Αφροκουβανός
πιανίστας είναι ο Aruán Ortiz, γεννημένος πριν 44 χρόνια στο Σαντιάγο της
Κούβας. Με παρουσία (και δισκογραφική) στα τζαζ πράγματα, που απλώνεται πέραν
της 20ετίας, ο Ortiz
(για άλμπουμ του οποίου με το τρίο του είχαμε γράψει πέρυσι στο δισκορυχείον)
εμφανίζεται τώρα μ’ ένα σόλο πιάνο CD, το πρώτο του όπως διαβάζω μετά από 20 χρόνια, που έχει τίτλο “Cub(an)ism” [Intakt Records, 2017].
Ο Ortiz είναι ρηξικέλευθος μουσικός, κάτι που αποδεικνύεται και από το συγκεκριμένο CD με τον τίτλο-λογοπαίγνιο... “Cub(an)ism”. Τι «κρύβει» η λέξη; Από τη μια μεριά την
«κουβανικότητα» (στη μουσική) και από την άλλη τον «κυβισμό» (επίσης στη
μουσική). Αυτές τις δύο αισθητικές κατευθύνσεις επιχειρεί να συνταιριάξει στο
άλμπουμ του ο Ortiz,
και μάλλον το επιτυγχάνει. Θέλω να πω πως υπάρχουν συνθέσεις, εδώ, στις οποίες
είναι προφανής η αφρο-λατινική καταγωγή τους, με το ρυθμικό παίξιμο του πιάνου
και την εν γένει κρουστή αντιμετώπισή του [άκου π.χ. το εισαγωγικό “Louverture op.1 (Château de joux)”] και άλλες, όπως το 11λεπτο “Cuban cubism”, που συνδυάζει την αφρικανικότητα με τα
«γεωμετρικά» ρυθμικά μοτίβα, φέρνοντας στη μνήμη τα ragtime του Στραβίνσκι (“Piano-Rag-Music”), τα κατ’ εξοχήν έργα του μουσικού κυβισμού.
Δεν θα την αποκαλούσα «φιλόδοξη» την προσπάθεια του Ortiz, γιατί με κάτι τέτοιο θα φαινόταν πως υποτιμώ τη δουλειά του – κάτι
που δεν θα ήταν ορθό. Το “Cub(an)ism / Piano Solo” έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ως άλμπουμ, και σίγουρα θα ενθουσιάσει
πρώτους όλων τους τζαζ πιανίστες – χωρίς να αποκλείεται στη διαδρομή και το
ελαφρώς μυημένο κοινό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου