ΜΙΧΑΛΗΣ ΔΕΛΤΑ 52,5167 βόρειο πλάτος - 13,2833 ανατολικό μήκος

Δεν ξέρω αν η μουσική, η κάθε μουσική, έχει πλέον πατρίδα ή δεν έχει (είναι ένα θέμα αυτό που μπορεί να μην είναι το πρώτο ας πούμε, δεν είναι όμως και το τελευταίο…), εκείνο που ξέρω είναι πως ο Μιχάλης Δέλτα προτείνει με το “Life is Now” (special limited edition βινύλιο και CD, που τυπώνει η Inner Ear) ένα γερμανικό-γερμανικό άλμπουμ. Κάτι που το δηλώνει εμμέσως πλην σαφώς και ο ίδιος μέσω των γεωγραφικών συντεταγμένων του Βερολίνου στο εξώφυλλο (52,5167^ο βόρειο πλάτος, 13,2833^ο ανατολικό μήκος), αλλά και με τις φωτογραφίες από τα κτήρια της Alexanderplatz στο innersleeve. Λογικό; Ναι, θα έλεγα. Καθότι πέρα από οποιεσδήποτε προσωπικές αναμίξεις ή καταδείξεις εκείνο που βγαίνει πάνω απ’ όλα, πάνω από τις μουσικές του Μιχάλη Δέλτα εννοώ, είναι η αστική… γερμανικότητά τους. Είναι η αντανάκλαση των μουσικών εκείνων που αναπτύχθηκαν στα ηλεκτρονικά εργαστήρια και στούντιο της Siemens π.χ. στα χρόνια του ’50, πριν πάρουν τον δρόμο προς την pop, καθώς μεταλλάσσονταν στο πέρασμα των δεκαετιών σε electronic, kraut και electro από τους Neu!, τους Kraftwerk, τους Harmonia και τους Cluster, και σε electro-pop εν συνεχεία απ’ όλους εκείνους που ακολούθησαν… Αυστηρή γερμανική μουσική λοιπόν, πάνω στην οποία δεν κόλλησε ποτέ τίποτα – καθώς ακόμη και το περισπούδαστο techno του Detroit αυτήν αντέγραψε, αυξάνοντας εν πολλοίς απλώς το beat. Ο Μιχάλης Δέλτα από την εποχή των Στέρεο Νόβα και βεβαίως στην προσωπική διαδρομή του τούτη τη μουσική ανατέμνει, παράγει και επεξεργάζεται, προσθέτοντας στο γενικότερο πλάνο τη δική του εκδοχή.

Στο “Life is Now”, που εμπεριέχει κι ένα μήνυμα σαν τίτλος –πως ό,τι ακούμε έχει να κάνει με το «τώρα» και πως εκείνο που προέχει είναι η πραγματικότητα που ζούμε–, ο Μιχάλης Δέλτα ξεδιπλώνει το concept του, το οποίον προσδιορίζεται αρχικώς από τους προγραμματικούς τίτλους (έτσι φρονώ) των κομματιών του (“Turned into light”, “Rising cities”, “How easy is to fly”, “Snowing in Berlin” κ.λπ.). Οι μουσικές του, πέραν των τίτλων λοιπόν (που λένε, επιμένω, κάτι αρκετό), μεταφέρουν αυτήν ακριβώς την ιστορία. Ηχητικά ψήγματα ενός τρόπου διαβίωσης ου μην αλλά και επιβίωσης στο άστυ, σ’ ένα άστυ της Δύσης εν πάση περιπτώσει, που διαγράφεται μέσα από ευθείες γραμμές-διαδρομές, από φώτα που ανάβουν ή σβήνουν, από άσπρα τοπία, από απλή μοναχικότητα ή από πιο σύνθετη μοναξιά. Μουσικές κλίματος, περιβάλλοντος χώρου, με minimal λογικές, χωρίς πλατιές εξάρσεις, που προσιδιάζουν στη σύγχρονη βορειοευρωπαϊκή ζωή, με τα λυμένα (υποτίθεται) προβλήματα και τις άλυτες (σίγουρα) νευρώσεις. Intermezzo σ’ αυτήν τη… νυχτωδία, αποτελεί το πιο ανέσπερο κομμάτι του άλμπουμ, το “With my whole being”, εκεί που οι κιθάρες και το μεταλλόφωνο του Χρήστου Λαϊνά, όπως και το τσέλο του Σταύρου Παργινού, μεταφέρουν διαφορετικές, και πιο οικείες προς εμάς, αισθήσεις. Μα το ίδιο θα έλεγα ακόμη και για το “The strongest light” που ακολουθεί, ένα όμορφο electro track, με ήχους πλήκτρων που ανακαλούν στη μνήμη μου αγαπημένα seventies σύνθια.

Η ηχητική αποτύπωση μιας κάπως μακάριας αστικής τοπιογραφίας είναι στο κέντρο της πιο νέας δουλειάς του Μιχάλη Δέλτα, και αυτή ακριβώς περιγράφεται με συνέπεια και γνώση στο “Life is Now”. Έτσι φρονώ.

Επαφή: www.inner-ear.gr