ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 31

4/7/2017

Τυφλή τρομοκρατική βία μόνο από την ακροδεξιά... Το πρώτο τρικάκι από τα τέλη '76 (κηδεία αρχιβασανιστή Μάλλιου), αρχές '77 προτρέπει ανοιχτά σε επιθέσεις. Το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη από τον Ιούνη του '78, περιγράφει δύο από τις πάμπολλες ακροδεξιές τρομοκρατικές ενέργειες που ακολούθησαν...

4/7/2017

Ξέπλυμα της ακροδεξιάς στον ΑΝΤ1 του Κυριακού από τον Πρετεντέρη (χειραψίες με Πλεύρη και Μιχαλολιάκο ως ευγενής οικοδεσπότης) στα nineties. Δεν τους ήξερε τότε ο Great Pretender, ήταν 0,3% (έτσι είχε πει ο ίδιος!)... Λες και χρειάζεται να είσαι κάτι περισσότερο, για να σκοτώσεις ή να τρομοκρατήσεις.

3/7/2017 

Ορισμένοι περιμένουν τη ΝΔ να έρθει για να φτιάξει την κρατική τηλεόραση. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ανέκδοτο!

Η κρατική ραδιοφωνία-τηλεόραση στην Ελλάδα δεν θα φτιάξει ποτέ. Δεν έφτιαξε όταν σε υψηλές θέσεις της βρέθηκαν άνθρωποι με @@ όπως ο Δημήτρης Χορν ή ο Ροβήρος Μανθούλης και θα φτιάξει από τους μπιστικούς του Μητσοτάκη;

Προσωπικά, δεν μ’ ενδιαφέρει καθόλου η ΕΡΤ – παρότι (κι εγώ) την πληρώνω. Θα έδινα όμως μια βάση σε κάποιον, που θα ήθελε να πετύχει 2-3 πράγματα και που θα ξεκινούσε έναν… προγραμματικό λόγο του ως εξής: «προτείνω η δημόσια τηλεόραση να μεταδίδει πρόγραμμα 6-7 ώρες την ημέρα, όχι περισσότερο».

Θα ήταν μια καλή αρχή…

2/7/2017 

>>Αργά το βράδυ της Παρασκευής πήρε εξιτήριο από τον "Ευαγγελισμό" ο πρώην πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος ύστερα από τριάντα έξι ημέρες νοσηλείας. Καμία από αυτές τις τριάντα έξι ημέρες δεν βρήκε χρόνο ο Αλέξης Τσίπρας για να επισκεφθεί το θύμα μιας τρομοκρατικής δολοφονικής απόπειρας. Αυτό όμως δεν ήταν το πιο χαμηλό σκαλοπάτι. Υπάρχει και χαμηλότερο. (…)<< Μπλα… μπλα… μπλα…

Φυσικά ο Τσίπρας έπρεπε να πάει… Και μερικοί ακόμη σαν τον Πέτρο Τατσόπουλο, που γράφει τα παραπάνω λόγια...

Λίγα λόγια συμπάθειας από ορισμένους, για έναν από τους πιο αντιπαθείς Έλληνες των τελευταίων δεκαετιών, που του δόθηκε η δυνατότητα πρωθυπουργίας μέσω κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος (με ό,τι αυτό επέφερε), δεν είναι, όντως, και τόσο σπουδαίο…

2/7/2017 

Ααααααααα... Τη δροσιά του να 'χουμε...

1/7/2017

Τελικά αυτό που έλεγα από χρόνια έγινε. Βρέθηκαν κάποιοι και βγάλανε ένα 45άρι με δυο τραγούδια του Νίκου Λαβράνου από το OST της… ακατονόμαστης ταινίας του Νίκου Μαστοράκη Island of Death (1976). Τα τραγούδια είναι έξοχα, φυσικά, και τραγουδούν σ’ αυτά ο Δάκης και η Μίλλη Καραλή.

Ποιοι είναι αυτοί που έκαναν την έκδοση; Ένα σκωτσέζικο label (At War With False Noise), μαζί με ένα μάλλον ελληνικό (Giallo Disco). Φυσικά έγινε μισή δουλειά, αφού από το δισκάκι απουσιάζει ίσως το ωραιότερο τραγούδι του σάουντρακ, το “Do you love me?”, οπότε μπορεί ακόμη να ελπίζουμε για μια καλύτερη έκδοση, με όση μουσική διασώζεται, συν το απαραίτητο booklet με extras, φωτογραφίες κ.λπ.

