Οι Nerrves είναι ένα garage-punk γκρουπ από την Αθήνα, που υφίσταται εδώ και κάποια χρόνια. Μάλιστα στις
αρχές του 2016, στο δισκορυχείον, είχαμε
αναφέρει τα σχετικά για το 45άρι τους με τα τραγούδια “Pest”, “Worn out” / “Random icon” [Smash Records / Dia de Los Muertos],
τονίζοντας την ικανότητα τού γκρουπ να γράφει δυνατά, «σπιντάτα» κομμάτια, προτάσσοντας
πολλές eighties garage-punk αναφορές.
Σε γενικές γραμμές αυτά ισχύουν και για την περίπτωση τού LP τους πλέον “We Were Too Late Anyway”, που κυκλοφόρησε από τις Primitive Music / Patari Records / Body Blows Records το 2019 και που διανέμεται ξανά, τώρα, από την B-Other Side Records.
Και λέμε σε «γενικές γραμμές», επειδή στο παρόν ηχογράφημα οι Nerrves επεκτείνονται και προς την «γκαραζοψυχεδέλεια», με τα κάπως μεγαλύτερα στο χρόνο τραγούδια τους –εκείνα, εννοούμε, που ξεπερνούν τα τρία ή και τα τέσσερα λεπτά– για να μην γράψουμε για το έσχατο “Sun’s the drug”, που ξεπερνά ακόμη και τα επτάμισι (λεπτά).
Ας πούμε λοιπόν πως μέλη των Nerrves είναι, την εποχή που γραφόταν το “We Were Too Late Anyway”, οι John Skevis φωνή, ντραμς, κρουστά, Stelios Voumvakis κιθάρες, Nikos Diamantopoulos μπάσο και Jiomy Kyriakopoulos όργανο, σύνθια, ταμπουρίνο, φωνή (υπάρχουν και βοήθειες σε τρομπέτα και φωνητικά) και πως το άλμπουμ περιλαμβάνει έντεκα κομμάτια, που αποτελούν, όλα, συνθέσεις των μελών του γκρουπ.
Από την μια μεριά λοιπόν –και αναφερόμαστε στην πρώτη πλευρά του LP– υπάρχουν τραγούδια σαν τα εισαγωγικά “Inside your head” και “A place (Out of here)” ή σαν το “Atari trance”, που ανήκουν σ’ εκείνα που θα τα αποκαλούσαμε «δυναμίτες», στηριγμένα στις γρήγορες ταχύτητες, τα αυθάδη φωνητικά και τα θορυβώδη παιξίματα, και από την άλλη υπάρχουν tracks σαν το mid-tempo “Guns” (με πολύ εποικοδομητική χρήση των πλήκτρων) ή σαν το «ψυχεδελικό» “Juvenile minds” με τα ωραία αρμονικά φωνητικά και με την πιο χαλαρή και κάπως ταξιδιάρικη ατμόσφαιρα.
Και φυσικά, στην δεύτερη πλευρά, το μοτίβο δεν αλλάζει. Έτσι από την μια μεριά έχουμε τα γερά κομμάτια “Teenage freaks”, “In my time” και “City” και από την άλλη το σχεδόν 8λεπτο “Sun’s the drug”, ένα τραγούδι «ψυχεδελικής» διάστασης και αφήγησης, με αναπροσαρμογές στις ταχύτητες, με επιβραδύνσεις και επιταχύνσεις, μ’ ένα μεσαίο μέρος αργό και υποβλητικό, με τις κιθάρες να κατεβαίνουν (μινόρε) κλίμακες και με τα φωνητικά να ακούγονται κάπως σαν... επικλήσεις. Αν και, κατά βάθος, μοιάζουν περισσότερο με κραυγές...
Επαφή: https://www.facebook.com/bothersiderecords/
Σε γενικές γραμμές αυτά ισχύουν και για την περίπτωση τού LP τους πλέον “We Were Too Late Anyway”, που κυκλοφόρησε από τις Primitive Music / Patari Records / Body Blows Records το 2019 και που διανέμεται ξανά, τώρα, από την B-Other Side Records.
Και λέμε σε «γενικές γραμμές», επειδή στο παρόν ηχογράφημα οι Nerrves επεκτείνονται και προς την «γκαραζοψυχεδέλεια», με τα κάπως μεγαλύτερα στο χρόνο τραγούδια τους –εκείνα, εννοούμε, που ξεπερνούν τα τρία ή και τα τέσσερα λεπτά– για να μην γράψουμε για το έσχατο “Sun’s the drug”, που ξεπερνά ακόμη και τα επτάμισι (λεπτά).
Ας πούμε λοιπόν πως μέλη των Nerrves είναι, την εποχή που γραφόταν το “We Were Too Late Anyway”, οι John Skevis φωνή, ντραμς, κρουστά, Stelios Voumvakis κιθάρες, Nikos Diamantopoulos μπάσο και Jiomy Kyriakopoulos όργανο, σύνθια, ταμπουρίνο, φωνή (υπάρχουν και βοήθειες σε τρομπέτα και φωνητικά) και πως το άλμπουμ περιλαμβάνει έντεκα κομμάτια, που αποτελούν, όλα, συνθέσεις των μελών του γκρουπ.
Από την μια μεριά λοιπόν –και αναφερόμαστε στην πρώτη πλευρά του LP– υπάρχουν τραγούδια σαν τα εισαγωγικά “Inside your head” και “A place (Out of here)” ή σαν το “Atari trance”, που ανήκουν σ’ εκείνα που θα τα αποκαλούσαμε «δυναμίτες», στηριγμένα στις γρήγορες ταχύτητες, τα αυθάδη φωνητικά και τα θορυβώδη παιξίματα, και από την άλλη υπάρχουν tracks σαν το mid-tempo “Guns” (με πολύ εποικοδομητική χρήση των πλήκτρων) ή σαν το «ψυχεδελικό» “Juvenile minds” με τα ωραία αρμονικά φωνητικά και με την πιο χαλαρή και κάπως ταξιδιάρικη ατμόσφαιρα.
Και φυσικά, στην δεύτερη πλευρά, το μοτίβο δεν αλλάζει. Έτσι από την μια μεριά έχουμε τα γερά κομμάτια “Teenage freaks”, “In my time” και “City” και από την άλλη το σχεδόν 8λεπτο “Sun’s the drug”, ένα τραγούδι «ψυχεδελικής» διάστασης και αφήγησης, με αναπροσαρμογές στις ταχύτητες, με επιβραδύνσεις και επιταχύνσεις, μ’ ένα μεσαίο μέρος αργό και υποβλητικό, με τις κιθάρες να κατεβαίνουν (μινόρε) κλίμακες και με τα φωνητικά να ακούγονται κάπως σαν... επικλήσεις. Αν και, κατά βάθος, μοιάζουν περισσότερο με κραυγές...
Επαφή: https://www.facebook.com/bothersiderecords/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου