Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ 28/9/1945-5;/3/2011

«Στη δική σου αμαρτία είμαστ’ όλοι απαρτία…»

Όποτε ακούω αυτό το τραγούδι βουρκώνω…
Συγκλονιστικός ο Ρασούλης (και ο Ξυδάκης και ο Παπάζογλου).

12 σχόλια:

  1. http://www.youtube.com/watch?v=1J35q1LcX4E&feature=player_embedded#at=29

    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. http://www.youtube.com/watch?v=yHq6X7hoeVI

    ...και τελειωμό δεν έχουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θεός σχωρέστον. Τον έβλεπα συχνά γιατί έμενε στην ίδια οδό με το πατρικό μου στην Κάτω Τούμπα. Μεγάλη απώλεια για το ελληνικό τραγούδι.
    κώστας παπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τον είχα δει στη Θεσσαλονίκη, στα μέσα του ’80. Στο Λιόγερμα, αν δε με απατά η μνήμη μου…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. έπαιζε συχνά σε μια μπουάτ στη Χαριλάου ονόματι "πλατώ".
    (έκει πρωτοείδα κ τον Μάλαμα που ακόμη έπαιζε διασκευές μόνος με την κιθάρα του.

    κώστας παπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τραγούδια της γενιάς των γονιών μου. Μεγάλωσα με την εκδίκηση της γυφτιάς και τα δήθεν και είχα και γω την τύχη να τον δω στο "πλατώ" στην Θεσσαλονίκη.
    Καλό του ταξίδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Άρης Καραμπεάζης15 Μαρτίου 2011 στις 3:27 μ.μ.

    το πλατώ πολύ ιδιαίτερα αυθεντικό μαγαζί ακόμη, με μια δόση παλιάς παρακμής
    και όντως έχουν "βγει" πολύ από εκεί μέσα
    αξίζει να περνάς για μια βόλτα, ειδικά αν τα έχες πιει από πριν για να είσαι στο κλίμα απευθείας
    (παρότι βρίσκεται στη μισητή γειτονιά της πόλης...)

    ωραίος ο Ρασούλης και αυθεντικός ασφαλώς.
    κατά πως λέγεται και για τον Γκάλη, όσα μαγαζιά βγάζουν λεφτά από τσιφτετέλια και λουλούδια του χρωστάνε αιώνια ποσοστά για το Πότε Βούδας.... που είναι εδώ και χρόνια το πρώτο τραγούδι κάθε προγράμματος που σηκώνει τις γκόμενες στα τραπέζια και στέλνει τους συνοδούς στη λουλουδού
    τα τελευταία χρόνια μάλλον τον αδίκησε σαν καλλιτέχνη το ότι έδωσε βάρος στην ιδεολογικοπολιτική του σκέψη και κάπως καλούπωσε και την μουσική του
    αυτά είναι για άλλες ώρες βέβαια.
    δέκα ημέρες τελικά λένε είχε πεθάνει από όταν τον βρήκαν. πολύ τραγικό τέλος ρε γμτ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δέκα μέρες…

    Καλά τα λες. Φεύγω για την κηδεία…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πριν 5-6 χρόνια περπατούσα στην Τσιμισκή, βράδυ, κοντά στη χανθ και το βλέμμα μου έπεσε πάνω του. Μου τράβηξε την προσοχή γιατί ήταν ο μόνος που περπατούσε αργά, στα χαμένα, κοιτάζοντας δεξιά-αριστερά τον κόσμο και τα κτίρια γύρω του. Σαν επαρχιώτης στην Ομόνοια που λέει και το τραγούδι. Και φυσικά ήταν ο μόνος που φορούσε καπέλο.

    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. den boro na sou to po ke omos toxo skefthi tin politelia zitoun oi skarti ke kouti .///////////xronia trote fasolia dixos na ta sinithisete ke afou sas vlaptoun den lete na ta paretisete//////////an ksanazousa sto xopio mou thathela na zousa//////to tragoudi ine san ti porni oso pio pola vgazi toso pio pola sou zitae

    ΑπάντησηΔιαγραφή