Ποιοι είναι οι V8 Carburetor
(V8 Καρμπυρατέρ), από
πού είναι και πώς αυτοπροσδιορίζονται; Είναι ο Νικολάκης κιθάρα, φωνή, ο
Βαγγέλης Β. κιθάρα, φωνή, ο Τζώνης μπάσο και ο Βαγγέλας ντραμς. Αμφότεροι οι
Βαγγέληδες σωστά γραμμένοι στην αγγλική, χωρίς “n”, ανάμεσα στο “a” και το “g”, ενώ ισχύει κι εκείνο που γράφουν στο
ένθετο τού “Street Cocaine”
[B-otherSide/ Weird Face, 2015]… “powered speed rock n’ roll blues from Athens”. Εντάξει… το blues μπορεί να το ψάχνεις λίγο με το κιάλι (στο τελευταίο βασικά κομμάτι τους, το “Horny n’ boogie”), αλλά το speed rock n’ roll ισχύει
100%. Αλλά μπορεί να ισχύει και το punk και το hardcore,
παρότι εμένα μ’ αρέσει πιο πολύ το αρχικό (το… speed rock n’ roll εννοώ). Κολλάει περισσότερο και με
την οκτακύλινδρη, που την ακούμε υποθέτω να παίρνει μπρος, να μαρσάρει και να
φεύγει στο εισαγωγικό “V8
carburetor”.
Εκείνο που πρέπει να πούμε είναι πως η βάση όλων αυτών των γκρουπ (και των V8 Carburetor, και όσων τούτοι οι Αθηναίοι αγαπάνε) είναι οι Motörhead, με τις όποιες επιμέρους αφαιρέσεις ή προσθήκες. Από ’κει, από τους Motörhead, οι V8 Carburetor κληρονόμησαν την αλήτικη και βρώμικη εκφορά, την αγάπη για το σπινταρισμένο μέταλλο, τα… παλιόλογα και το ανάλογο φτύσιμο. Οι τίτλοι των τραγουδιών τους (“Devil’s path”, “Street cocaine”, “Red light blues”, “69 ways”, “Drink, fight and fuck”) μαρτυρούν για όλα τούτα. Και βεβαίως και πάνω απ’ όλα μαρτυρά το άκουσμα σ’ αυτό το πολύ ιδιαίτερο φορμά. Επτάιντσο LP που παίζει φυσικά στις 33 1/3 στροφές και που περιέχει συνολικώς εννιά τραγούδια! (Τέτοιες φόρμες, 7ιντσα LP εννοώ, «κόβονταν» κατά κόρον στο πρώην eastern block, ενώ στη Δύση δεν πρέπει να πολυπερπάτησε αυτός ο τύπος). Ξέρετε, η φόρμα ορισμένες φορές σχετίζεται και με το υλικό της εγγραφής. Και εδώ το… ξεμπουκωμένο-γκαζωμένο 33άρι ταιριάζει μια χαρά, σ’ ένα δισκάκι (175 αριθμημένες κόπιες) που μπαίνει με τις μπάντες και τρέχει μαλλιοκούβαρα.
Εκείνο που πρέπει να πούμε είναι πως η βάση όλων αυτών των γκρουπ (και των V8 Carburetor, και όσων τούτοι οι Αθηναίοι αγαπάνε) είναι οι Motörhead, με τις όποιες επιμέρους αφαιρέσεις ή προσθήκες. Από ’κει, από τους Motörhead, οι V8 Carburetor κληρονόμησαν την αλήτικη και βρώμικη εκφορά, την αγάπη για το σπινταρισμένο μέταλλο, τα… παλιόλογα και το ανάλογο φτύσιμο. Οι τίτλοι των τραγουδιών τους (“Devil’s path”, “Street cocaine”, “Red light blues”, “69 ways”, “Drink, fight and fuck”) μαρτυρούν για όλα τούτα. Και βεβαίως και πάνω απ’ όλα μαρτυρά το άκουσμα σ’ αυτό το πολύ ιδιαίτερο φορμά. Επτάιντσο LP που παίζει φυσικά στις 33 1/3 στροφές και που περιέχει συνολικώς εννιά τραγούδια! (Τέτοιες φόρμες, 7ιντσα LP εννοώ, «κόβονταν» κατά κόρον στο πρώην eastern block, ενώ στη Δύση δεν πρέπει να πολυπερπάτησε αυτός ο τύπος). Ξέρετε, η φόρμα ορισμένες φορές σχετίζεται και με το υλικό της εγγραφής. Και εδώ το… ξεμπουκωμένο-γκαζωμένο 33άρι ταιριάζει μια χαρά, σ’ ένα δισκάκι (175 αριθμημένες κόπιες) που μπαίνει με τις μπάντες και τρέχει μαλλιοκούβαρα.
Επαφή: www.b-otherside.gr
Ωραίο, ψυχωμένο πεντακάθαρο punk δεύτερης γενιάς οι τύποι. Τι "powered speed rock n’ roll blues" και λοιπές αρλουμπο-μοτορχεντιές μας τσαμπουνάνε. Εμένα γιατί έρχονται στο αυτί μου οι Peter and the Τest Τube Βabies;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι V8 Carburetor μάλλον γουστάρουν περισσότερο τους Zeke, οι οποίοι είχαν εικόνισμα τους Motörhead (για να μην πω και τους bikers Dumpy’s Rusty Nuts) όπως και διάφοροι άλλοι «χαρντκοράδες».
Διαγραφήτζιζ για τους Motοrhead (με ελληνικο ομικρον), ειναι η μπαντα που λατρευουν να μισουν
Διαγραφήμπομπα ειναι οι νεαροι με καργα γαμηστερες αναφορες, γενικα παιζει μια γεματη παρτιδα απο νεες μπαντες που φορτωνουν τερμα χυμαδιο και μπραβο και ευγε
Δηλαδή το σόλο στο 0:59 θυμίζει σε κανέναν ...πανκ;
ΔιαγραφήΠέραν του σόλο το γενικότερο attitude, όπως το λένε, περνάει και από το punk.
ΔιαγραφήFonda,
ΑπάντησηΔιαγραφήxexnas toys metalra re file!!!
treli rokentroll mpanta pou den exei ginei gnosti .
na kanei kati H bother side.
regards from UK
Ποιοι είναι αυτοί ρε φίλε; Στείλε κανένα link.
Διαγραφήνεανισμοι...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://youtu.be/RkH8AKnqSk4