Μάγκες μου τρέξτε… 

1/7/2017 

ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ

>>Την τελευταία της πνοή άφησε μία 62χρονη γυναίκα που εργάζεται στην καθαριότητα του δήμου Ζωγράφου, εν ώρα εργασίας, το βράδυ της Παρασκευής. Σύμφωνα με πληροφορίες η άτυχη γυναίκα την ώρα που ακολουθούσε το απορριμματοφόρο έχασε τις αισθήσεις της αλλά όλα δείχνουν πως επρόκειτο για ανακοπή καρδιάς.<< 

62 χρονών γυναίκα μάζευε σκουπίδια, αντί να κάθεται σπίτι της, στο έρκοντίσιον της και να τρώει τη σύνταξή της, τα δεδουλευμένα της. Κι έχουμε και τις άθλιες αναρτήσεις της Αφροδίτης Μάνου από δίπλα. Άι τράβα από ’κει πέρα φτιάξε κανα γεμιστό...

1/7/2017 

Ο απαράδεκτος Σόιμπλε εξακολουθεί να λέει πως δεν ευθύνεται εκείνος για τις περικοπές των συντάξεων στην Ελλάδα, υποστηρίζοντας πως αυτές είναι στα ίδια επίπεδα με τις γερμανικές, λαμβάνοντας υπ' όψη το ΑΕΠ (και άρα θέλουν κόψιμο). Με τη διαφορά, όμως, πως ο Σόιμπλε είναι εκείνος που καταβύθισε το ΑΕΠ της Ελλάδας τουλάχιστον κατά 25% τα τελευταία χρόνια. Αλλά τούτο δεν το λέει...

Ο άνθρωπος αυτός ακούει τη λέξη «σύνταξη» και τρελαίνεται. Στην πατρίδα του τού την πέφτουνε, γιατί αρνείται μανιασμένα να εξισώσει τις συντάξεις των Ανατολικογερμανών με τους Δυτικογερμανούς, για τους οποίους (Ανατολικογερμανούς) το μόνο που έχει να προτείνει είναι αυξήσεις εισφορών!

 Η δε γελοιοποίησή του ξεπερνάει το ταβάνι, όταν υποστηρίζει πως υπάρχουν Έλληνες που του λένε πως έχει «απόλυτο δίκιο» για όσα κάνει και πως εκείνος από σεμνότητα δεν το διατυμπανίζει!

 Θα πρέπει, λοιπόν, κάποιος να του υπενθυμίσει πως πάντα θα υπάρχουν και τέτοιοι…Έλληνες. Είναι αποδεδειγμένο αυτό. Συμβαίνει σε όλες τις ιστορικές περιόδους. 

30/6/2017

Όποιος έχει τύχει να περάσει έξω από δημοτικό σχολείο σε περίοδο «γυμναστικών επιδείξεων», όπως τις λέγαμε παλιά, θα διαπιστώσει πως τα τραγούδια που ακούγονται εκεί, από τις μεγαφωνικές, είναι… Βίσση, Βανδή, Καρβέλας, Χατζηγιάννης και άλλα ανάλογα, χαζά ή αδιάφορα.

Το ότι, έστω και στο μάθημα των Θρησκευτικών, τα παιδάκια θα έχουν την ευκαιρία ν’ ακούσουν το «Μικρό παιδί σαν ήμουνα» με τον Ζωγράφο ή το «Με την Ελλάδα καραβοκύρη» με την Νταντωνάκη (που δεν θα τ’ ακούσουν ούτε στο σπίτι τους, ούτε πουθενά αλλού) μόνο ως ΚΕΡΔΟΣ μπορείς να το πάρεις. (Τα τραγούδια δεν τα είπα τυχαία - βρίσκονται όντως στην playlist).

Τώρα, αν δεν ακούσουν και Αγγελάκα… ε, εντάξει, δεν θα χάσουν και τίποτα.

Ας τον ανακαλύψουν πιο μετά… μόνα τους. 

30/6/2017 

Για την playlist των θρησκευτικών…
«Δεν θέλω να συμμετέχω σε εκπαιδευτικά πονήματα εάν αυτά χρειάζονται την έγκριση οποιουδήποτε ιερατείου. Ακόμα κι αν με εγκρίνουν αυτοί, δεν τους εγκρίνω εγώ γι’ αυτόν τον ρόλο». 

Σιγά ρε Αγγελάκα, γέμισε η μπανιέρα… τρίχες.

Τα ελληνικά τραγούδια που μπαίνουν ως «ύλη» στο μάθημα των Θρησκευτικών είναι μια χαρά και φυσικά πολύ καλύτερα (γενικά) από τα βλακώδη άσματα, τύπου κατηχητικού, που θα μπορούσε δυνητικά ν’ ακούγονται. Τώρα, αν μερικά δεν τα γουστάρει η Εκκλησία είναι ένα θέμα που θα λυθεί μέσα στο πλαίσιο της ενδοσυνεννόησης με το υπουργείο.

