GREEN WAS GREENER το πρώτο LP ενός pop-psych συγκροτήματος από την Κρήτη

Δεν μπορώ να καταλάβω τι είδους ακριβώς συγκρότημα είναι οι Green Was Greener, γιατί άλλα διαβάζω στο bandcamp τους και άλλα στο innersleeve τού πρώτου άλμπουμ τους, που αποκαλείται “Introspective” [Inner Ear, 2021].
Στο bandcamp λοιπόν γίνεται λόγος για ένα συγκρότημα από την Κρήτη, το οποίον αποτελούν οι Thomas Stratakis κιθάρα, φωνή, Nikos Vogiatzakis κιθάρες, σύνθια, φωνή, Frank Papadakis σύνθια, Konstantinos Tzagkarakis μπάσο και Angelos Panagiotidis ντραμς, ενώ στο innersleeve φαίνεται πως υπάρχει ένας βασικός, ο Θωμάς Στρατάκης, που τραγουδά και παίζει όλα τα όργανα, και από κει και πέρα υπάρχει ένας ντράμερ ο Παύλος Μοναστηριώτης, επιπρόσθετες κιθάρες και φωνητικά (Νίκος Βογιατζάκης) και ακόμη επιπρόσθετο μπάσο (Άρη Τερζάκης και Νίκος Βογιατζάκης). Εν πάση περιπτώσει εμείς θα εκλάβουμε τους Green Was Greener ως συγκρότημα και έτσι θα τους κρίνουμε.

Λοιπόν θα πω από την αρχή κάτι βασικό – και ας εκτεθώ, δεν με νοιάζει. Οι Green Was Greener είναι σφόδρα επηρεασμένοι από τους Βρετανούς The End και το συγκλονιστικό pop-psychedelic άλμπουμ τους “Introspection” [Decca, 1969]. Και προφανώς αποτείνουν φόρο τιμής σ’ αυτό, όχι μόνο δανειζόμενοι τον ίδιο σχεδόν τίτλο, αλλά καταφέρνοντας να ακούγονται όπως θα ακούγονταν και οι End, αν έβγαζαν το δικό τους άλμπουμ σήμερα. 

Τώρα, μπορεί να βγούνε μέλη των Green Was Greener και να πούνε ότι... δεν έχουμε καμία σχέση με The End, πρώτη φορά ακούμε αυτό το όνομα και τέτοια... Ας βγούνε και να πούνε... Εγώ δεν θα αλλάξω γνώμη. Και σημειωτέον δεν έψαξα να βρω από πριν αν υπάρχει τίποτα σχετικό στο δίκτυο, αν ήδη έχει γραφτεί ή ειπωθεί κάτι ανάλογο... οτιδήποτε. Δεν διεκδικώ κάποια πατρότητα εννοώ, προσωπικώς, καταγράφω απλώς εκείνο που ακούω...

Πέραν αυτών λοιπόν... οι Green Was Greener, όπως τους ακούμε, εδώ, είναι καλοί ή και άξιοι... διάδοχοι των The End (και όχι των Tame Impala εννοείται). Δεν είναι...αντιγραφείς –δεν θα μπορούσε και να ήταν– φτιάχνουν τα δικά τους, σύγχρονα, σημερινά, pop-psych άσματα, με πολλά στοιχεία shoegaze («πατέρες» του shoegaze υπήρξαν οι End εξάλλου) και παρότι δεν έχουν να προτείνουν αυτή τη δράκα των τραγουδιών, που θα τους τοποθετούσε αυτομάτως στην... κορυφή των Ιμαλαΐων, έχουν τον τρόπο να σε ανατριχιάζουν με μερικά κομμάτια τους σαν το “‘cause everytime you go I know” για παράδειγμα. (Υπάρχουν κι άλλα καλά τραγούδια στο “Introspective”, όπως το “Desert king”, το “Everyday” ή το “Train of thoughts” – δεν είναι μόνον ένα).

Θα εξάρουμε, περαιτέρω, την πολύ καλή τεχνική δουλειά στο πρώτο αυτό LP των Green Was Greener, σε όλα τα επίπεδα (ηχογράφηση, μείξη, παραγωγή, mastering, κοπή...), την ιδιαίτερη πρόνοια που έχει δοθεί σε φωνές-φωνητικά (όχι σύνηθες στα ελληνικά συγκροτήματα) και κυρίως την ανάγκη να γραφτούν σημερινά τραγούδια, που να ακούγονται σαν... αληθινά τραγούδια και όχι... στο περίπου.
Καλή συνέχεια στους Κρητικούς.
Επαφή: www.inner-ear.gr