[Εξώφυλλο και κεντρικό θέμα στην καινούρια έντυπη LiFO είναι
η πιο πρόσφατη ελληνική τζαζ σκηνή, με αφορμή το 5ο Πανόραμα
Ελληνικής Τζαζ (4-6/12) που θα εξελιχθεί στη Στέγη]
Η ελληνική τζαζ έχει σχεδόν 100ετή ιστορία, αν
συνυπολογίσουμε τις οπερέτες της 10ετίας του ’20, όπως και ορισμένες
επιθεωρήσεις από την ίδια εποχή, που πρώτες εκείνες εμφάνισαν τζαζ στοιχεία στα
τραγούδια τους. Αυτόν τον σχεδόν ένα αιώνα η τζαζ στην Ελλάδα, η ελληνική τζαζ,
έχει περάσει από 40 κύματα, πριν μετατραπεί, την τελευταία 15ετία χοντρικά, σ’
ένα ευρύτατο καλλιτεχνικό σώμα, που ενδιαφέρει ακροατές και θεατές, παραγωγές
και media.
Ένας στενός ορισμός θα μας έλεγε πως «ελληνική τζαζ» είναι η
τζαζ που παίζεται από Έλληνες και που περιλαμβάνει, ενδεχομένως, ελληνικά
στοιχεία στις συνθέσεις και τους αυτοσχεδιασμούς των εκτελεστών της. Ένας
ευρύτερος, όμως, ορισμός θα μας έδειχνε πως ελληνική τζαζ είναι εκείνη που
δημιουργείται από οργανοπαίκτες (Έλληνες ή μη) που δραστηριοποιούνται στην
Ελλάδα, ή, ακόμη καλύτερα, πως ελληνική τζαζ είναι η τζαζ που παράγεται στον
τόπο μας σε όλες τις εκφάνσεις της, απ’ οποιουσδήποτε. Ένας τέτοιος… πληθωρικός
ορισμός, που έχει γεωγραφική βάση, είναι σίγουρο πως ανταποκρίνεται πιο «σωστά»
στη σημερινή πραγματικότητα.
Υπάρχει από την αρχή ένα ζήτημα, που απασχολεί και θα
απασχολεί και στο μέλλον. Τι εννοούμε όταν λέμε «ελληνική τζαζ»; Έχει κάποιο
ιδιαίτερο νόημα αυτή η φράση ή τη χρησιμοποιούμε, πολλές φορές και ελαφρά τη καρδία,
για να περιγράψουμε πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους καταστάσεις; Δύσκολο να
πει κανείς…
Γεια σου Φώντα πολύ ωραίο κατατοπιστικό άρθρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήNα συμπληρώσω και ενα γυναικείο φωνητικό γκρουπ?
τις "les trois fammes" (http://lestroisfemmes.gr/) Τις ξέρω γιατι συμμετέχει η κόρη ενός πολύ φίλου και καταπληκτικού ερασιτέχνη πιανίστα του Οθωνα Παναγιωτάκη η Μαντώ Παναγιωτάκη.
Και κάτι ακόμη: πόσο μου λείπει ο jazz fm? αναπληρώνει λίγο το κενό ο flash τα βράδυα αλλά χωρίς "πρόγραμμα"
Καλημέρα mak58. Παλιά ιστορία ο Jazz FM και με… σκοτεινά σημεία για το πώς είχε κλείσει τελικά.
Διαγραφήγια λέγε....έχει ενδιαφέρον
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω να πω τώρα κάτι περισσότερο mak58. Κάποια στιγμή να κοιτάξω τα χαρτιά μου...
ΔιαγραφήΠιστεύω πώς πρέπει να αναφερθεί το όνομα και το album του Κώστα Μπαλταζάνη - End of Seas (μια αρκετά καλή δουλειά ενός δάσκαλου με 30ετή πείρα βλ. Μοντέρνο Τμήμα στο Νάκα) αν μη τι άλλο τόσοι και τόσοι άλλοι αναφέρθηκαν ..Επίσης το όνομα Παναγιώτης Ανδρέου (μπάσο
ΑπάντησηΔιαγραφή) σας λέει κάτι; Μιλάμε για Ελληνες που κάνουν καριέρα στο εξωτερικό όπως ο Ραφαηλίδης και ο Κλαμπάνης... :Οσον αφορά τους εγχώριους υπάρχουν οι"The Next Step Quintet" , -Βέβαια οι Swing Shoes είναι πιο γνωστοί καθώς παίζουν τζαζ της παρέας...
Ήταν μια σύντομη, αλλά περιεκτική καταγραφή της ιστορίας της ελλληνικής τζαζ των τελευταίων 15 χρόνων, που λειτούργησε μια χαρά (διαβάστηκε πολύ εννοώ). Σε μια τέτοια καταγραφή κάποια ονόματα δεν αναφέρθηκαν. Ήταν λογικό να συμβεί αυτό. Όπως λογικά είναι και τα όποια… παράπονα, ως ένα βαθμό. Ανεξαρτήτως όλων αυτών εγώ είμαι υπερήφανος για το συγκεκριμένο κείμενο, που είναι «πλήρες», εμπεριστατωμένο και φίσκα στην πληροφορία.
ΔιαγραφήΤο όνομα του Μπαλταζάνη μπορεί να μην το ανέφερα, αλλά ανέφερα δύο φορές τους Iasis (στους οποίους έπαιζαν οι Μπαλταζάνης, Κιουρτσόγλου κ.ά.).
Υπάρχουν πολλοί έλληνες που κάνουν τζαζ καριέρα στο εξωτερικό και αν «πατήσετε» την ετικέτα “greek jazz” στο δισκορυχείον θα δείτε διάφορα τέτοια ονόματα που δεν αναφέρθηκαν. Ο σκοπός του κειμένου δεν ήταν να αναφερθούν «τα πάντα».
Τους Next Step Quintet τους ανέφερα, όπως ανέφερα και τους Swing Shoes. Πού είναι ακριβώς το πρόβλημα;