Το θέμα είναι πως από τα 250 και πλέον τραγούδια (Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Μαρκόπουλος, Λοΐζος, Κατσιμιχαίοι κ.λπ., ακόμη και Πουλικάκος!), που έχουν επιλεγεί για τα Θρησκευτικά όλων των τάξεων (Δημοτικού, Γυμνασίου, Λυκείου), τα περισσότερα είναι για όλους «μια χαρά» και «πρόβλημα» εμφανίστηκε μόνο με 2-3. Κάτι τρέχει στα γύφτικα δηλαδή… 

30/6/2017 

ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ

Ένας χασάπης στη γειτονιά μου, όταν ήμουν παιδί, είχε αυτό το όνομα. Δεν ξέρω, φυσικά, αν τον έλεγαν Ιάκωβο και χαϊδευτικά τον φωνάζανε Γιακουμή. Το όνομα παίζει και ως… επίθετο, βγαλμένο από την ταινία του Ξανθόπουλου «Γιακουμής, Μια Ρωμέικη Καρδιά» (1970) και όπως γράφει το slang.gr σημαίνει τον… άντρα που είναι χτυπημένος από τη ζωή και τις κακουχίες της και που παίζει μπουζούκι για να παρηγορηθεί.

Τη δεύτερη χρήση της λέξης ως επίθετο, που δίνει το ίδιο σάιτ, και που αναφέρεται… «σε υπερβολικά πλούσια ή νεόπλουτα άτομα, με απαραίτητη προϋπόθεση την κατοχή σκάφους ως μουνοπαγίδα» δεν την έχω ακούσει ποτέ, και σε κάθε περίπτωση μου φαίνεται εντελώς ηλίθια.

Το τραγούδι του Βιολάρη από το 1969-70 (μουσική Βασίλης Κουμπής, στίχοι Δημήτρης Ιατρόπουλος) μ’ αρέσει πολύ, το θεωρώ απολύτως καλοκαιρινό και γι’ αυτό το προτείνω.

29/6/2017

Μεθυσμένοι παπάδες θα ζήτησαν να βγει η «Συννεφούλα» από τα βιβλία των θρησκευτικών...

«Είμαι από τους ανθρώπους που σέβονται πάρα πολύ την πίστη και τις παραδόσεις μας και νιώθω μεγάλη αγάπη για την πατρίδα –τις επετείους και τα σύμβολά της– και την Ορθοδοξία»
Διονύσης Σαββόπουλος στην εφημερίδα Μακεδονία 23/12/2007 

28/6/2017

«Με συνθήματα στα χείλη/ το θηρίο του Απρίλη/ κάποια νύχτα του Νοέμβρη το γκρεμίσανε» 

Ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς ανεβαίνει στην καρότσα ενός ψευτοχίπικου μικρού φορτηγού και γυρίζει στην Αθήνα του ’76 τραγουδώντας για τη Γενιά του Πολυτεχνείου.

Αν εξαιρέσεις τα keyboards της εποχής που έχουν κακόγουστο ήχο –αλλά τι να γίνει, έπρεπε να προωθηθούν και τα καινούρια μηχανήματα– το τραγούδι είναι καλό και έχει κιθάρες που φυσάνε… 

28/6/2017 

Αυτή η ιστορία με τον Γιούνκερ, που θέλουν να το κάνουν διδάκτορα του Αριστοτέλειου στη Θεσσαλονίκη είναι εντελώς γελοία!

Ο Γιούνκερ είναι ένας γλίτσας, με ψευτο-πατερναλιστικό στυλ μπατζανάκη από τον Πύργο, ο οποίος περνιέται στους καμμένους για φιλέλληνας. Απορώ, δε, πώς και δεν έχουν αυτογκρεμιστεί, ανά την επικράτεια, τα αγάλματα του Λόρδου Βύρωνα ακόμη…

Να θυμίσω πως ο Γιούνκερ, πέραν των… πολλών καλών που έχει προσφέρει στον τόπο, ελέγχεται και για ζητήματα που αφορούν στο λουξεμβουργιανό παρακράτος και τα σου 'πα-μου 'πες με τους εκεί γαλαζοαίματους (όταν οι «Κόκκινες Προβιές» αλώνιζαν ακόμη στο… Μεγάλο Δουκάτο).

Δεν ξέρω πόσοι Έλληνες μπορεί να υπολήπτονται αυτό το άτομο.