«ΕΙΣΠΡΑΞΙΜΟΤΗΤΑ» το νέο κοπρόσκυλο

Ο κυνισμός, το κρύο αίμα των οικονομικών επιτελών μας, ή όσων τους... συμβουλεύουν, είναι άνευ προηγουμένου. Δεν ξέρει ο κόσμος προς τα πού να μουτζώσει… Πόσα καντήλια να κατεβάσει… Οι τύποι πλέον δεν παίζονται. Η δουλικότητα και η υποχωρητικότητα με την οποία αντιμετωπίζονται οι ξένες απαιτήσεις δεν έχουν πλέον κανένα όριο. Έχει κοπεί εντελώς η αλυσίδα. Δεν μας έφθαναν οι εξωφρενικοί και πέραν κάθε ικμάδας δικαίου φόροι (οι οποίοι συνεχώς αυξάνονται, παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα), τώρα έχουμε και μια νέα… γραμμή Μαζινό, που έρχεται να μας κατσικωθεί, και με την οποίαν καλούμαστε να αναμετρηθούμε. Πρόκειται για τη διαβόητη «εισπραξιμότητα». Μία λέξη του οικονομικού καμπινέ, που στερείται ενάρετου νοήματος και που εξαπολύεται από τους… κεϊνσιανούς νεο-φιλελέδες δίχως αιδώ, χωρίς αισχύνη. Περί τίνος πρόκειται; (Τα λέω, για όσους δεν τα έχουν αντιληφθεί).

Υπάρχει, ως γνωστόν, αυτός ο εκτός τόπου και χρόνου (έτσι όπως εφαρμόζεται) Φόρος Ακίνητης Περιουσίας. Ό,τι πιο ακραίο μπορεί να σκεφθεί ένα διεστραμμένο μυαλό, προκειμένου να υφαρπάξει την περιουσία του απλού κόσμου (όχι του διπλού…) πετώντας τον στον δρόμο. Γιατί, τι είναι εκτός από αδιανόητη και απάνθρωπη ακρότητα το να φορολογείς την κατοχή μιας άχρηστης (απλής) περιουσίας και όχι την (ενδεχόμενη) απόδοσή της; Πώς μπορείς να φορολογείς ένα ετοιμόρροπο, λαϊκό κωλόσπιτο 30-40-50 ετών που δεν αποφέρει κανενός είδους κέρδος (απεναντίας, εμφανίζει μόνο ζημιά), ή ένα χέρσο χωράφι στο οποίο φυτρώνουν μόνο γαϊδουράγκαθα; Πρέπει να είσαι τελείως… γερμανοεύζων, για να σκαρφίζεσαι και να υλοποιείς τέτοια πράγματα.

Και δεν φθάνει αυτό. Το μυαλό των επιτελών μας, ή όσων τους... συμβουλεύουν, παίρνει κι άλλες ανάποδες, αγγίζοντας τα όρια της (εγκληματικής) γελοιότητας· εγκληματικής, ναι, όταν άνθρωποι τρέχουν, απεγνωσμένα, προς τον γκρεμό, για να σωθούν απ’ τη φωτιά… Ενώ, λοιπόν, ο λεγόμενος Φόρος Ακίνητης Περιουσίας (το γνωστό μεταλλαγμένο χαράτσι) έχει προϋπολογιστεί για το 2014 στα 2,85 δισεκατομμύρια ευρώ, ο φόρος που θα κληθούμε στην πραγματικότητα να πληρώσουμε θα είναι πολύ περισσότερος (γύρω στα 4 δισεκατομμύρια!). Πώς γίνεται αυτό; Μα εξ αιτίας του κοπρόσκυλου, που ακούει στο όνομα «εισπραξιμότητα».

Επειδή λοιπόν οι φωστήρες υπολογίζουν πως είναι δύσκολο να μαζέψουν τα 2,85 δισ., αν ζητήσουν τόσα ακριβώς, έβαλαν κάτω τα… διδακτορικά τους και σκέφτηκαν(;) το… ευφυές. Έλυσαν πριν από τον Ρώσο την Εικασία του Poincaré, όχι τρίχες… Δεν βάζουμε, είπαν, τούς «μαζί τα φάγαμε» να πληρώσουν 4 δις, απειλώντας τους πως θα τους πάρουμε σπίτια και χωράφια; Όλο και κάποιοι έντιμοι-ηλίθιοι θα βρεθούν και θα δώσουν το κάτι παραπάνω, προκειμένου να καλύψουμε όσους δεν πληρώσουν· ας πούμε τους πραγματικά φτωχούς, που θα τους πάρουμε, έτσι κι αλλιώς, και το τελευταίο τσαντίρι, και τους γνωστούς-αγνώστους (τους γνωστούς-αγνώστους απατεώνες ντε), που έχουν τον τρόπο να τα βρουν (αν υπάρξει λόγος να πιεστούν). Ε, κι αν τύχει –γιατί έντιμους-ηλίθιους έχει πολλούς η χώρα, τουλάχιστον όσο και λωποδύτες– και μαζέψουμε και κάτι παραπάνω (πες ότι από τα δυο-κι-ογδόντα-πέντε, πάμε στις τρεις-κι-εξήντα…) θα τους πούμε στο τέλος της χρονιάς πως έχουμε και… πρωτογενές πλεόνασμα κι ούτε γάτα, ούτε ζημιά.

Έντιμε-ηλίθιε πρόσεξε λοιπόν να δώσεις το κάτι παραπάνω, έχεις-δεν έχεις. Κι επειδή είσαι καλό παιδί και ο Θεός σ’ ακούει, προσευχήσου να γίνει κανας σεισμός, 6-7 ρίχτερ το λιγότερο, μήπως και πέσει το παλιόσπιτό σου… (Αλλιώς πάρε έναν κασμά και ριξ’ το μόνος σου…). Αν, μάλιστα, είσαι πάααρα πολύ καλό παιδί και γίνει 8-9 μπορεί ν’ ανοίξει ακόμη και το... στόμα της η γη, και να ρουφήξει το κωλοχώραφό σου… Έτσι, σίγουρα γλιτώνεις…