CHANTAL MORTE από το blues ξεκινάνε, άγνωστο πού καταλήγουν

Είδα στο discogs πως το “Mental Short” [Atypeek Music, Animal Biscuit, 2017] των Chantal Morte είχε κυκλοφορήσει σε βινύλιο το 2012. Δεν ξέρω… Εγώ πάντως έχω τώρα μπροστά μου ένα CD σε κάλυμμα 45αριού(!), που περιέχει ακριβώς τα ίδια δέκα έξι tracks, που περιείχε και το LP – οπότε, ίσως, θα ήταν φρονιμότερο να γράψουμε για κάποια επανέκδοση(;). Ξαναλέω… δεν ξέρω. Το  CD πάντως είναι κυκλοφορία του καλοκαιριού και γι’ αυτό θα πούμε, τώρα, ό,τι πούμε…

Γάλλοι είναι οι Chantal Morte (Mika Chantal & Roco Morte) και το άλμπουμ τους βγάζει οπωσδήποτε μια «νταρκίλα», αν και η βάση του είναι το blues! Περίεργα πράγματα… Ναι το blues, το οποίο διαστρέφουν και ορχηστρικά και φωνητικά, προτείνοντας ένα αποστασιοποιημένο μίγμα από θορύβους, ακρότητες και φωνητική διαχείριση από παλαιό Nick Cave, μέχρι… Yell-O-Yell. 

Τα περισσότερα κομμάτια είναι δικά τους, σε στίχους Giless M. Fakir και Mika Pusse (αποδίδουν οι ίδιοι και σε μερικά μαζί με τον Koonda Holaa), ενώ υπάρχουν και δύο διασκευές – μία στο “Alabama song” των Kurt Weill-Bertold Brecht και μία στο “Maxim’s” του Serge Gainsbourg.

Εντάξει, ενδιαφέρον υπάρχει… δεν το συζητώ. Και όσο και αν σε ταλαιπωρεί η ιδέα να σκέφτεσαι πως το μέλλον του blues μπορεί να είναι κάτι σαν κι αυτό, δεν παύει οι Γάλλοι να κάνουν καλή δουλειά, σ’ ένα παράλληλο ηλεκτρονικό, πειραματικό και noisy κύκλωμα, μίλια μακρύτερα από απόψεις τύπου Moby (“Play”) κτλ. 
(Τον ανέφερα τον τελευταίο, για να μη νομιστεί πως μπορεί να υπάρχει κάτι εδώ που να τον θυμίζει).

Επαφή: www.creative-eclipse.com