B-SIDES – JAN VAN DE ENGEL

Εκείνο που έχω αντιληφθεί από την ακροαματική επαφή μου με τους πατρινούς B-Sides είναι πως πρόκειται για ένα συγκρότημα με… αρχή, μέση και τέλος. Και το λέω τούτο από τότε που πρωτάκουσα το “Queen/ Forest” το 2008, και αργότερα το “Kill”, όπως και το πλήρες άλμπουμ τους “Story Without End” δύο χρόνια αργότερα.

Πενταμελής ομάδα με ξεχωριστό τραγουδιστή, δύο κιθαρίστες και μπάσο-ντραμς, οι B-Sides και στα καινούρια τραγούδια τους, που είναι τέσσερα (“Mom”, “Lions and crowns”/ “Subway”, “Love is cruel”) και κυκλοφορούν σε 250 αντίτυπα 33 στροφών 7ιντσου single (μαζί με ένθετο και bonus CD με επιπλέον track), δείχνουν χαρακτήρα. Καλοβαλμένες συνθέσεις που ρέουν δίχως… αναχώματα, ωραίες μελωδικές φράσεις, κιθαριστικά riffs που προσθέτουν στα κομμάτια… χορευτικά πλεονεκτήματα, τέλεια, αρμονική, κιθαριστική pop αφήγηση – αν αναφερόμαστε σε tracks όπως το “Subway”. Αν και ορισμένες φορές μου δίνεται η εντύπωση πως λείπουν τα keyboards, από το είδος της pop που αναπτύσσουν οι B-Sides, ακούγοντας το πώς συνεργάζονται οι κιθάρες στο έσχατο “Love is cruel”, λέω πως, τελικώς, είναι αχρείαστα.

Επαφή: www.b-otherside.gr

Θυμάμαι τον Jan van de Engel (Γιάννης Αγγελόπουλος) από το CD του “Misspent”, που συνδύαζε pop, folk, jazz και dance στοιχεία, κινούμενο κοντά σ’ ένα… jazztronica στυλ, όμως το παρόν 7ιντσο «Λαδόκολλα/ Quantity» είναι μάλλον διαφορετικό. Δίχως να «αποφεύγονται» οι dance και funk κατευθύνσεις υπάρχουν σαφείς αναφορές (στη «Λαδόκολλα») τόσο από το σκυλάδικο όσο και από το λαϊκοδημοτικό τραγούδι – τέλος πάντων απ’ ό,τι αποκαλούμε Ήχο της Ομόνοιας. Βασικά, τα συγκεκριμένα ηχοχρώματα μεταφέρονται από το όργανο, τα φωνητικά με echo και βεβαίως τους στίχους (ή κάποιους στίχους). Επειδή φρονώ πως ό,τι ακούγεται γίνεται από αγάπη και όχι από κοροϊδευτική διάθεση, λέω «ναι» στην προσπάθεια του Jan van de Engel να… μετακινηθεί και προς τα ’κει. Συγκρίνοντας δε και με το flip-side “Quantity”, που είναι ultra-funky και… χιπ-χοπ-φάνκι, αλλά δεν έχει την «πετριά» της «Λαδόκολλας», νομίζω πως ο... Ντε Ένγκελ μάλλον θα πρέπει να επικεντρωθεί ηχητικώς στα πέριξ της πλατείας· που πάντα είχε, έχει και θα έχει… ψωμί για πεινασμένους.

Επαφή: www.amolakalimba.gr