Μόλις τρία (“Love is the dog from Hell”, “Puppets”, “Androgino”) από τα επτά τραγούδια
του άλμπουμ “7”
[Private Pressing] του Theodore έφθασαν στα χέρια μου και με αφορμή αυτά ακριβώς θα πω λίγα λόγια.
Πρόκειται για ένα
μέρος του ντεμπούτου του Αθηναίου, αλλά διαμένοντα στο Λονδίνο, μουσικού, που
φανερώνει πλείστα όσα τραγουδοποιητικά και ενδεχομένως ευρύτερα… παραστατικά
προσόντα. Εννοώ πως τα τραγούδια εμπεριέχουν μια δραματικότητα, η οποία, σε
συνδυασμό με τις ενορχηστρώσεις και τα φωνητικά του Theodore, δημιουργεί ένα αρτίστικο σύμπλεγμα που
υπερβαίνει μεμονωμένες ετικέτες. Σε παραγωγή του Βρετανού Clive Martin (οι δουλειές του συμπληρώνουν… επτά σελίδες
στο discogs) και του
Βασιλικού, αλλά και με ηχογραφήσεις σε Αθήνα και Λονδίνο, ο Theodore προτείνει ένα σύγχρονο rock που δίνει έμφαση στη μελωδία, σε μια
ρομαντική στη βάση της κατάσταση που καθοδηγεί το πιάνο, και, κυρίως, σε μια «γεμάτη» ερμηνευτική προσέγγιση, η οποία φανερώνει ξεχωριστή ικανότητα στην
απόδοση ενός πολύ συγκεκριμένου όσο και απαιτητικού ρόλου. Δεν ξέρω πόσο
Έλληνας μπορεί να νοιώθει ο Theodore μέσα σ’ αυτό το ultra καλοραμμένο «κοστούμι»,
έχω όμως την αίσθηση πως μάλλον (και προς ώρας) δεν τον απασχολεί καθόλου.
Επαφή: www.theodore-music.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου