FOS είναι η Κατερίνα Κουτούζη

Τρίτο άλμπουμ για τους Fos, που δεν είναι άλλοι από την Κατερίνα Κουτούζη. Είχαν προηγηθεί τα “Psila” (2008) και “Rock” (2009) και να τώρα, οκτώ χρόνια μετά, ένα LP υπό τον τίτλο “Captain Free” [near the exit music, 2017], που έρχεται να ταράξει τα νερά, γιατί όχι, στην τωρινή folktronica.

Η Κουτούζη δεν ζει στην Ελλάδα. Είναι από χρόνια εγκατεστημένη στο Λονδίνο, και από ’κει μας έρχονται οι δίσκοι της. Πρώτη φορά είχα γράψει για τους Fos, το 2011, λέγοντας πως η Κουτούζη… «στήνει “περιβάλλοντα”, αφηγούμενη μια προσωπική της ιστορία – αναμνήσεις, αγάπες, όνειρα, άλλοι χρόνοι, φάσματα συναισθημάτων, όλα τοποθετούνται στις θέσεις τους, δημιουργώντας έναν τύπο φολκτρόνικας, όχι μακρυά, ορισμένες φορές, από εκείνον του Bibio ή των Tunng». Τα ίδια πάνω-κάτω, και όσον αφορά στην ουσία της υπόθεσης, θα πω και τώρα, καθότι η Κουτούζη δίνει ένα πράγματι πολύ καλό άλμπουμ (βινυλίου), γεμάτο και από τα δύο. Και από τους προγραμματισμούς της και από τις σκόρπιες ανταύγειες, ενδιαμέσως, των παραδοσιακών ηχοχρωμάτων.

Το άλμπουμ ανοίγει με το “Captain Free”, ένα electro τραγούδι, που κυλάει μέσα σε μιαν eighties ρυθμική μακαριότητα, με τα synths και το drum machine να μεταφέρουν τα πρέποντα vibes. Στο “Aeras fissa” η Κουτούζη τραγουδάει ελληνικά – και όχι εν είδει exotica. Το τραγούδι έχει, πάνω απ’ όλα, ελληνικό νόημα, με τα πλήκτρα να χαράζουν και εδώ την κύρια μελωδική γραμμή. Το “Better no map” είναι το πρώτο σχεδόν ορχηστρικό του άλμπουμ (υπάρχουν φωνητικά, που παίζουν ρόλο οργάνου), κι εκείνο στο οποίο εναποθέτονται τα πρώτα, ας τα πούμε, αντιδημοφιλή στοιχεία. Η φάση γίνεται πιο εσωστρεφής, οι αλλαγές δεν είναι πολλές και μια σχετική μονοτονία δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να παίξουν παιγνίδι τα κρουστά, η μελόντικα, τα κοχύλια, το glockenspiel. Ωραίο κομμάτι – διαφορετικό από τα προηγούμενα δύο. Τέταρτο κομμάτι της πλευράς ο “Adamos”. Ακορντεόν, βιολί και ηλεκτρονικά για εισαγωγή, και μια «μπομπάτη» συνέχεια με τη μελόντικα να παραπέμπει ακόμη και σε Augustus Pablo – reggae δηλαδή(!) σε συνδυασμό με πολύ ανεβασμένα beats, στα όρια του techno. Τελευταίο κομμάτι για την A side το “Captain Free II”, που ναι μεν εμφανίζει ένα νησιώτικο άρωμα, βασικά λόγω του βιολιού τής Johana Hartwig (πρόκειται για τη μοναδική guest μουσικό του άλμπουμ), αλλά στην πορεία «φεύγει».

Η B side έχει τρία tracks. Ξεκινά με το “Captain Free III”, που είναι σχεδόν 4λεπτο. Βαθιά bass-line, βοκαλισμοί από την Κουτούζη, πλήκτρα να πλέουν… γενικώς ένα άνετο electro, που μοιάζει, ίσως, για εισαγωγή σε κάτι άλλο. Ακολουθεί λοιπόν το 6λεπτο “Sailing out of the storm”, ένα κάπως υποχθόνιο track, που κυλάει σε σχετικά γρήγορο τέμπο και που πλαισιώνεται από δέσμες ηλεκτρονικών. Υπάρχει μια βασική μελωδία, αλλά υπάρχουν και οι συμβολές που την υπονομεύουν, με την όλη «κατασκευή» να κρατάει κάποια γερά pagan ρίγη. Πολύ καλό κομμάτι! 

Το άλμπουμ θα ολοκληρωθεί με το 11λεπτο “Wild on blue”. Ήχοι από κύματα, πιάνο, πειραγμένη φωνή – με το τέμπο να γίνεται πιο γοργό στην πορεία, η μελωδία ν’ απλώνεται και το κομμάτι ν’ αποκτά ένα σαν-κοσμικό επίχρισμα, καταλήγοντας μ’ ένα lo-fi κλείσιμο.

Επαφή: www.fosonline.co.uk