τζαζ «αστέρες» – νέες ηχογραφήσεις

CHARLES EVANS: Subliminal Leaps [More is More Records, 2013]

Από τους σημαντικούς βαρυτονίστες της νεότερης γενιάς, ο Charles Evans έχει έτοιμο το έκτο άλμπουμ της προσωπικής του διαδρομής· ένα άλμπουμ που ολοκληρώνεται με την κεφαλαιώδη παρουσία του David Liebman (σοπράνο σαξόφωνο), αλλά και με τις συμμετοχές των Ron Stabinsky πιάνο και Tony Marino μπάσο. Παράξενο setting (χωρίς ντραμς) και με τον συνδυασμό βαρύτονου-σοπράνου να κυριαρχεί, το “Subliminal Leaps” είναι ένα απαιτητικό jazz-improv άλμπουμ, που έρχεται να δώσει τις δικές του διαστάσεις στο ζήτημα της… διαισθητικής μουσικής επικοινωνίας. Φυσικά και υπάρχουν κώδικες επαφής μεταξύ των οργανοπαικτών, αφού οι δύο πνευστοί είναι παλαιοί γνώριμοι (ο Evans έχει σπουδάσει δίπλα στον Liebman – δίπλα στον Liebman δηλαδή έχει σπουδάσει όλος ο κόσμος) και άρα έτοιμοι να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις μιας ελεύθερης συνομιλίας. Με τον Evans να διατρέχει όλη την ακουστική γκάμα του οργάνου (από αλτίσσιμο μέχρι μπάσο) εμμένοντας σε εξω-τζαζικές πρακτικές, με ανάπτυξη δωδεκαφθογγισμών και άλλων λοιπών τεχνικών σύγχρονης κλασικής όσον αφορά στη συγχορδιακή διαδοχή (“Mahler method”), και με τον Liebman να επεμβαίνει κατά το δοκούν αυτοσχεδιάζοντας με έπαρση και ελευθερία, το “Subliminal Leaps” είναι ένα 47λεπτο έργο σύγχρονης μουσικής (καλύτερα), με την (ευρεία) jazz να έχει τη δική της ουσιαστική συνεισφορά.

Επαφή: www.moreismorerecords.com

PROJECT THEM: Project Them [Miles High, 2013]

Ρίχνοντας κανείς μια ματιά στην line-up των Project Them αντιλαμβάνεται αμέσως πως εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι σαν… super group. Με «σαν» ή χωρίς «σαν» οι Project Them είναι όντως ένα εξαιρετικό σχήμα αποτελούμενο από επαγγελματίες οργανοπαίκτες, από ανθρώπους δηλαδή που έχουν αλώσει τις σκηνές και τη δισκογραφία (οι περισσότεροι τουλάχιστον). Για ποιους συζητάμε; Κρατείστε ονόματα… Bob Franceschini τενόρο, φλάουτο (από την μπάντα του Mike Stern, τους Yellowjackets κ.ά.), Mark Sherman βιμπράφωνο (για το άλμπουμ του “The L.A. Sessions” είχα γράψει λόγια καλά την 6/9/2012), Mitchel Forman πιάνο, όργανο (συνεργάτης των Stan Getz, Gerry Mulligan, Wayne Shorter και πάει λέγοντας), ο μπασίστας Martin Gjakonowski (βασικός συνεργάτης του Duško Gojković), ο ντράμερ Adam Nussbaum (επίσης γνωστότατος από τις συμμετοχές του στα γκρουπ των Dave Liebman, Charles Lloyd, Gary Burton κ.ά.) και, τέλος, ο ιταλός πιανίστας σε πέντε tracks Paolo Di Sabatino (με περισσότερα από 20 άλμπουμ ως leader την τελευταία εικοσαετία). Όλοι αυτοί βρέθηκαν μαζί, τον Νοέμβριο του ’12, σ’ ένα στούντιο της πόλης Teramo της κεντρικής Ιταλίας, ηχογραφώντας μια σειρά συνθέσεων που αποδεικνύουν πρώτον απ’ όλα το μεταξύ τους δέσιμο –οι Project Them έχουν περιοδεύσει, δίνοντας συνεχή live σχεδόν σε όλη την Ευρώπη– και δεύτερον την συνθετική πληρότητα και την εκτελεστική τους άνεση· την διατύπωση δηλαδή ολοκληρωμένων τζαζ προτάσεων με ξεκάθαρα bop/ hard-bop ή και contemporary στοιχεία. Με πρωτότυπο λοιπόν υλικό (στο άλμπουμ υπάρχει μόνο μία version στο στάνταρντ “Close enough for love” των Johnny Mandel/ Paul Williams), με το τενόρο και το πιάνο να κρατούν τα ηνία σε από κοινού ή κατά μόνας παιξίματα (εντυπωσιακός ο Franceschini στα soli του), με το όργανο και τα vibes να παρέχουν πλείστα όσα groovy στοιχεία (στο “Minor turns” το πράγμα ξεφεύγει… για το καλό των sixties jazzheads) και με το rhythm section (εγκρατές ή δυναμικό) να κρατάει με απαράμιλλη προσαρμοστικότητα το κουιντέτο σε μία μόνιμη εντατική κατάσταση (υπόγεια ή μη), οι Project Them είναι μία ομάδα καταξιωμένων βιρτουόζων, που μπορεί αμέσως να καταξιωθεί και ως σχήμα. Αν δεν το έχει καταφέρει ήδη.

Επαφή: www.mileshighrecords.com