THE SAVAGE YOUNG BEATLES Αμβούργο ’61

Η φωτογραφία στο εξώφυλλο μιλάει από μόνη της. Τέσσερις πιτσιρικάδες με μαύρα δερμάτινα μπουφάν και φυσικά με τα ανάλογα παντελόνια, με βλέμματα γεμάτα αμφιβολία να ποζάρουν για τις ανάγκες της… αμβούργιας νύχτας κάποτε στις αρχές των sixties. Τίποτα μα τίποτα δεν θα ήταν δυνατόν να προμηνύσει την καταιγίδα των επόμενων ετών. Λογικώς τα κομμάτια του άλμπουμ “This is the..... The Savage Young BEATLES” είναι ηχογραφημένα προς τον Ιούνιο του ’61, όταν και εγκαταλείπει το γκρουπ ο Stuart Sutcliffe (1940-1962), κατά τη διάρκεια δηλαδή του δεύτερου ταξιδιού των Beatles στο Αμβούργο.

Το εξώφυλλο του ελληνικού LP στην MINOS από το 1981

Το ρεπερτόριο της μπάντας εκείνα τα χρόνια αποτελείτο από μεγάλα και λιγότερα μεγάλα hits της μαύρης μουσικής, αλλά και του rock n’ roll, καταδεικνύοντας αν μη τι άλλο τη διάθεση των Beatles να ερμηνεύσουν εκείνα τα σπουδαία κομμάτια με μιαν αίσθηση σιγουριάς περισσότερο, παρά πρωτοτυπίας. Ανάμεσά τους το κλασικό “What’d I say” (ή “What I say”) του Ray Charles, αλλά και το “Ruby baby” των Lieber και Stoller που είχαν πρωτοπεί οι Drifters. Βεβαίως, ακόμη τότε οι Beatles δεν ήταν παρά το γκρουπ συνοδείας ενός επιτυχημένου βρετανού rocker εκείνων των χρόνων στη Δυτική Γερμανία, του Tony Sheridan (1940-2013) και οι οποίοι με μεγάλη δυσκολία θα κατόρθωναν να πείσουν τον παραγωγό της Polydor Bert Kaempfert ούτως ώστε να ηχογραφήσουν ένα ολοδικό τους κομμάτι, το αρκετά καλό instrumental “Cry for a shadow” (Harrison-Lennon) που ανοίγει και το άλμπουμ.

Ίσως, μάλιστα, περισσότερο ακόμη και από τα ίδια τους τα κομμάτια να είχε μεγαλύτερη σημασία το ντύσιμό τους και το πώς απ’ αυτό το κάπως επιθετικό look θα έσκαγαν μύτη με κοστουμάκια και γραβάτες, λίγα χρόνια αργότερα, λανσάροντας μιαν άνευ προηγουμένου μόδα. Να τι γράφει ο Mick Farren στο όπως-όπως μεταφρασμένο Μαύρο Δερμάτινο Μπουφάν [Στύγα, Αθήνα 1991]:

«Όταν οι Beatles έφτασαν στο Αμβούργο στα τέλη της δεκαετίας του ’50 (σ.σ. ήταν Αύγουστος του ’60) , οι Γερμανοί ήταν πολύ μπροστά από την άποψη του δερμάτινου ρουχισμού. Ήταν πολύ φυσικό το ότι πριν το τέλος του, ο Stuart Sutcliffe, που ξόδεψε ένα σημαντικό μέρος της ζωής του με το να μιμείται τον James Dean, σαν αντιστάθμισμα της ανικανότητάς του στο παίξιμο του μπάσου, μιμήθηκε το στυλ του Horst Buchholz (σ.σ. γερμανός ηθοποιός που ενσάρκωσε τον 'δερμάτινο' αμφισβητία στα μέσα των fifties). Ήταν αυτός που παρασύροντας κι άλλους μαζί του καθιέρωσε το καουμπόικο βρώμικο στυλ, που για τους Beatles ήταν το πρώτο βήμα για τη δόξα. Οπωσδήποτε τα μαύρα δερμάτινα φαίνεται ότι είχαν ταράξει σοβαρά τον Brian Epstein, ο οποίος βιάστηκε ν’ αλλάξει το ντύσιμο του γκρουπ μ’ εκείνα τα χαζά Pierre Cardin κοστούμια. Από τα βάθη της νεύρωσής του πίστευε ότι το δερμάτινο ήταν ένα προσωπικό ελάττωμα, αποκρουστικό για τους σωστά σκεπτόμενους ανθρώπους».

Το “This is the..... The Savage Young BEATLES” κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην Αμερική, σε ετικέτα Savage, προς τον Οκτώβριο του ’65 και μια τέτοια κόπια με το πρώτο πορτοκαλί εξώφυλλο πουλιέται ακόμη και σήμερα γύρω στα 500 ευρώ (ή και περισσότερο). Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, σε μάλλον ανύποπτο χρόνο, το άλμπουμ κυκλοφορεί ξανά στην Αμερική… για την υπεράσπιση των οικονομικών δικαιωμάτων του «αδικημένου» πρώτου ντράμερ των Beatles, του Pete Best. Μάλιστα οι... παραδόπιστοι Αμερικάνοι είχαν φθάσει στο σημείο να υπολογίσουν τότε, το 1981, τα διαφυγόντα κέρδη του Best σε 25 εκατομμύρια δολάρια!

Δεν ξέρω αν ο συμπαθής Pete Best μπόρεσε να βάλει κανα φράγκο παραπάνω στην τσέπη του απ’ αυτή την ιστορία, εκείνο που ξέρω είναι πως το “This is the..... The Savage Young BEATLES” σε LP, και με το σχεδόν αυθεντικό αμερικανικό cover του ’65, κυκλοφόρησε ξανά (πλην Αμερικής) αρχικώς μόνον από την MINOS στην Ελλάδα (στην πορεία τυπώθηκε και αλλού) και μάλιστα με δύο ετικέτες! Την μία, την χαρακτηριστική πορτοκαλί (στην οποίαν η MINOS «έσπρωχνε» τα ξένα άλμπουμ της) και με κωδικό MAL - MILP 10065 (1981) και μιαν άλλη λευκή, που μάλλον είναι σπανιότερη, την PB Records Ltd N.Y.C. με κωδικό 88 A και άνευ χρονιάς στο label.

Aυτό το ελληνικό LP το πουλάνε διάφοροι στο discogs με τιμές από 25 έως 40 ευρώ, αν και κανείς δεν διευκρινίζει αν πουλάει την πορτοκαλί ή την λευκή ετικέτα… Μάλλον όλοι πουλάνε την πορτοκαλί…