PHIL MILLER (1949-2017)

Πέθανε προχθές ένας πολύ σημαντικός μουσικός, κιθαρίστας του ροκ, για τον οποίο δεν πρόκειται να γράψει κανένας στην Ελλάδα. Θα γράψουν (έγραψαν) δυο-τρεις άνθρωποι στο facebook ένα “RIP” κι εκεί θα τελειώσει η ιστορία.

Για τον Phil Miller ο λόγος, που έφυγε από τη ζωή στα 68 χρόνια του, έχοντας καταφέρει πιο πριν να συνδέσει το όνομά του με ΤΗΝ κιθάρα της Σχολής του Canterbury. Αν το Canterbury rock ήταν, είναι και θα παραμείνει η βάση κάθε αισθητικής ατασθαλίας ΜΕ ΥΨΗΛΟ ΝΟΗΜΑ στο χώρο του ροκ, πέραν από εποχές και στυλ, ο Phil Miller ήταν, μαζί με 2-3 άλλους, εκείνος που συνέβαλε στη συγκρότηση και στήριξη του συγκεκριμένου ήχου.

Αυτές είναι οι βασικές μπάντες από τις οποίες πέρασε: Carol Grimes & Delivery, Caravan, Matching Mole, Hatfield and The North, National Health, In Cahoots, Short Wave.

Στη φωτογραφία (άνω) βλέπουμε τον Phil Miller στο Facelift (Σεπτέμβρης 1996), το top περιοδικό για την Canterbury Scene. Μακάρι να είχα χρόνο να κάτσω να μεταφράσω συνέντευξη κ.λπ.

Να πούμε ακόμη πως ο Phil Miller εικονίζεται στο δεύτερο LP των Matching Mole, το “Little Red Record” [CBS, 1972], να κρατάει το Μικρό Βιβλιαράκι του Μάο. Το γράφω γιατί είναι βασικό και δεν έχει εντοπιστεί (πως το κρατάει εκείνος εννοώ). Με το αυτόματο είναι ο Dave McRae, δίπλα του ο Robert Wyatt και με το φλάμπουρο ο Bill MacCormick.

Το “God song” που ακολουθεί, σ’ αυτήν ακριβώς την εκτέλεση με τον Robert Wyatt (χωρίς κιθάρα), ήταν κατά τον ίδιο τον Phil Miller το ωραιότερο τραγούδι που έγραψε ποτέ…