o BLAZE FOLEY σε βινύλιο

Ποιος είναι ο Blaze Foley; Μπορεί ορισμένοι να ξέρουν, κάποιοι μπορεί να θυμούνται μια παλαιότερη ανάρτηση (27/3/2011), ενώ μπορεί να υπάρχουν και κάποιοι που να μην έχουν πληροφορηθεί τα σχετικά.

Να πω λοιπόν πως ο Blaze Foley (1949-1989) ήταν για χρόνια ένα από τα «καλύτερα κρυμμένα μυστικά» (όπως συνηθίζουμε να λέμε) της αμερικανικής τραγουδοποιίας. Ήρθε όμως και για το δικό του έργο το πλήρωμα του χρόνου, αφού οι απανωτές εκδόσεις των τελευταίων χρόνων έχουν βοηθήσει στην αποκρυπτογράφηση της προσωπικότητάς του, στην εξύψωση της καλλιτεχνικής φινέτσας του. Όπως είχα γράψει και τότε…

Ο Foley υπήρξε ένας περιπλανώμενος μουσικός, δίχως σταθερή στέγη (κοιμόταν σε σπίτια φίλων του, σε αυτοκίνητα ή ακόμη και σε μπαρ), και με μία απίστευτη γκαντεμιά όσον αφορούσε στις ηχογραφήσεις. Η πρώτη του στούντιο εγγραφή κατασχέθηκε από την DEA (Drug Enforcement Administration), όταν συνελήφθη ο παραγωγός του για ναρκωτικά. Ένα άλλο στούντιο άλμπουμ του (το master προφανώς) εξαφανίστηκε, όταν του σπάσανε ένα station wagon που κοιμόταν, κλέβοντας ό,τι υπήρχε μέσα. Ένα τρίτο βρέθηκε τυχαίως από ένα φίλο του μουσικό, στο αυτοκίνητό του, πολλά χρόνια μετά το θάνατό του, και πάει λέγοντας… Μ’ όλα τούτα δεν είναι ν’ απορεί κανείς με το γεγονός πως, ενόσω ζούσε, ο Blaze είδε μόνο ένα LP του να τυπώνεται – το “Blaze Foley”, στη Vital του Nashville, το 1984.

Γεννημένος κάπου στο Arkansas και ζώντας κυρίως στο Texas μία ζωή απολύτως έξω από τα όρια, ο Blaze Foley υπήρξε φιλάνθρωπος, παρ’ όλη τη δική του φτώχεια, γερός πότης και με μια, γενικώς, δική του ιδιάζουσα συμπεριφορά, ένας αυθεντικός wino δηλαδή, που έφυγε από τη ζωή μ’ έναν… ταιριαστό για την περίπτωσή του τρόπο. Πυροβολήθηκε σ’ έναν καυγά πατέρα-γυιού – ήταν φίλος με τον πατέρα, τον σκότωσε ο γυιός.
Ο Foley είχε πάθος με τις μονωτικές ταινίες (duct tape). Και όπως ωραία έγραψε κάποιος… τις χρειαζόταν, για να έχει ενωμένα τα διάφορα κομμάτια της ζωής του. Βασικά, τις χρησιμοποιούσε για να κρατάει σε μια… τάξη τις μπότες του, άλλα και για δεκάδες άλλους πρακτικούς λόγους. (Λέγεται, δε, πως είχε φτιάξει ακόμη και κοστούμι από μονωτική ταινία!). Όταν πέθανε, ο μύθος επίσης λέει πως οι φίλοι του (ο Townes Van Zandt ήταν ένας από τους πιο κοντινούς) τύλιξαν με μια τέτοια μονωτική ταινία το φέρετρό του, ενώ η Lucinda Williams του αφιέρωσε ένα δυνατό τραγούδι της, το “Drunken angel”. Δικά του κομμάτια απέδωσαν επίσης οι Kings of Leon, Lyle Lovett, Merle Haggard, Willie Nelson, John Prine κ.ά.

Το άλμπουμ “Sittin’ by the Road” (2015), που έχω στα χέρια μου, δεν είναι καινούριο, αφού είχε κυκλοφορήσει σε CD το 2010 από την Lost Art Records. Τώρα, όμως, η γερμανική Elite Records το ξανατυπώνει σε LP, δίνοντάς του μιαν άλλη διάσταση – πιο κοντινή, αν προτιμάτε, σ’ εκείνα που ήξερε και γνώριζε ο Blaze Foley. Το υλικό αποτελείται, βασικά, από σπιτικές εγγραφές που έγιναν (μ’ ένα-δυο μικρόφωνα προφανώς κι ένα επαγγελματικό κασετόφωνο) περί τα μέσα του ’70 και που αφορούν σε τραγούδια, τα οποία γνωρίσαμε τα επόμενα χρόνια μέσα από τη μικρή «επίσημη» δισκογραφία του και βεβαίως από την πολύ μεγαλύτερή της ανεπίσημη. Έχουμε, έτσι, την ευκαιρία να απολαύσουμε κομμάτια όπως το “Clay pigeons” από το φερώνυμο CD της Secret Seven του 2011 (“Ride ’til the sun comes up and down around me/ ’Bout two or three times/ Smokin’ cigarettes in the last seat/ Tryin’ to hide my sorrow from the people I meet/ And get along with it all”), το έξοχο “Election day” από το “Cold, Cold World” (2006) των Blaze Foley and The Beaver Valley Boys (“Hey Mr. Policeman, please don’t take my stuff/ It cost me too much money, and it probably ain’t enough/ To get me through Election Day/ Didn’t I hear you say/ That it’s alright, it’s alright, it’s alright?”), το ανεπανάληπτο “The way you smile” από το μοναδικό, εν ζωή, LP τού Blaze Foley το 1984, μα ακόμη και το “If I could only fly” από το παρθενικό 45άρι του “If I could only fly/ Let me ride in your big Cadillac” σε κάποια Zephyr Records, το 1979.

Σε γενικές γραμμές θα έλεγα πως το “Sittin’ by the Road” δεν κομίζει κάτι καινούριο στην εκτεταμένη πια δισκογραφία του Blaze Foley, προσφέρει όμως τη δυνατότητα σε κάποιους, σε όλους μας, να γνωρίσουμε αυτόν τον μοναδικό singer-songwriter με τον τρόπο που του αξίζει. Και αυτό μετράει.

Επαφή: www.creative-eclipse.com