Νέος στην δισκογραφία τραγουδοποιός, ο Angelos TP (Angelos Theodorakis Papangelidis
– εγγονός του Μίκη Θεοδωράκη) έχει τώρα το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ του,
που αποκαλείται “Angelo’s Bookstore” [Καθρέφτης Ήχων Αληθινών,
2021]. Το άλμπουμ περιλαμβάνει δώδεκα tracks, αγγλόφωνα τραγούδια βασικά, σε μουσικές, στίχους και
ερμηνείες από τον Angelos TP, ενώ
υπάρχει κι ένα τραγούδι στην γλώσσα μας, το «Σπασμένο ρόδι», που έχει στίχους
του Κώστα Φασουλά και ερμηνεία από τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Αυτό το
τραγούδι ακούγεται και στα αγγλικά από τον Angelos TP, ως “Step back”.
Άκουσα αρκετές φορές το CD “Angelo’s Bookstore”, χωρίς οι
επιπρόσθετες ακροάσεις να αλλάξουν τις πρώτες εντυπώσεις που αποκόμισα απ’
αυτό. Είναι, εννοώ, τόσο πασιφανή τα προτερήματα και οι αδυναμίες του άλμπουμ –
ώστε να «βγάζουν μάτι» εξ αρχής. Ας ξεκινήσουμε από τα πρώτα, από τα
προτερήματα.
Ο Angelos TP είναι οπωσδήποτε ένας ταλαντούχος και αξιοπρόσεκτος τραγουδοποιός. Τα τραγούδια του έχουν αρχή, μέση και τέλος, κάτι που δεν το συναντάς, σήμερα, συχνά. Μία στο τόσο... Και κάτι τέτοιο, για το είδος της μπαλάντας, της ενισχυμένης έστω, με την οποίαν καταπιάνεται ο Angelos TP, είναι κάτι που θα πρέπει και να μετρηθεί, μα και να πιστωθεί (στον ίδιον πρώτα-πρώτα). Φερ’ ειπείν τα τραγούδια “Dimensions”, “No more tension”, “Contrast” και “Honest” δείχνουν πηγαίο ταλέντο, που κάτω από συνθήκες θα μπορούσε να διαπρέψει. Επίσης, οι συνθέσεις του έχουν «κλίμα» (κάπως μινόρε, θλιμμένο) και μιαν «ενότητα», που τις κάνει απολύτως προσωπικές (παρά τις όποιες μικρές αναφορές ακόμη και σε μελωδίες του παππού του –πράγμα απολύτως φυσιολογικό– ή τις ακόμη μεγαλύτερες στην αγλλοσαξωνική seventies μπαλάντα, τύπου Cat Stevens ας πούμε).
Τα προβλήματα, ή έστω «προβλήματα», σε σχέση με τον Angelos TP έχουν να κάνουν κυρίως με τα αγγλικά του, που θέλουν «δουλίτσα», και ίσως με την εκφραστική του, που χωρίς να είναι μέτρια ή κακή, σε ορισμένες περιπτώσεις είναι κάπως «χύμα». Αυτά πάντως είναι πράγματα, που, από λίγο έως πολύ, διορθώνονται – δεν έχουν κάνουν δηλαδή με τον πυρήνα της τραγουδοποιίας του (με τις μελωδίες του ή τα λόγια του), ο οποίος είναι επαρκέστατος.
Πάντως, ακόμη πιο σοβαρό θέμα, και από τα αγγλικά και από την εκφραστική, είναι το ζήτημα της πρωτογενούς παραγωγής, στην περίπτωση τού “Angelo’s Bookstore”, η οποία μοιάζει κάπως «τυχαία», δίχως να ανταποκρίνεται στα στάνταρντ μιας πρότασης τού σήμερα. Και είναι κρίμα και άδικο αυτό, για τον Angelos TP, τα τραγούδια του οποίου μπορούν να αφορούν ευρύτερα (ακόμη και πέραν της χώρας).
Οι μουσικοί, που συμμετέχουν στην ηχογράφηση, κάνουν προφανώς το καλύτερο δυνατό – και δεν σχετίζονται με τους μουσικούς, φυσικά, αυτά τα οποία εντοπίζουμε στο κείμενο. Ούτε με την ανεξάρτητη εταιρεία Καθρέφτης, που μας έδωσε τη δυνατότητα να ακούσουμε, σε κάτι ολοκληρωμένο, τον συγκεκριμένο, ταλαντούχο, τραγουδοποιό.
Επαφή: www.musicmirror.gr
Ο Angelos TP είναι οπωσδήποτε ένας ταλαντούχος και αξιοπρόσεκτος τραγουδοποιός. Τα τραγούδια του έχουν αρχή, μέση και τέλος, κάτι που δεν το συναντάς, σήμερα, συχνά. Μία στο τόσο... Και κάτι τέτοιο, για το είδος της μπαλάντας, της ενισχυμένης έστω, με την οποίαν καταπιάνεται ο Angelos TP, είναι κάτι που θα πρέπει και να μετρηθεί, μα και να πιστωθεί (στον ίδιον πρώτα-πρώτα). Φερ’ ειπείν τα τραγούδια “Dimensions”, “No more tension”, “Contrast” και “Honest” δείχνουν πηγαίο ταλέντο, που κάτω από συνθήκες θα μπορούσε να διαπρέψει. Επίσης, οι συνθέσεις του έχουν «κλίμα» (κάπως μινόρε, θλιμμένο) και μιαν «ενότητα», που τις κάνει απολύτως προσωπικές (παρά τις όποιες μικρές αναφορές ακόμη και σε μελωδίες του παππού του –πράγμα απολύτως φυσιολογικό– ή τις ακόμη μεγαλύτερες στην αγλλοσαξωνική seventies μπαλάντα, τύπου Cat Stevens ας πούμε).
Τα προβλήματα, ή έστω «προβλήματα», σε σχέση με τον Angelos TP έχουν να κάνουν κυρίως με τα αγγλικά του, που θέλουν «δουλίτσα», και ίσως με την εκφραστική του, που χωρίς να είναι μέτρια ή κακή, σε ορισμένες περιπτώσεις είναι κάπως «χύμα». Αυτά πάντως είναι πράγματα, που, από λίγο έως πολύ, διορθώνονται – δεν έχουν κάνουν δηλαδή με τον πυρήνα της τραγουδοποιίας του (με τις μελωδίες του ή τα λόγια του), ο οποίος είναι επαρκέστατος.
Πάντως, ακόμη πιο σοβαρό θέμα, και από τα αγγλικά και από την εκφραστική, είναι το ζήτημα της πρωτογενούς παραγωγής, στην περίπτωση τού “Angelo’s Bookstore”, η οποία μοιάζει κάπως «τυχαία», δίχως να ανταποκρίνεται στα στάνταρντ μιας πρότασης τού σήμερα. Και είναι κρίμα και άδικο αυτό, για τον Angelos TP, τα τραγούδια του οποίου μπορούν να αφορούν ευρύτερα (ακόμη και πέραν της χώρας).
Οι μουσικοί, που συμμετέχουν στην ηχογράφηση, κάνουν προφανώς το καλύτερο δυνατό – και δεν σχετίζονται με τους μουσικούς, φυσικά, αυτά τα οποία εντοπίζουμε στο κείμενο. Ούτε με την ανεξάρτητη εταιρεία Καθρέφτης, που μας έδωσε τη δυνατότητα να ακούσουμε, σε κάτι ολοκληρωμένο, τον συγκεκριμένο, ταλαντούχο, τραγουδοποιό.
Επαφή: www.musicmirror.gr
