NATSUKI TAMURA ένα σόλο άλμπουμ από έναν master τρομπετίστα κ.λπ.

Στον ιάπωνα τρομπετίστα Natsuki Tamura έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο δισκορυχείον. Κατ’ αρχάς ο Tamura συνεργάζεται στενά με την σύζυγό του συνθέτρια, πιανίστρια και αυτοσχεδιάστρια Satoko Fujii, συμμετέχοντας μαζί της (και με άλλους) σε πάμπολλα projects, υπό ποικίλα ονόματα (Kaze, Amu, Mahobin, Kira Kira, Gato Libre κ.λπ.). Ως παλαιός μουσικός, που εμφανίζεται στην ιαπωνική σκηνή της jazz, από τα χρόνια του ’70 ήδη, ο Tamura έχει και πιο «ειδικές διαδρομές», όντας σε επαφή με ποικίλους μουσικούς και συγκροτήματα, όπως έχει και αυστηρώς προσωπική δισκογραφία. Solo projects εννοούμε. Για ένα τέτοιο άλμπουμ, το “Dragon Nat” (2013) είχαμε γράψει παλαιότερα στο blog.
Τώρα, εορτάζοντας τα 70 χρόνια του στη ζωή και τα 52 του στη σκηνή, ως επαγγελματίας τρομπετίστας, ο Natsuki Tamura έχει έτοιμο ένα νέο σόλο άλμπουμ, το οποίον αποκαλεί “Koki Solo” [Libra Records, 2021] – ένα εντελώς παράξενο και μοναδικό άλμπουμ των οκτώ tracks, για σόλο τρομπέτα, κρουστά, πιάνο και φωνή.

Δεν είμαστε σίγουροι αν έχει επιχειρήσει άλλη τέτοια ηχογράφηση στο παρελθόν ο Tamura –μάλλον όχι– και μάλλον το πράττει τώρα, για λόγους και... εορταστικούς, μα και για πιο πρακτικούς, που συνδέονται με τις καραντίνες, τις απομονώσεις και τα συναφή.
«Ντύνεται» λοιπόν τρομπετίστας –πάντα «ντυνόταν» έτσι εξάλλου– και ακόμη πιανίστας και percussion player, και ταυτοχρόνως και βοκαλίστας, έτοιμος να συνοδεύσει με παράξενα φωνητικά, το πιάνισμα και τα χτυπήματά του στα κρουστά (βασικά).
Για να μην υπάρχει παρεξήγηση να πούμε πως ο ιάπωνας μουσικός δεν είναι κάποιος ερασιτέχνης, των άλλων οργάνων, που δοκιμάζει τώρα ξαφνικά, στα 70 του, να αποδείξει στον εαυτό του ότι μπορεί να τα καταφέρει στο πιάνο και τα κρουστά. Χειρίζεται πιάνο και κρουστά από πολύ παλιά, εδώ και δεκαετίες δηλαδή –το πιάνο ήταν αναγκαίο, για τα μουσικά σχολεία από τα οποία είχε περάσει, ενώ τα κρουστά προέκυψαν από ξαφνικές ανάγκες στα κλαμπ, όπως σημειώνει ο ίδιος στο ένθετο του CD–, κάτι το οποίον φαίνεται εξάλλου (και με το παραπάνω!) σε όσα καταγράφονται στο “Koki Solo”.
Ας πούμε λοιπόν πως στο εν λόγω άλμπουμ δεν υπάρχουν overdubs οργάνων και πως σε κάθε track ακούμε τον Tamura είτε ως τρομπετίστα, είτε ως πιανίστα, είτε ως «κρουστό» (συνήθως και με φωνητικά στις δύο τελευταίες περιπτώσεις).
Το άκουσμα είναι οπωσδήποτε ασύνηθες και ενίοτε μοναδικό.
Για τις τρομπετικές ικανότητες του ιάπωνα οργανοπαίκτη δεν χρειάζεται να (ξανα)γράψουμε κάτι, καθότι τα έχουμε πει πολλές φορές στο παρελθόν. Το παίξιμό του είναι τεράστιας γκάμας – προς κάθε διάσταση, και προς κάθε χαρακτήρα. Μπορεί να είναι βίαιο, μα και λυρικό. Μπορεί να στηρίζεται στην επεξεργασμένη μελωδία, μα και στον άκρατο πειραματισμό, με καινοφανή ηχοχρώματα, απροσδιόριστα timbre και άκρατη φαντασία. Μπορεί να είναι προφανές και κατόπιν εντελώς έξω από τα όρια.
Επίσης στα κρουστά θα μπορούσε, άνετα, να τον αποκαλέσεις βιρτουόζο και προφανώς αυτοδύναμο percussion player. Στο “Koko Solo” ο Tamura παίζει με... κουζινικά σκεύη! Κατσαρόλες και τηγάνια(!), τα οποία χτυπά με μπαγκέτες ή και με ό,τι άλλο – δεν μπορείς κάθε φορά να ξέρεις, αν δεν βλέπεις. Τα σόλο κρουστά tracks του CD (δηλαδή τα “Karugamo” και “Kamome”) είναι εντυπωσιακά. Τα κρουστά, ως γνωστόν, είναι σύμφυτα με την ιαπωνική μουσική και τελετουργική παράδοση και σ’ αυτή την μεγάλη παράδοση ανήκει-κινείται και ο Tamura.
Μα και το βασικό πιανιστικό track, το 10λεπτο “Bora” (πιανιστικό είναι και το 3λεπτο “Isoshigi”, που κλείνει το άλμπουμ) διατρέχεται από «κρουστή» αντίληψη. Υπάρχουν μικρά patterns μελωδιών, διαμορφωμένα από λίγες επαναλαμβανόμενες νότες, αλλά βασικά υπάρχουν «χτυπήματα», που σε συνδυασμό με τα φωνητικά, στα τρία τελευταία λεπτά, προσδίδουν στο άκουσμα μία trance διάσταση.
Φυσικά και τα «τρομπετικά» κομμάτια, που είναι τα περισσότερα, είναι εκπληκτικά, με το “Sagi” να δημιουργεί ένα υποβλητικό και μαζί ένα αδιανόητα... αποπνικτικό περιβάλλον, «σήμα κατατεθέν» τής εντελώς ιδιοσυγκρασιακής ρότας, στην οποίαν έχει αποφασίσει να κινείται, εδώ και δεκαετίες, τούτος ο εντελώς ξεχωριστός μουσικός.
Επαφή: www.natsukitamura.com