ARIS PAPADOPOULOS QUARTET

Δεν ξέρω πόσο καινούριο είναι το Aris Papadopoulos Quartet, όμως τα μέλη του δεν είναι καθόλου καινούρια στον ελληνική τζαζ σκηνή.

Ο πιανίστας Άρης Παπαδόπουλος, διαβάζω από το προσωπικό site του, ήταν στους Isomorphic το 2004 και πως έχει συνεργαστεί με διάφορους μουσικούς τού χώρου (τον ντράμερ Στέφανο Χυτήρη, τον επίσης ντράμερ Νίκο Παπαβρανούση κ.ά.). Ο κιθαρίστας Γιώργος Σταυρουλάκης έχει κι αυτός την ιστορία του, αφού έχει βρεθεί στο πάλκο με τον Chad Lefkowitz-Brown ανάμεσα σε άλλους, ενώ και η παρουσία του στους 03 (όζον) και στους Triplicity δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Εν συνεχεία και ο κοντραμπασίστας Χρυσόστομος Μπουκάλης έχε παίξει με Τάκη Μπαρμπέρη, Κώστα Μπαλταζάνη κ.ά., έχοντας ακόμη εμφανίσεις με τα σχήματα Anakata, Notalibre, Strovili, Harris Lambrakis Quartet κ.λπ., ενώ για τον ντράμερ Νίκο Σιδηροκαστρίτη δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, καθώς η παρουσία του είναι πολύχρονη στα μουσικά δρώμενα του τόπου (από την εποχή των Morel κι ακόμη πιο πίσω). Αυτοί οι τέσσερις μουσικοί βρίσκονται μαζί για τις ανάγκες του άλμπουμ “Endeavors”, το οποίο κυκλοφορεί σε ωραία digipak συσκευασία από την TheLyst Records, με περιεχόμενο εννέα συνθέσεις του Παπαδόπουλου ενορχηστρωμένες από το γκρουπ.

Πιάνο, κιθάρα, μπάσο, ντραμς λοιπόν, άνευ γκεστ και χωρίς άλλες στουντιακές φιοριτούρες έχουμε εδώ... εννοώντας την ύπαρξη ενός καθαρού τζαζ κουαρτέτου, που έχει σα βάση του τη σύνθεση και φυσικά τον ελεγχόμενο αυτοσχεδιασμό – εκείνον, που μπορεί να δώσει μιαν άλλη διάσταση στα «θέματα», δίχως αναγκαστικώς να τα διαλύει. Θα σημείωνα, ακόμη, πως στην περίπτωση τού Aris Papadopoulos Quartet εκείνο που μετράει και αποκτά ιδιαίτερο νόημα σχετίζεται και με το πώς κατανέμονται οι «πάσες» κατά τη διάρκεια της εγγραφής (της ανάπτυξης των συνθέσεων και των αυτοσχεδιασμών δηλαδή), καθώς και οι τέσσερις μουσικοί μπορεί να έχουν διακριτό ρόλο, δείχνοντας ταυτοχρόνως και πλήρη επικοινωνιακή επάρκεια. Οι βάσεις, εξάλλου, που θέτει ο Παπαδόπουλος είναι συγκεκριμένες. Και είναι ποικίλες. Blues-rock ας πούμε στο “Referendum”, ελληνολαϊκό στο “Dog song”, παραδοσιακό τραγούδι στο “Desimi” κ.ο.κ. Υπάρχουν κομμάτια στο “Endeavors” με μεγάλη παικτική δύναμη, όπως το “Do it like this”, με το πιάνο να παίρνει φωτιά, και άλλα στο ύφος της jazz-ballad (“Blow the rainbow”), που επίσης διατρέχονται από τρανή εσωτερική ταραχή.

Γενικά, το “Endeavors” είναι πολύ ανεβασμένο ως άκουσμα. Κι αυτό δεν είναι κοινός τόπος στην jazz, εκεί όπου συχνά επιλέγονται και οι χαμηλοί τόνοι προκειμένου να εκφραστούν οι ανάλογου ύψους/ύφους καταστάσεις.

Απολαυστικότατοι οι φίλοι μας… αυτό να κρατήσουμε.

Επαφή: www.arispapadopoulos.com