ΤΗΕ HELIOSONIC ΤΟΝΕ-ΤΕΤΤΕ στην παράδοση της Sun Ra Arkestra

Μερικά βασικά, πριν πάμε στα βασικότερα. Πρώτον, τo 1965 κυκλοφόρησε από την ESP Disk το ιστορικό άλμπουμ του Sun Ra “The Heliocentric Worlds of Sun Ra, Vol. I”. Σ’ αυτό το LP o Sun Ra έπαιζε μπάσα μαρίμπα, ηλεκτρονική τσελέστα, πιάνο και τύμπανα, έχοντας δίπλα του, ανάμεσα σε άλλους, τον φλαουτίστα, σαξοφωνίστα κ.λπ. Marshall Allen και τον μηχανικό ήχου Richard Alderson. Δεύτερον, ένα χρόνο αργότερα, το 1966, τυπώνεται από την ESP Disk και ο δεύτερος τόμος, το “The Heliocentric Worlds Of Sun Ra, Volume 2”, εκεί όπου ο Sun Ra χειριζόταν πιάνο και tuned bongos, με τους Marshall Allen και Richard Alderson να παραμένουν στο team. Τρίτον, το 1968 γίνεται μέλος της Arkestra ο σαξοφωνίστας κ.λπ. Danny Ray Thompson. Κρατάμε αυτά τα τρία tips, γιατί θα μας χρειαστούν στη συνέχεια, στην παρουσίαση του πρώτου άλμπουμ των Heliosonic Tone-Tette “Heliosonic Toneways Vol. 1” [ScienSonic Laboratories, 2017].

Τι έχουμε λοιπόν εδώ;

Μια tribute 10μελή μπάντα, υπό τον πολυοργανίστα Scott Robinson, που αποτίνει φόρο τιμής στον μεγάλο ήχο του Sun Ra, των μέσων του ’60, παρουσιάζοντας πρωτότυπο υλικό, οδηγημένη από τον Robinson φυσικά, με μηχανικό ήχου τον Alderson και με μέλη τον 93χρονο σήμερα Marshall Allen (που θα παίξει και στην Αθήνα τον άλλο μήνα), τον Danny Ray Thompson, συν εφτά ακόμη μουσικούς, με μερικά πολύ γνωστά ονόματα ανάμεσά τους (όπως τον σαξοφωνίστα Yosvany Terry και τον ντράμερ Matt Wilson μεταξύ άλλων). Περιττό να πούμε πως παραπάνω από τα μισά μέλη αυτού του γκρουπ, των Heliosonic Tone-Tette, χειρίζονται περισσότερα του ενός όργανα, κατά τα πρότυπα της ιστορικής Arkestra.

Πριν πούμε μερικά λόγια για το “Heliosonic Toneways Vol. 1” να σημειώσουμε και τούτο. Στο setting περιλαμβάνονται και όργανα που ακούγονταν σ’ εκείνες τις παλαιές εγγραφές τού Sun Ra στα sixties (για αρτιότερη αισθητική στόχευση προφανώς). Και αναφερόμαστε στην ίδια(!) μπάσα μαρίμπα από το πρώτο “Heliocentric” (χειρίζονται οι Scott Robinson και Marshall Allen) και ακόμη στα boo bams (κρουστά) και στο σύνθι clavioline από το δεύτερο.

Αυτά και άλλα πολλά, λοιπόν, ηχογραφούνται τον Απρίλιο του 2015 στο “Heliosonic Toneways Vol. 1” (ακριβώς πάνω στα 50χρονα από το “The Heliocentric Worlds of Sun Ra, Vol. I”), με όλα τα κομμάτια να αποτελούν ελεύθερους αυτοσχεδιασμούς πάντα κοντά στο πνεύμα του θρυλικού τζαζ-μύστη. Κοντά όμως και ποτέ πάνω… ούτε κατά διάνοια.

Χοντρικά θα έλεγα πως, εδώ, το υλικό είναι πολύ διαφορετικό από ’κείνο που «στενά» ακούγεται στα δύο “Heliocentric” και πως μόνο το πνεύμα των εκπλήξεων και των ανατροπών της Arkestra είναι ό,τι μένει και οδηγεί τη μουσική των Heliosonic – στο τώρα ή στο μέλλον. Υπάρχουν tracks που σουινγκάρουν με δύναμη, όπως το “Heliotone 2B” και άλλα που ακούγονται σκληρά avant-improv με εκρηκτικά breaks από τα πνευστά και με τα κρουστά, συνεχώς, πανταχού παρόντα. Μάλιστα, ο Robinson έχει ενσωματώσει στην εγγραφή πολλούς custom ήχους –κυρίως από κρουστά, αλλά και από σύνθια– δίνοντας στην εγγραφή ακόμη πιο lo-fi «προχωρημένα» χαρακτηριστικά, με αναφορές στον ήχο της ESP στα sixties, στο πιο, τεχνικά και αισθητικά, οργανωμένο.

Παντελώς παράξενο και εν τέλει μοναδικό άλμπουμ, από μια ομάδα μουσικών που κέρδος θα είναι να την ξαναδούμε και στο μέλλον.

Επαφή: www.sciensonic.net