EMBRYO ανθολογία

Γράφοντας για πρώτη φορά για τους Embryo στο Δισκορυχείον δεν γίνεται να μην θυμηθώ το παρθενικό κείμενό μου, που φιλοξενήθηκε ποτέ στις σελίδες του Jazz & Τζαζ. Ήταν Ιανουάριος του 1995, όταν στο τεύχος 22 έβλεπα τέσσερις σελίδες του περιοδικού να αφιερώνονται σ’ αυτό το σημαντικό γερμανικό συγκρότημα (που το έχουμε απολαύσει πολλές φορές και στην Ελλάδα – με πρώτη την από 2/10/1978 εμφάνισή τους σε μιαν αίθουσα της Γερμανικής Σχολής Αθηνών στο Μαρούσι), με κατγραμμένες από την αφεντιά μου όλες τις έως τότε (mid-90s) περιπέτειές του. Φυσικά, αναφέρθηκα κι άλλες φορές όλα τα επόμενα χρόνια στους Embryo, παίρνοντας αφορμές από την πάντα ακμαία δισκογραφία τους, αλλά και από τις live εμφανίσεις τους (στην Αθήνα, την Πάτρα και αλλού ενδεχομένως) και χαίρομαι γιατί το πράττω πάλι τώρα, μετά από αρκετά χρόνια, γράφοντας για έναν σπάνιο και μοναδικής μουσικής αξίας δίσκο τους· το LP “Anthology”, που κυκλοφόρησε από την ιταλική Materiali Sonori [maso 012] το 1980 και που περιελάμβανε ανέκδοτο (έως τότε) υλικό του γκρουπ, βγαλμένο απ’ όλες τις φάσεις της ιστορίας του.

Η «Ανθολογία» άνοιγε με το φοβερό και τρομερό “Road to Asia” (σύνθεση του πάντα εκεί Christian Burchard), ηχογραφημένο τον Σεπτέμβριο του ’79, ένα κομμάτι που το απολαμβάνουμε και από το 2LP “Embryo’s Reise” [Schneeball, 1980]. Πρόκειται για έναν ύμνο του ethnic-rock, ένα μοναδικής δυναμικής κομμάτι στηριγμένο στις σφοδρές κιθάρες του Remigius Drexler (στο πρώτο μέρος του), στο ηλεκτρικό σάζι του Uve Müllrich (στο δεύτερο) και στο βιολί με τα πνευστά του Edgar Hofmann (στο τρίτο). Το “Mühldorf” από τη φερώνυμη πόλη της Βαυαρίας (ηχογραφημένο τον Ιούνιο του ’77) είναι ένα βαρύ ορχηστρικό με ωραίο όργανο από τον Michael Wehmeyer και ακόμη ωραιότερη κιθάρα από τον Roman Bunka, που παίρνουν επάνω τους όλο το κομμάτι (εξαιρώντας την… φυσαρμονική εισαγωγή). Γραμμένο το καλοκαίρι του 1975, το “Old days, old violinos” (πάντα συνθέτει ο Burchard) στηρίζεται φυσικά στο βιολί του Hofmann, αλλά εδώ το παν είναι μπασογραμμή του Müllrich. Στα δύο τελευταία tracks της πρώτης πλευράς, το “Sunsinging” και το “Dawai dawai” η συμβολή του Roman Bunka που τραγουδά, παίζοντας κιθάρα και ηλεκτρικό σάζι είναι αποφασιστική (ζωντανές εγγραφές από το Φθινόπωρο του 1974), φέρνοντας στη μνήμη μου κάτι από τον εξαίρετο δίσκο του “Dein Kopf ist ein schlafendes Auto” [Edition Goldader, 1980].
Η δεύτερη πλευρά ανοίγει μ’ ένα ακόμη παλαιότερο εντυπωσιακό track, ηχογραφημένο τον Ιούνιο του ’73. Το “Back from Africa”, όσο και να φαίνεται απίστευτο είναι βγαλμένο για δύο άτομα. Ο Roman Bunka χειρίζεται κιθάρα και μπάσο, ενώ ο Christian Burchard μέλοτρον, ντραμς και κρουστά. Ο ορισμός του πρώιμου ethnic-space-afro-funk. Στο “Empty pocket blueeyed voices” (rec. καλοκαίρι ’75) προστίθεται και η Maria Archer στο τραγούδι με την όλη σύνθεση να οδεύει σε εντελώς afro περιοχές, πριν το τελικό… φρικάρισμα. Το “Every day is okay” από το 1974 (έτσι είναι και ο τίτλος τού σχετικού CD, που κυκλοφόρησε το 1992) είχε την τύχη να περιλαμβάνει στη line-up των Embryo και τον Charlie Mariano, που «γράφει» στο άλτο. Killer funk, με φοβερά παιξίματα απ’ όλους, αλλά όχι και top από πλευράς εγγραφής (κρίμα!). “Dawai dawai” κι εδώ, και εν συνεχεία ένα μικρής διάρκειας track, το “TV story” από το φθινόπωρο του ’70. Ήχος… “Opal”, με Hansi Fischer φλάουτο, Edgar Hofmann σαξόφωνα, Ralf Fischer μπάσο, Alfred Jones κιθάρες και Christian Burchard ντραμς. Το closing track “Political prisoners”, ζωντανά ηχογραφημένο το καλοκαίρι του ’78  στο φεστιβάλ της πόλης Porta Westfalica, είναι ένα πυρωμένο funky-fusion με προφανή πολιτικά μηνύματα. Σημαντικότατος δίσκος.