχώς των Εν Πλω θα κυκλοφορήσει φέτος σε LP/CD και με extra τραγούδια από την AllTogetherNow και θα ησυχάσουμε επιτέλους!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. to pio asxhmo einai ,otan olo ayto to koino de pataei sta live kai ypotima thn ellhnikh skhnh,meta 20+ xronia psaxnei tous diskous...
    Ataktos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν μπορώ να καταλάβω το τεράστιο θέμα που γίνεται σχετικά με το αν πηγαίνει ο κόσμος στα live ή όχι. Και ακόμα πιο πολύ δεν καταλαβαίνω γιατί φταίει ο κόσμος που δεν πάει στα live και όχι πχ οι διοργανωτές, τα μαγαζιά ή ακόμα και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες.
    Μένω στην Θεσ/νικη, το τελευταίο μεγάλο live που πήγα, χωρίς τη θέληση μου, ήταν στους Placebo, έδωσα 30 ευρώ στην είσοδο και είδα 45' live από κάτι τύπους που έκαναν αγγαρεία πάνω στην σκηνή, εννοείται ότι ήταν και το τελευταίο τέτοιου τύπου live που πήγα και δεν αισθάνομαι καθόλου ενοχές γι' αυτό, όσο και αν προσπαθούν μερικοί γραφιάδες κυρίως, να με ποτίσουν με τέτοιες. Από τότε στο μοναδικό live που πήγα ήταν στους The Boy/Felizol/Bolek στο Resident και προς τα τέλη του μήνα θα πάω στους Fun With Nuns.
    Αντιθέτως μηναία ξοδεύω αρκετά χρήματα για CD και LP, το πρόβλημα λοιπόν που είναι;
    Είμαι υποχρεωμένος για κάτι και δεν το ξέρω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Άλλο το live, άλλο ο δίσκος. Δεν ξέρεις ποτέ που θα κάτσει η μπίλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ωραια μουσική αν και κάπως έντονα 80ς πια. Ελπίζω το κοινό να το στηρίξει σαν προσπάθεια αν και συνήθως κατι που εσπασε 15 χρονια πριν, σπάνια ξανακολλάει. Επίσης πανέμορφη η μικρή στο συνθ. Ελπίζω μουσικά να είναι τοσο καλή όσο και εμφανισιακά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή