Δευτέρα 14 Ιουνίου 2021

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 379

13/6/2021
ΜΕ ΓΡΟΘΙΑ ΚΑΙ ΡΑΚΕΤΑ
Τοιαύτην νύκταν πανηγυρίζομεν, παρά την ήτταν μας, την επιτυχίαν του τέκνου μας Στεφάνου Τσιτσιπά το γένος Σεργκέι Αποστόλι, υιόν της γεννηθείσης εν τη ενδόξει Σοβιετική πατρίδι αναγνωρισμένου αντισφαιριστρίας Ιουλίας Σεργκέιεβνα Αποστόλι, και εγγονόν του δοξασθέντος στράικερ της «ομάδος του λαού» Σπαρτάκ της Μόσχας και της ομάδος των «σταχανοβιτών» Ζενίτ του ηρωικού Λένινγκραντ Σεργκέι Σαλνίκωφ, οίτινες ηξιώθησαν να ενδυθούν τας ενδόξους φανέλλας με τον ερυθρόν αστέραν, το σφυρίον και το δρέπανον εις το στήθος.
Τιμήν και δόξαν εις τον ηρωικόν απόγονον της «κόκκινης λαίλαπος» Στέφανον Τσιτσιπάν και... σκ@τά στα μούτρα σε όλους τους κλακαδόρους της δεξάς, που μας κάνουν να ξερνάμε τις τελευταίες ημέρες με τα σκουπιδοκείμενά τους.

13/6/2021

12/6/2021
Ένα από τα τελευταία βινύλια, που έριξα στο πικάπ. Άμα το ακούσεις όλο σε αποζημιώνει. Περίεργη φολκ-κραουτιά. Κολλάει και με την ώρα... Code III... 
https://www.youtube.com/watch?v=twlFBob_t60

12/6/2021
Σοφία, ορθοί, ακούσωμεν...
https://www.youtube.com/watch?v=MMtiHbOOPgY

11/6/2021
Ο Γιώργος Δεληκάρης εφορμά, στη Λεωφόρο, Απρίλης του ’77, ανάμεσα σε δύο «πράσινους», ενώ τον παρακολουθούν από πιο πίσω ο Δομάζος με τον Αντωνιάδη. Σ’ εκείνο τον αγώνα είχε επικρατήσει ο ΠΑΟ του ΟΣΦΠ με 2-0, με γκολάρες του Δομάζου και του Αλβαρέζ.
Τέτοιες φωτογραφίες, από το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, με συγκινούν ακόμη. Έτσι παίζαμε κι εμείς σαν παιδιά, τηρουμένων των αναλογιών, στις λάσπες και στα χωράφια. Οι ποδοσφαιριστές ήταν οι ήρωές μας. Ούτε οι μπασκετμπολίστες, παρότι μπάσκετ βλέπαμε, ούτε οι βολεϋμπολίστες, ούτε οι αθλητές του στίβου κ.λπ. Όταν λέγαμε «πάμε για μπάλα» εννοούσαμε μόνο το ποδόσφαιρο και τίποτ’ άλλο. Δεν υπήρχε τίποτ’ άλλο.
Πρέπει να το έχω ξαναγράψει, αλλά θα το ξαναπώ. Ήμουν ποδοσφαιρόφιλος όσο έπαιζα κι εγώ ο ίδιος ποδόσφαιρο, και όσο οι ποδοσφαιριστές ήταν μεγαλύτεροι από μένα. Όταν εγώ έγινα μεγαλύτερος από τους ποδοσφαιριστές το άθλημα σταμάτησε να μ’ ενδιαφέρει. Το απομυθοποίησα εντελώς. Υπήρχαν κι άλλοι λόγοι βέβαια, αλλά ο βασικός ήταν αυτός. Δεν είχα πλέον ήρωες... Κι ούτε έχω πια.

11/6/2021
Mην πυροβολείτε τον τενίστα...
https://www.youtube.com/watch?v=AdI6-3wYC6A

11/6/2021
Το ίδιο απρόσμενο, το ίδιο συναρπαστικό και πάντα μπροστά από κάθε εποχή 30+ χρόνια μετά. Ρέλλος - Σιγανίδης...
https://www.youtube.com/watch?v=ObxA0btLbM8

10/6/2021
Ψάχνοντας... Η Γκιζέλα Μπες ήταν γερμανίδα ηθοποιός. Σε μια επίσκεψή της στην Ελλάδα, περί τα μέσα του ’60, γνώρισε τον Κώστα Χατζή. Μαγεύτηκε από το στυλ του κι έμεινε κοντά του, στις μπουάτ, ασχολούμενη με το τραγούδι. 
Τραγούδησε και με την Μαρίζα Κωχ στα early seventies, αλλά μετά χάθηκε...
https://youtu.be/codqSZtFsV8?t=834

9/6/2021
Διάβασα στο fb τού φίλτατου Γ. Χαρωνίτη πως πέθανε ο μαύρος ηθοποιός Clarence Williams III, στα 82 του. Συνέβη πριν από λίγες μέρες, στις 4 Ιουνίου.
Ο Williams ΙΙΙ είχε παίξει σε διάφορα, αλλά οι πολύ παλιοί θα τον θυμούνται από ένα εξαιρετικό σίριαλ της ασπρόμαυρης τηλεόρασης, το "The Mod Squad”, που παιζόταν παράλληλα, ή σχεδόν παράλληλα, σε Αμερική και Ελλάδα στα πρώτα χρόνια του ’70.
Η σειρά ήταν προοδευτική έως πολύ προοδευτική, σε σχέση με τα κοινωνικά ζητήματα της εποχής (φυλετικά, ναρκωτικά κ.λπ.) και είναι ν’ απορεί κανείς πώς την μετέδιδε το χουντικό Κανάλι 5 (Ενόπλων), το 1970-71-72. Στα ελληνικά προβαλλόταν ως «Σύγχρονη Γενεά», Τρίτη βράδυ (και αργότερα Δευτέρα) κατά τις 10.
Η σειρά πρέπει να είχε διακοπεί κάποια στιγμή, μετά την επανέφεραν και γενικά πρέπει να παιζόταν με... προσοχή. Είχε κάνει δε μεγάλη εντύπωση στην εποχή της, με αποτέλεσμα, κάποια στιγμή, να γίνει εξώφυλλο και στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ. Ο Clarence Williams III είναι δεξιά...
Πολύ θα ήθελα να κάτσω να ψάξω και να γράψω ένα κείμενο γι’ αυτή τη σειρά, αλλά από την άλλη σκέφτομαι πως, μάλλον, θα αφορά ελαχίστους. Παρά ταύτα, αν βρω χρόνο, ίσως να ασχοληθώ κάποια στιγμή...
[το εξώφυλλο από τα ΕΠΙΚΑΙΡΑ είναι λίγο πειραγμένο]

9/6/2021
Δεν θέλω να οδηγώ σε δρόμους που οδηγούν μεθυσμένοι, άλλοι που μιλάνε στα κινητά, αδέξιοι, που περνάνε με κόκκινο, που κάνουνε κόντρες κ.λπ. Αγαπώ τη ζωή μου και την υγεία μου, και δεν μου αρέσει να τα διακινδυνεύω για κανένα λόγο. Τους ανέχομαι λοιπόν, κι ας γνωρίζω πως μπορεί, εξ αιτίας τους, να μη γυρίσω σπίτι μου ή να γυρίσω σακατεμένος...

10 σχόλια:

  1. Σχόλια από το fb στο ποστ "Δεν θέλω να οδηγώ σε δρόμους που οδηγούν μεθυσμένοι"...

    Manolis Stavroulakis
    Το πραγματικό ερώτημα όμως είναι αν ήταν στο χέρι σου να μην συμβαίνει κάτι τέτοιο, θα προσπαθούσες να το διορθώσεις ή θα άφηνες την κατάσταση ως έχει;

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Δεν είναι πραγματικό ερώτημα αυτό. Είναι ψεύτικο. Ιδεοληπτικό. Τα πραγματικά ερωτήματα είναι μόνον αυτά που θέτει η πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα λέει, επί του προκειμένου, πως δεν μπορείς να επιβάλεις σε κανέναν να οδηγάει με ασφάλεια. Ο κίνδυνος είναι διαδραστικό και αδιαμφισβήτητο κομμάτι της οδήγησης. Όπως και πολλών άλλων πραγμάτων βέβαια.

    Manolis Stavroulakis
    συμφωνώ γιατί στο πολύ συγκεκριμένο ερώτημα δεν υπάρχει απάντηση/λύση. Αν υπήρχε όμως, θεωρητικά, και σ'αυτό όπως στο ερώτημα που υπονοείς, τι θα έκανες;

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Τέτοιες συζητήσεις, χωρίς νόημα, δεν θα έκανα ούτε face to face, πόσο μάλλον εδώ.

    Manolis Stavroulakis
    αν είναι χωρίς νόημα - ή ίσως αδιέξοδη - η συζήτηση τότε για μένα πάντα φταίει το ερώτημα αλλά... σεβαστό αυτό που λες. It's your wall after all.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Εγώ πάντως δεν έθεσα κανένα ερώτημα.

    Manolis Stavroulakis
    ήταν (τύπου) δίλημμα, σωστά...

    Nikos Zozos
    Ό,τι και να λέμε είναι αποφασισμένο πως οι ελευθερίες και τα δικαιώματα μας θα ανασταλούν στο όνομα της δημόσιας υγείας. Το ξεκίνησαν με τον αντικαπνιστικό, το δοκίμασαν σε μεγάλη κλίμακα με την πανδημία. Πέτυχε και στα δυο. Τώρα ξέρουν και σιγά μην μας το χαρίσουν

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Εγώ μιλάω μόνο για την οδήγηση.

    Nikos Zozos
    το ίδιο

    Panagiotis Manopoulos
    Όλα όσα αναφέρετε είναι παράνομα. Ούτε η πολιτεία θέλει να οδηγείτε σε τέτοιους δρόμους.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Εύγε στην πολιτεία μας, που μας προστατεύει από τις παρανομίες.

    Harry Gordon
    Για τις διαβασεις που περναν του σκοτωμου πες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σχόλια από το fb στο ποστ "Διάβασα στο fb τού φίλτατου Γ. Χαρωνίτη πως πέθανε ο μαύρος ηθοποιός Clarence Williams III, στα 82 του"...

    Konstantin Mixos
    Γραψε, δεν εισαι μονος, ειδικά το μουσικό θεμα της όποτε το βάζω σε μαθητές αρέσει ακομα

    Γιώργος Χαρωνίτης
    Μας άρεσε λόγω του ψιλοχίππικου κλίματος,είμαστε ψιλοερωτευμένοι με την Paggy Lipton, θέλαμε να έχουμε μαλλί σαν του Michael Cole, αλλά εμένα, όταν τα άφηνα ακούρευτα το καλοκαίρι ήσαν τόσο σγουρά που έτειναν να γίνουν σαν του Clarence Williams! Μας άρεσε πολύ αυτή η σειρά - παρά ταύτα, πιο πρόσφατα, δυο-τρία επεισόδια που είδα τα ψιλοβαρέθηκα! [Πολύ ψιλό... έπεσε στο κείμενο!]

    Ntinos Dimatatis
    Την έβλεπα καθημερινά ...Υπέροχη σειρά ... Είχε μεγάλη επιτυχία τότε και στην Αμερική.Το περίεργο πάντως είναι ότι και οι τρεις δεν έκαναν μεγάλη καριέρα στη συνέχεια .Νομίζω ότι πρόσφατα έφυγε και η Peggy Lipton ...

    Δημοσθένης Ταχταλίδης
    Και η θεά Peggy Lipton, σύζυγος του Quincy Jones, έφυγε πριν 2 χρόνια https://youtu.be/CZiPijyoDGs
    The Mod Squad 1968 - 1973 Opening and Closing Theme

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σχόλια από το fb στο ποστ "Ψάχνοντας... Η Γκιζέλα Μπες ήταν γερμανίδα ηθοποιός"...

    Giorgos Ftakas
    Πώς γράφεται το όνομά της στα Γερμανικά άραγε, για να βρούμε περαιτέρω πληροφορίες γι΄αυτή;

    Antonis Xagas
    πιθανότατα Gisela Besch

    Kwstas Agas
    από τις ιδιαιτερότητες της γερμανικής γλώσσας : το σκέτο το "σ" δεν το έχουν στο αλφάβητό τους!! Το σκέτο το "σ" [παχύ και έντονο] πρέπει να το γράψεις με τρία γράμματα "sch" !! Ενώ το σκέτο "s" προφέρεται ως "ζ"!! ΄Ετσι Gisela= Γκιζέλα και Besch = Μπες !! [και με κάτι τέτοια ... είναι κατανοητό το γιατί "αν την αφήσεις τη γερμανική γλώσσα θα σε αφήσει πλήρως"!! Είχα φτάσει μέχρι τις εξετάσεις στο kleines oberstuffe, είχα εκπονήσει διπλωματική στο μεταπτυχιακό βασισμένη σε γερμανική βιβλιογραφία, και από τότε ... ΟΥΤΕ ΒΑΣΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ δεν θυμάμαι !!! Ενώ τα 5-6 ψευτοαγγλικά που θυμάμαι απ'το Γυμνάσιο, με αυτά ... πορεύομαι όποτε ταξιδεύω στο εξωτερικό!!] !!

    Βέρα Βασιλείου-Πέτσα
    Θησαυρούς βρίσκετε ψάχνοντας, Φώντα! Σας ευχαριστούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σχόλια από το fb στο ποστ "Το ίδιο απρόσμενο, το ίδιο συναρπαστικό και πάντα μπροστά από κάθε εποχή 30+ χρόνια μετά. Ρέλλος - Σιγανίδης..."...

    Costas Papaoikonomou
    Πολύ καλή δουλειά. Και προσυπογράφω μπροστά απο την εποχή της.

    Alex Apostolakis
    Και ο Σιγανιδης και ο Ρελλος ειναι εξαιρετικοι καλλιτεχνες ,καθως και ανθρωποι με υπεροχη αισθηση του χιουμορ.

    Antonis Boskoitis
    Ναι!

    Σταύρος Καρτσωνάκης
    ναι, ναι, δισκάρα!!!!!!!!!!!!!

    Xaris Xarakas
    Το ιδιο απο lost bodies / Όλια Λαζαρίδου
    https://www.youtube.com/watch?v=l9Do0pszQWI&list=LL&index=1
    Lost Bodies / Olia Lazaridou - Two Poems by M. Sahtouris (part II)

    Spyros Diastimikos
    Μέγας δίσκος!

    καλα αζαρ
    ένα ευχαριστώ για την εκπομπή σου στον φάρο fm στα 90s που μας έφερε σε επαφή μ΄ αυτές τις μουσικές και μ' αυτούς τους καλλιτέχνες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σχόλια από το fb στο ποστ "Ο Γιώργος Δεληκάρης εφορμά, στη Λεωφόρο, Απρίλης του ’77"...

    Dimitris Padios
    Είσαι μέσα στην καρδιά μου!Ακριβώς έτσι αισθάνομαι κι εγώ!

    Nicholas Hatziyiannis
    Αυτό που είπες για το καβάλημα της ηλικίας είναι πολύ αληθινό, μετά τα 36-38. Για αυτό κι ακούμε και κουτσοπαιζουμε μουσική εσαεί.

    Γιώργος Χαρωνίτης
    Κι εγώ ήμουν φαν του ποδοσφαίρου - και δεν κώλωσα ούτε την περίοδο μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου που το να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο ήταν κάπως αντιδραστικό! Πήγαινα ανελλιπώς στο γήπεδο ως γυμνασιόπαις και, φυσικά, έπαιζα - ακόμα και αριστερός εξτρέμ έχω παίξει! Στο πρώτο έτος στην Πάτρα έμενα στο Ζαβλάνι οπότε κάθε Κυριακή (όταν δεν κατέβαινα Αθήνα) πήγαινα στην Παναχαϊκή! Δουλεύοντας σαν φοιτητής στην ΔΕΗ είχα γνωρίσει διάφορους ποδοσφαιριστές που τους είχαν διορίσει σε κάτι θέσεις λούφα στο Ρουφ (Αγγελής, Σιμιγδαλάς κ.λπ. και μας έλεγαν διάφορες ιστορίες). Παρακολουθούσα ποδόσφαιρο ως την εποχή των Κοσκωτά-Ντέταρι αλλά συνεχώς μειωνόταν το ενδιαφέρον μου. Τώρα το βαριέμαι εντελώς...

    Nicholas Hatziyiannis
    το Σιμιγδαλά της ΑΕΚ, τον βλέπω κάθε μέρα, επιδιορθώνει έπιπλα ταπετσαρίες στη Νέα Σμύρνη. Ακόμα

    Γιώργος Χαρωνίτης
    Τον Σιμιγδαλά του Απόλλωνα είχα γνωρίσει. Πολύ καλό παιδί - εκείνη την εποχή ήταν προπονητής του Ηλισιακού.

    Γιώργος Χαρωνίτης
    Από το γυμνάσιο ήδη ήξερα τον Πέτρο Καραβίτη - ήδη από το Χαϊδάρι!

    Nicholas Hatziyiannis
    το Νίκο λες, ο Μιχάλης ο αδερφός του που λέω, σχεδόν σύγχρονος, έπαιζε ΑΕΚ http://www.kitrinomavro.gr/.../%CE%BC%CE%B9%CF%87%CE%AC.../
    https://koinoniki.gr/.../nikos-simigdalas-rekorntman.../
    AEKPEDIA | Home Page

    George Avgeris
    Η φωτογραφία είναι εκπληκτική και ταιριάζει απόλυτα με το κείμενο. Πάθος, δράση, λάσπη σε σύμπλεγμα και πολύ στυλ, ειδικά ο Δεληκάρης. Ο Δομάζος είναι 10 μέτρα πίσω και νομίζεις είναι στο κέντρο της φάσης. Παίζει ρόλο και το λασπωμένο τερέν στην ομορφιά της εικόνας, τώρα λάσπη δεν υπάρχει, λιμνούλες μόνο στο λιμνάζον πρωτάθλημά μας

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Τη φωτό την σκάναρα από περιοδικό της εποχής ειδικά για το ποστ. Δεν την βρήκα στο νετ.

    Christos Demekas
    Μεγάλη αληθεια Κ όταν χάθηκαν το τσιμέντο , το ραδιοφωνακι, τα κυριακάτικα μεσημερια, ήρθαν οι εταιρίες κ το ρομάντζο τελείωσε...

    Θεόδωρος Πιστόλας
    Είναι γνωστό ότι όταν πιάνεις την μπάλα με τα χέρια είναι φάουλ.

    Nikos Markakis
    Εγώ όμως παίζω ανελλιπώς κάθε εβδομάδα τα τελευταία 24 χρόνια σε γήπεδα 8x8, είμαι 62, και απόλαυσα το συγκεκριμένο ματς live, καθώς και τον Βαν Μπάστεν το 88, τον Ζιντάν το 98, τους Τσάβι, Ινιέστα το 10, τον Μέσσι σήμερα. Εσείς χάνετε!

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ε καλά, δεν είσαι ο μόνος. Μην το εμφανίζεις σαν κατόρθωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Xenofon Rarakos
      Γιώργο καλημέρα. Εμένα με επηρέασε η Μεταπολίτευση και το σύνθημα ότι το Ποδόσφαιρο όπως και η Θρησκεία είναι το ' όπιο του Λαού'. Ετσι, αραίωσα από τα γήπεδα. Μη φανταστείς...μια στο τόσο μπορούσα να πηγαίνω, έτσι κι αλλιώς. Αλλά να παίζω μου άρεσε. Κι επειδή μας διώχνανε από τη γειτονιά, παίρναμε τον Ηλεκτρικό από Πλ. Αττικής και κατεβαίναμε στο Ν. Ηράκλειο και μετά προχωρούσαμε αρκετά που είχαμε βρει μια αλάνα. Περίπου εκεί φτιάχτηκε μετά από λίγα χρόνια το Ολυμπιακό Στάδιο....
      Μου ταιριάζει η άποψή σου Φώντα σχετικά με το Ποδόσφαιρο. Τότε που είμασταν Οπαδοί, με την καλή έννοια. Που χάναμε τον υπνο μας δηλαδή όταν έχανε η ομάδα μας. Ωραίο αυτό που λες ότι το ποδόσφαιρο ήταν ενδιαφέρον για μας όσο είμασταν μικρότεροι από τους ποδοσφαιριστές. Γιατί, επιπλέον, όταν πέρασε ο καιρός και φτάσαμε στις ηλικίες τους, άλλαξαν και τα δεδομένα γύρω από το άθλημα.
      Όμως στην παρέα, τότε μας άρεσε και ο Στίβος. Κάτι οι Βαλκανικοί Αγώνες, κάτι οι πρώτοι Ολυμπιακοί που είδαμε τηλεοπτικά, το 72 στο Μόναχο, μας κίνησαν το ενδιαφέρον. Έτσι, εκτός από το τρέξιμο που ήταν το πιο απλό και εφαρμόσιμο, επιχειρούσαμε στα παιχνίδια μας και άλμα εις μήκος και εις ύψος, στήνοντας καδρόνια και καλάμια.. Οι πιο καλοί, είχαν γραφτεί στον 'Πανελλήνιο'.

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Και στίβος, μετά το μπάσκετ όμως. Κυρίως βλέπαμε. Τζιωρτζής, Παρρής, Κοντοσώρος, Μερμίγκης, Ζαχαρόπουλος, Καθινιώτης, Ονησιφόρου, Λουκάς Λουκά, Μαρούλα Λάμπρου κλπ. Πολλοί Κύπριοι ανάμεσα.

      Γιώργος Χαρωνίτης
      Στραφήκαμε προς το μπάσκετ μια "χρυσή" περίοδο στο δεύτερο μισό των seventies - σχεδόν μια δεκαετία πριν προκύψει ο θρίαμβος του ΄87!

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Λόγω ευρύτερης γειτνίασης με το παλιό ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ, στρωμένο με άσφαλτο, του Απόλλωνα Πατρών, στην Ναυαρίνου, τους είχα δει όλους από πολύ κοντά. Μία από τις εικόνες που έχω από τότε είναι του Γιώργου Μπαρλά του Ολυμπιακού να σουτάρει λίγο κάτω από το κέντρο -τεράστια απόσταση-, με τα χέρια κοντά στην κοιλιά του, και να τα βάζει. Τότε δεν υπήρχαν τρίποντα, αλλά εκείνα ήταν εξάποντα.

      Γιώργος Χαρωνίτης
      Θύμησέ μου ποιο ήταν το γήπεδο μπάσκετ κοντά στο λιμάνι! Της ΕΑΠ;

      Nicholas Hatziyiannis στον Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      ο Έντι Τζόνσον σούταρε έτσι

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας στον Γιώργος Χαρωνίτης
      Όχι από την άλλη μεριά της πόλης, την νότια, προς Πύργο-κατεύθυνση (μέσα στην πόλη). Κοντά στο Σκαγιοπούλειο, αν θυμάσαι. Τώρα είναι δρόμος και πολυκατοικίες.

      Vassilis Konstandopoulos
      ο μπαρλάς σήμερα θα κόστιζε κανένα μύριο. Τρομερή σωματοδομή απροπό, λολ. Αλλά, ναι. Τώρα που εμείς έχουμε γίνει γεροντότεροι από τα τρέχοντα είδωλα, έχει χαθεί η μαγεία. Μόνο τακτικές και παπαριές, αν και υπάρχουν λιγοστοί αρτίστες.

      Γιώργος Χαρωνίτης
      Στο τέταρτο έτος έμενα κοντά στο γήπεδο του Απόλλωνα. Είχα δει αρκετά παιχνίδια εκεί!

      Giorgos Kontogiannis
      - Παναχαϊκή 70's
      Όταν το ποδόσφαιρο ήταν ποδόσφαιρο...

      Διαγραφή
    2. Το παλιότερο παιχνιδι που θυμάμαι στην τηλεόραση είναι ο τελικός του μουντιαλ 1970 Βραζιλία-Ιταλία 4-1 !!!!

      Διαγραφή
  6. Σχόλια από το fb στο ποστ για τους Code III...

    Antonis Kleidouchakis
    Εύγε.

    Konstantin Mixos
    Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε πολύ για τους Code III
      Μουσικό έργο υπέροχο, υπερκόσμιο, άγνωστο σε εμένα!
      Είναι ενδιαφέρον ότι στο εξώφυλλο του LP, απεικονίζεται η χρυσή πλάκα του Pioneer, από επιχρυσωμένο αλουμίνιο, που βρίσκεται προσαρμοσμένη στο εσωτερικό των διαστημικών σκαφών Pioneer 10 και Pioneer 11, που στάλθηκαν από τη Γη το 1972 και 1973 προς έρευνα, πέρα από τη ζώνη των αστεροειδών και αναζήτηση εξωγήινης ζωής στο διάστημα. Η πλακέτα αποτελεί το εικονογραφημένο μήνυμα ειρήνης και φιλίας της ανθρωπότητας προς το Σύμπαν. Στη Wikipedia μπορούμε να βρούμε όλες τις λεπτομέρειες, αλλά εγώ θα προτιμήσω να ανατρέξω στα παλιά κι αγαπημένα βιβλία του Καρλ Σαγκάν, εφόσον και ο ίδιος υπήρξε ιθύνων νους του εγχειρήματος, αλλά κυρίως διότι τα βιβλία του υπήρξαν τροφοδότες της φαντασίας και της γνώσης μας.

      Διαγραφή
  7. Σχόλια από το fb στο ποστ "ΜΕ ΓΡΟΘΙΑ ΚΑΙ ΡΑΚΕΤΑ"

    Thanos Trianda
    Ωραίος!

    Babis Srlmt
    Πέσταααα

    Άρης Κούκος
    Το Mega πάντως είχε ρεπορτάζ από καφετέρια στην Καρδίτσα, όπου οι θαμώνες παρακολουθούσαν με αγωνία λέει, καθώς αγωνίζεται ένα "δικό τους παιδί" !!

    Δημήτρης Καπράνος
    Βεβαιως και ειναι γιος Σοβιετικής αθλήτριας και 'Ελληνα βιοπαλαιστή. Δεν τον εκανε, όμως, τοπ σφυροδρέπανο ούτε κανείς άλλος πρωταθλητή. Τον έκαναν ο πατερας και η μάνα του, που άντεξαν τις δοκιμασίες και τις δυσκολίες και επένδυσαν στο ταλέντο του γιου τους γιατι πίστεψαν σ' αυτό. Τιμή για τη γειτονιά μας που ένας Ελληνας κι έν;ς Σερβος μονοπώλησαν το ενδιαφέρον της παγκόσμιας αθλητικής Κοινης Γνωμης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή